David naar Nob
1 Toen kwam David te Nob, tot de priester Achimélech; en Achimélech kwam bevende David tegemoet, en hij zeide tot hem: Waarom zijt gij alleen, en geen man met u?
2 En David zeide tot de priester Achimélech: De koning heeft mij een zaak bevolen, en zeide tot mij: Laat niemand iets van de zaak weten, om welke ik u gezonden heb, en die ik u geboden heb; de jongelingen nu heb ik de plaats van zulk een te kennen gegeven.
3 En nu wat is er onder uw hand? Geef mij vijf broden in mijn hand, of wat er gevonden wordt.
4 En de priester antwoordde David, en zeide: Er is geen gewoon brood onder mijn hand; maar er is heilig brood, wanneer zich de jongelingen slechts van de vrouwen onthouden hebben.
5 David nu antwoordde de priester, en zeide tot hem: Ja, trouwens, de vrouwen zijn ons onthouden geweest gisteren en eergisteren, toen ik uitging, en de vaten van de jongelingen zijn heilig; en het is enigszins gewoon brood , te meer dewijl heden ander in de schalen zal geheiligd worden.
6 Toen gaf de priester hem dat heilige brood , omdat er geen brood was dan de toonbroden, die van voor het aangezicht des Heeren weggenomen waren, dat men er warm brood legde, op de dag als dat weggenomen werd.
7 Daar was nu een man van de knechten van Saul, te dien dage opgehouden voor het aangezicht des Heeren, en zijn naam was Doëg, een Edomiet, de machtigste onder de herders, die Saul had.
8 En David zeide tot Achimélech: Is hier onder uw hand geen spies of zwaard? Want ik heb noch mijn zwaard noch ook mijn wapens in mijn hand genomen, omdat de zaak van de koning haastig was.
9 Toen zeide de priester: Het zwaard van Goliath, de Filistijn, die gij sloegt in het eikendal, zie, dat is hier , gewonden in een kleed, achter de efod; indien gij u dat nemen wilt, zo neem het, want hier is geen ander dan dit. David nu zeide: Er is zijns gelijke niet; geef het mij.
10 En David maakte zich op, en vluchtte te dien dage van het aangezicht van Saul; en hij kwam tot Achis, de koning van Gath.
David te Gath
11 Doch de knechten van Achis zeiden tot hem: Is deze niet David, de koning van het land? Zong men niet van deze in de reien, zeggende: Saul heeft zijn duizenden verslagen, maar David zijn tienduizenden?
12 En David legde deze woorden in zijn hart; en hij was zeer bevreesd voor het aangezicht van Achis, de koning van Gath.
13 Daarom veranderde hij zijn gelaat voor hun ogen, en hij maakte zichzelf gek onder hun handen; en hij bekrabbelde de deuren van de poort, en hij liet zijn zever in zijn baard aflopen.
14 Toen zeide Achis tot zijn knechten: Ziet, gij ziet, dat de man razende is, waarom hebt gij hem tot mij gebracht?
15 Heb ik razenden gebrek, dat gij deze gebracht hebt, om voor mij te razen? Zal deze in mijn huis komen?
© © 1977 Nederlands Bijbelgenootschap
