Levensleiding
1 Het hart des konings is in de hand des Heeren als waterbeken. Hij neigt het tot al wat Hij wil.
2 Elke weg des mensen is recht in zijn ogen; maar de Heere weegt de harten.
3 Gerechtigheid en recht te doen is bij de Heere uitgelezener dan offer.
4 Hoogheid der ogen, en trotsheid des harten, en het ploegen der goddelozen, zijn zonde.
5 De gedachten van de vlijtige zijn alleen tot gewin; maar van een ieder, die haastig is, alleen tot gebrek.
6 Te arbeiden om schatten met een valse tong, is een voortgedreven ijdelheid voor hen, die de dood zoeken.
7 De verwoesting der goddelozen zal hen doorsnijden, omdat zij weigeren recht te doen.
8 De weg des mensen is gans verkeerd en vreemd; maar het werk van de zuivere is recht.
9 Het is beter te wonen op een hoek van het dak, dan met een kijfachtige vrouw, en dat in een huis van gezelschap.
10 De ziel van de goddeloze begeert het kwaad; zijn naaste krijgt geen genade in zijn ogen.
11 Als men de spotter straft, wordt de onverstandige wijs; en als men de wijze onderricht, neemt hij wetenschap aan.
12 De rechtvaardige let verstandig op het huis van de goddeloze, als God de goddelozen in het kwaad stort.
13 Die zijn oor stopt voor het geschrei van de arme, die zal ook roepen, en niet verhoord worden.
14 Een gift in het verborgene houdt de toorn onder, en een geschenk in de schoot de sterke grimmigheid.
15 Het is de rechtvaardige een blijdschap recht te doen; maar voor de werkers der ongerechtigheid is het verschrikking.
16 Een mens, die van de weg des verstands afdwaalt, zal in de gemeente der doden rusten.
17 Die blijdschap liefheeft, die zal gebrek lijden; die wijn en olie liefheeft, zal niet rijk worden.
18 De goddeloze is een losprijs voor de rechtvaardigen, en de trouweloze voor de oprechten.
19 Het is beter te wonen in een woest land, dan bij een zeer kijfachtige en toornige vrouw.
20 In de woning van de wijze is een gewenste schat, en olie; maar een zot mens verslindt zulks.
21 Die rechtvaardigheid en weldadigheid najaagt, zal het leven, rechtvaardigheid en eer vinden.
22 De wijze beklimt de stad der geweldigen, en werpt de sterkte van hun vertrouwen neer.
23 Die zijn mond en zijn tong bewaart, bewaart zijn ziel van benauwdheden.
24 Die een hovaardig pocher is, zijn naam is spotter; hij gaat met hovaardige verbolgenheid te werk.
25 De begeerte van de luiaard zal hem doden, want zijn handen weigeren te werken.
26 De ganse dag begeert hij begeerlijke dingen; maar de rechtvaardige zal geven, en niet inhouden.
27 Het offer der goddelozen is een gruwel; hoeveel te meer, als zij het met een schandelijk voornemen brengen!
28 Een leugenachtig getuige zal vergaan; en een man, die hoort, zal spreken tot overwinning.
29 Een goddeloos man stijft zich in zijn aangezicht; maar de oprechte, die maakt zijn weg vast.
30 Er is geen wijsheid, en er is geen verstand, en er is geen raad tegen de Heere.
31 Het paard wordt bereid tegen de dag van de strijd; maar de overwinning is des Heeren.
’s Conincks herte in Godts hant, v. 1. eygen goetduncken, ende het wegen der herten, 2. gerechticheyt, ende offer, versen 3, 27. hoochmoet ende bedrijf der godtloosen, 4, 24. vlyticheyt, ende haesten nae goet, 5. onrechtveerdigen rijckdom, 6. godtloose, 7, 10, 12, 15, 18, 27, 29. verdorventheyt, ende suyveringe des menschen, 8. kijfachtige vrouwe, 9, 19. Tucht, 11. onbarmherticheyt tegen armen, 13. giften ende geschencken, 14. rechtveerdige, rechtsinnige, weldadige, 15, 18, 21, 26, 29. wijsheyt, verstant, ende raet, 16, 20, 22, 30. wellust, 17. Tonge, 23. Luyheyt, 25. giericheyt, 26. valsche getuygen, 28. onwederstaenlickheyt van Godts raet ende wercken, 30. victorie, 31.
1 DEs Conincx herte is inde hant des HEEREN, [als ] waterbeken; hy neycht het tot al dat hy wil.
2 Alle wech des menschen is recht in sijne oogen: maer de HEERE weecht de herten.
3 Gerechticheyt, ende recht te doen, is by den HEERE uytgelesener dan offer.
4 Hoocheyt der oogen, ende trotsicheyt des herten, [ende ] de ploeginge der godtloosen, zijn sonde.
5 De gedachten des vlijtigen zijn alleen tot overschot; maers eens yeders die haestich is, alleen tot gebreck.
6 Te arbeyden om schatten met een valsche tonge, is eene voort-gedrevene ydelheyt der gener, die den doot soecken.
7 De verwoestinge der godtloosen salse doorsnijden; om datse weygeren recht te doen.
8 De wech des menschen is gantsch verkeert, ende vreemt: maer het werck des suyveren, is recht.
9 ’T is beter te woonen op eenen hoeck des dacks, dan met eene kijfachtige huysvrouwe, ende dat [in ] een huys van geselschap.
10 De ziele des godtloosen begeert het quaet: sijn naesten en krijcht geene genade in sijnen oogen.
11 Als men den spotter straft, wort de slechte wijs: ende als men den wijsen onderricht, neemt hy wetenschap aen.
12 De rechtveerdige lett verstandelick op des godtloosen huys; als [Godt ] de godtloose in’t quade stort.
13 Die sijn oore stopt voor het geschrey des armen; die sal oock roepen, ende niet verhoort worden.
14 Eene gifte in’t verborgen houdt den toorn onder: ende een geschenck inden schoot, de stercke grimmicheyt.
15 ’T is den rechtveerdigen eene blijtschap, recht te doen: maer voor den werckers der ongerechticheyt is het verschrickinge.
16 Een mensche die vanden wech des verstants afdwaelt; sal in de gemeynte der dooden rusten.
17 Die blijtschap lief heeft, die sal gebreck lijden: die wijn, ende olye lief heeft, en sal niet rijck worden.
18 De godtloose is een rantsoen voor de rechtveerdige; ende de trouwloose voor de oprechte.
19 ’T is beter te woonen in een woest lant; dan by een kijfachtige, ende toornige huysvrouwe.
20 In des wijsen wooninge is een gewenschte schat, ende olye: maer een sot mensche verslindt sulcks.
21 Die rechtveerdicheyt, ende weldadicheyt najaecht, sal ’t leven, rechtveerdicheyt, ende eere vinden.
22 De wijse beclimt der geweldigen stadt; ende werpt de sterckte hares vertrouwens neder.
23 Die sijnen mont, ende sijne tonge bewaert, bewaert sijne ziele van benautheden.
24 Die een hooveerdich poccher is, sijnen naem is spotter; hy gaet met hooveerdige verbolgentheyt te wercke.
25 De begeerte des luyaerts sal hem dooden: want sijne handen weygeren te wercken.
26 Den gantschen dach begeert hy begeerlicke dingen: maer de rechtveerdige sal geven, ende niet inhouden.
27 Het offer der godtloosen is een grouwel: hoe veel te meer als sy’t met een schendelick voornemen brengen?
28 Een leugenachtig getuyge sal vergaen: ende een man die hoort, sal spreken tot overwinninge.
29 Een godtloos man sterckt sich in sijn aengesichte: maer de oprechte, die maeckt sijnen wech vast.
30 Daer en is geene wijsheyt, nochte daer en is geen verstant, nochte daer en is geen raet tegen den HEERE.
31 Het peert wort bereydt tegen den dach des strijts: maer de overwinninge is des HEEREN.