Daniël aan het Babylonische hof
1 In het derde jaar van het koninkrijk van Jójakim, de koning van Juda, kwam Nebukadnézar, de koning van Babel, te Jeruzalem, en belegerde het.
2 En de Heere gaf Jójakim, de koning van Juda, in zijn hand, en een deel van de vaten van het huis Gods; en hij bracht ze in het land van Sinear, in het huis van zijn god; en de vaten bracht hij in het schathuis van zijn god.
3 En de koning zeide tot Aspenaz, de overste van zijn kamerlingen, dat hij enigen uit de kinderen Israëls voor zou brengen, te weten, uit het koninklijke zaad, en uit de prinsen;
4 Jongelingen, aan wie geen gebrek was, maar schoon van aangezicht, en vernuftig in alle wijsheid, en ervaren in wetenschap, en kloek van verstand, en in wie bekwaamheid was, om te staan in het paleis des konings; en dat men hen onderwees in de boeken en spraak der Chaldeeën.
5 En de koning verordende hun, wat men ze dag bij dag geven zou van de stukken van de spijs des konings, en van de wijn van zijn drank, en dat men hen drie jaren alzo zou opvoeden, en dat zij aan het eind daarvan zouden staan voor het aangezicht van de koning.
6 Onder hen nu waren uit de kinderen van Juda: Daniël, Hanánja, Mísaël en Azárja.
7 En de overste der kamerlingen gaf hun andere namen, en Daniël noemde hij Béltsazar, en Hanánja Sadrach, en Mísaël Mesach, en Azárja Abéd-Nego.
8 Daniël nu nam voor in zijn hart, dat hij zich niet zou verontreinigen met de stukken van de spijs des konings, noch met de wijn van zijn drank; daarom verzocht hij van de overste der kamerlingen, dat hij zich niet mocht verontreinigen.
9 En God gaf Daniël genade en barmhartigheid voor het aangezicht van de overste der kamerlingen.
10 Want de overste der kamerlingen zeide tot Daniël: Ik vrees mijn heer, de koning, die uw spijs, en uw drank verordend heeft; want waarom zou hij uw aangezichten droeviger zien, dan van de jongelingen, die in gelijkheid met u zijn? Alzo zoudt gij mijn hoofd bij de koning schuldig maken.
11 Toen zeide Daniël tot Melzar, die de overste der kamerlingen gesteld had over Daniël, Hanánja, Mísaël en Azárja:
12 Beproef toch uw knechten tien dagen lang, en men geve ons van het gezaaide te eten, en water te drinken.
13 En men zie voor uw aangezicht onze gedaanten, en de gedaante van de jongelingen, die de stukken van de spijs des konings eten; en doe met uw knechten, naar dat gij zien zult.
14 Toen hoorde hij hen in deze zaak, en hij beproefde ze tien dagen.
15 Aan het eind nu van de tien dagen, zag men dat hun gedaanten schoner waren, en zij vetter waren van vlees dan al de jongelingen, die de stukken van de spijs des konings aten.
16 Toen geschiedde het, dat Melzar de stukken van hun spijs wegnam, alsook de wijn van hun drank, en hij gaf hun van het gezaaide.
17 Aan deze vier jongelingen nu gaf God wetenschap en verstand in alle boeken, en wijsheid; maar Daniël gaf Hij verstand in allerlei gezichten en dromen.
18 Aan het eind nu van de dagen, waarvan de koning gezegd had, dat men hen zou inbrengen, zo bracht de overste der kamerlingen ze in voor het aangezicht van Nebukadnézar,
19 En de koning sprak met hen; doch er werd uit hen allen niemand gevonden, gelijk Daniël, Hanánja, Mísaël en Azárja; en zij stonden voor het aangezicht van de koning.
20 En in alle zaken van verstandige wijsheid, die de koning hun afvroeg, zo vond hij hen tienmaal boven al de tovenaars en sterrekijkers, die in zijn ganse koninkrijk waren.
21 En Daniël bleef tot het eerste jaar van de koning Kores toe.
By wat occasie Daniel ende sijne metgesellen in’t hof des Conincks te Babel gekomen zijn, v. 1, etc. hoe godtsalichlick sy haer aldaer gedragen hebben, 8. hoe wonderlick Godt haer hebbe bygestaen, 17. Ende de uytnemende wijsheyt daer mede de Heere haer begaeft heeft, insonderheyt Daniel , boven alle Wijse ende sterre-kykers der Chaldeen, 19 ende 20.
1 IN het derde jaer des Coninckrijcx Iojakims des Conincks van Iuda, quam Nebucadnezar de Coninck van Babel, te Ierusaelem, ende belegerdese.
2 Ende de Heere gaf Iojakim den Coninck van Iuda, in sijne hant, ende een deel der vaten des huyses Godes, ende hy brachtse [in] ’t lant Sinear, [in] sijnes Godts huys: Ende de vaten bracht hy in het schat-huys sijnes Godts.
3 Ende de Coninck seyde tot Aspenaz, den Oversten sijner Camerlingen, dat hy voortbrengen soude [eenige] uyt de kinderen Israëls, te weten, uyt het Conincklicke zaet, ende uyt de Princen,
4 Iongelingen aen de welcke geen gebreck en ware, maer schoon van aensicht, ende vernuftich in alle wijsheyt, ende ervaren in wetenschap, ende kloeck van verstande, ende in de welcke bequaemheyt ware, om te staen in des Conincks paleys: ende datmense onderwese in de boecken, ende sprake der Chaldeen.
5 Ende de Coninck verordineerde haer watmense dach by dach geven soude van de stucken der spijse des Conincks, ende van den wijn sijnes drancks, ende datmense drie jaren [also] optoge, ende dat sy ten eynde der selver souden staen voor het aengesichte des Conincks.
6 Onder de selve nu waren uyt de kinderen Iuda, Daniel, Hananja, Misaël, ende Azarja.
7 Ende de Overste der Camerlingen gaf hen [andre] namen, ende Daniel noemde hy Beltsazar, ende Hananja Sadrach, ende Misaël Mesach, ende Azarja AbedNego.
8 Daniel nu nam voor in sijn herte, dat hy sich niet en soude ontreynigen met de stucken der spijse des Conincks, noch met den wijn sijnes drancks: daerom versocht hy vanden Oversten der Camerlingen, dat hy sich niet en mochte ontreynigen.
9 Ende Godt gaf Daniel genade ende barmherticheyt voor het aengesichte van den Oversten der Camerlingen.
10 Want de Overste der Camerlingen seyde tot Daniel, Ick vreese mijnen heere den Coninck, die ulieder spijse, ende ulieder dranck verordineert heeft: want waerom soude hy ulieder aengesichten droever sien, dan der jongelingen, die in gelijckheyt met ulieden zijn? also soudt ghy mijn hooft by den Coninck schuldich maken.
11 Doe seyde Daniel tot Melzar, dien de Overste der Camerlingen gestelt hadde over Daniel, Hananja, Misaël, ende Azarja:
12 Beproeft doch uwe knechten tien dagen lanck, ende men geve ons van het gezaeyde te eten, ende water te drincken .
13 Ende men sie voor u aengesichte onse gedaenten, ende de gedaente der jongelingen, die de stucken van de spijse des Conincks eten: ende doet met uwe knechten nae dat ghy sien sult.
14 Doe hoorde hyse in dese sake, ende hy beproefdese tien dagen.
15 Ten eynde nu der tien dagen, sachmen dat hare gedaenten schoonder waren, ende sy vetter waren van vleesche, dan alle de jongelingen, die de stucken der spijse des Conincks aten.
16 Doe geschieddet, dat Melzar de stucken harer spijse wechnam, mitsgaders den wijn hares drancks, ende hy gaf haer [van] ’t gezaeyde.
17 Dese vier jongelingen nu, dien gaf Godt wetenschap ende verstant in alle boecken, ende wijsheyt: maer Daniel gaf hy verstant in allerley gesichten ende droomen.
18 Ten eynde nu der dagen waer van de Coninck geseyt hadde, datmense soude inbrengen, so brachtse de Overste der Camerlingen in voor het aengesichte Nebucadnezars.
19 Ende de Coninck sprack met haer, doch daer en wert uyt haer alle niemant gevonden, gelijck Daniel, Hananja, Misaël, ende Azarja: ende sy stonden voor het aengesichte des Conincks.
20 Ende [in] alle saken van verstandige wijsheyt, die de Coninck haer afvraegde, so vondt hyse tien malen boven alle de tooveraers, [ende ] sterre-kijckers, die in sijn gantsch Coninckrijcke waren.
21 Ende Daniel 69bleef tot het eerste jaer des Conincks Cores toe.
