De Samaritanen verhinderen de bouw van de tempel
1 Toen nu de tegenpartijders van Juda en Benjamin hoorden, dat de kinderen der gevangenschap de Heere, de God Israëls, de tempel bouwden;
2 Zo kwamen zij aan tot Zerubbábel, en tot de hoofden der vaderen, en zeiden tot hen: Laat ons met u bouwen, want wij zullen uw God zoeken, gelijk gij; ook hebben wij Hem geofferd sinds de dagen van Esar-Haddon, de koning van Assur, die ons hierheen heeft doen optrekken.
3 Maar Zerubbábel, en Jésua, en de overige hoofden der vaderen van Israël zeiden tot hen: Het betaamt niet, dat gij en wij voor onze God een huis bouwen; maar wij alleen zullen het de Heere, de God Israëls, bouwen, zoals de koning Kores, koning van Perzië, ons geboden heeft.
4 Evenwel maakte het volk des lands de handen van het volk van Juda slap, en verstoorde hen in het bouwen;
5 En zij huurden tegen hen raadslieden, om hun raad te vernietigen, al de dagen van Kores, koning van Perzië, tot aan het koninkrijk van Daríus, de koning van Perzië.
6 En onder het koninkrijk van Ahasvéros, in het begin van zijn koninkrijk, schreven zij een aanklacht tegen de inwoners van Juda en Jeruzalem.
7 En in de dagen van Arthahsasta schreef Bislam, Mithredath, Tábeël, en de overigen van zijn gezelschap, aan Arthahsasta, koning van Perzië; en het schrift van de brief was in het Syrisch geschreven, en in het Syrisch uitgelegd.
8 Rehum, de kanselier, en Simsai, de schrijver, schreven een brief tegen Jeruzalem, aan de koning Arthahsasta, op deze manier:
9 Toen Rehum, de kanselier, en Simsai, de schrijver, en de overigen van hun gezelschap, de Dinaïeten, de Afarsathchieten, de Tarpelieten, de Afarsieten, de Archevieten, de Babyloniërs, de Susanchieten, de Dehavieten, de Elamieten,
10 En de overige volkeren, die de grote en vermaarde Asnappar heeft weggevoerd, en doen wonen in de stad van Samaria, ook de overigen, aan deze zijde van de rivier, en op zulke tijd.
11 Dit is een afschrift van de brief, die zij aan hem, aan de koning Arthahsasta, zonden: Uw knechten, de mannen aan deze zijde van de rivier, en op zulke tijd.
12 De koning zij bekend, dat de Joden, die van u zijn opgetrokken, tot ons gekomen zijn te Jeruzalem, bouwende die rebellerende en die boze stad, waarvan zij de muren voltrekken, en de fondamenten samenvoegen.
13 Zo zij nu de koning bekend, indien deze stad zal worden opgebouwd, en de muren voltrokken, dat zij de schatting, oude heffing, en tol niet zullen geven, en gij zult aan de inkomsten der koningen schade aanbrengen.
14 Nu, omdat wij salaris uit het paleis trekken, en het ons niet betaamt de oneer van de koning te zien, daarom hebben wij gezonden, en dit de koning bekend gemaakt;
15 Opdat men zoeke in het boek der kronieken van uw vaderen, zo zult gij vinden in het boek der kronieken, en weten, dat deze stad een rebellerende stad geweest is, en de koningen en landschappen schade aanbrengende, en dat zij daarbinnen afval gesticht hebben, van oude tijden af; daarom is deze stad verwoest.
16 Wij maken dan de koning bekend, dat, zo deze stad zal worden opgebouwd, en haar muren voltrokken, gij daardoor geen deel zult hebben aan deze zijde van de rivier.
17 De koning zond antwoord aan Rehum, de kanselier, en Simsai, de schrijver, en de overigen van hun gezelschappen, die te Samaria woonden; alsook aan de overigen van deze zijde van de rivier aldus : Vrede, en op zulke tijd.
18 De brief, die gij aan ons gezonden hebt, is duidelijk voor mij gelezen.
19 En toen door mij bevel gegeven was, hebben zij gezocht en gevonden, dat deze stad zich van oude tijden af tegen de koningen heeft verheven, en rebellie en afval daarin gesticht is.
20 Ook zijn er machtige koningen geweest over Jeruzalem, die geheerst hebben overal aan gene zijde van de rivier; en hun is schatting, oude heffing en tol gegeven.
21 Geeft dan nu bevel, om die mannen te beletten, dat die stad niet opgebouwd wordt, totdat door mij bevel zal worden gegeven.
22 Weest gewaarschuwd, van verzuim in dezen te begaan; waarom zou het verderf tot schade der koningen aangroeien?
23 Toen, van dat het afschrift van de brief van de koning Arthahsasta voor Rehum, en Simsai, de schrijver, en hun gezelschappen gelezen was, trokken zij met haast naar Jeruzalem tot de Joden, en beletten hen met arm en geweld.
24 Toen hield het werk op van het huis Gods, Die te Jeruzalem woont , ja, het hield op tot in het tweede jaar van het koninkrijk van Daríus, de koning van Perzië.
De wederpartijders van Godts volck begeeren listighlick den tempel mede te bouwen, ende gemeynen Godtsdienst te hebben, ver s 1, et c. ’twelck haer afgeslagen zijnde, brengen sy door gelt, ende valsche schriftlicke aenklaghten, in ’t Hof soo veel te wege, dat het bouwen van tempel, stadt, ende mueren, verboden ende verhindert wort, tot in het tweede jaer des Koninckrijcks Darij, 4, et c.
1 DOe nu de wederpartijders van Iuda ende Benjamin hoorden, dat de kinderen der gevangenisse den HEERE den Godt Israëls, den tempel bouwden;
2 Soo quamen sy aen tot Zerubbabel, ende tot de Hoofden der vaderen, ende seyden tot hen; Laet ons met u-lieden bouwen, want wy sullen uwen Godt soecken, gelijck ghylieden: oock hebben wy hem geoffert sint de dagen Esar-Haddons, des Koninghs van Assur, die ons herwaerts heeft doen optrecken.
3 Maer Zerubbabel, ende Iesua, ende de overige Hoofden der vaderen Israëls seyden tot hen; Het betaemt niet dat ghylieden ende wy onsen Godt een Huys bouwen: maer wy alleen sullen ’t den HEERE, den Godt Israëls, bouwen, gelijck als de Koningh Cores, Koningh van Persen, ons geboden heeft.
4 Evenwel maeckte het volck des lants de handen des volcks van Iuda slap, ende verstoordese in ’t bouwen;
5 Ende sy huerden tegen hen Raetslieden, om haren raet te vernietigen: Alle de dagen van Cores, Koningh van Persen, tot aen ’t Koninckrijcke Darij, des Koninghs van Persen.
6 Ende onder ’t Koninckrijck van Ahasueros, in ’t begin sijns Koninckrijcks, schreven sy eene aenklage tegen de inwoonders van Iuda ende Ierusalem.
7 Ende in de dagen van Arthahsasta schreef Bislam, Mithredath, Tabeel, ende de overige van sijn geselschap, aen Arthahsasta, Koningh van Persen: Ende de schrift des briefs was op Syrisch geschreven, ende op Syrisch uytgeleyt.
8 Rehum de Cantzelier, ende Simsai de Schrijver, schreven eenen brief tegen Ierusalem, aen den Koningh Arthahsasta, op dese maniere:
9 Doe Rehum de Cantzelier, ende Simsai de Schrijver, ende de overige van haer geselschap: de Dinaiten, de Apharsathchiten, de Tarpeliten, de Apharsiten, de Archeviten, de Babyloniers, de Susanchiten, de Dehaviten, de Elamiten;
10 Ende de overige volckeren, die de groote ende vermaerde Asnappar heeft vervoert, ende doen woonen in de stadt van Samaria: oock de overige, aen dese zijde der riviere, ende op sulcken tijt.
11 Dit is een afschrift des briefs, die sy aen hem, aen den Koningh Arthasastha, sonden: Uwe knechten, de mannen aen dese zijde der riviere, ende op sulcken tijt.
12 Den Koningh zy bekent, dat de Ioden, die van u zijn opgetogen, tot ons gekomen zijn te Ierusalem: bouwende die rebelle ende die boose stadt, waer van sy de mueren voltrecken, ende de fondamenten t’samen voegen.
13 Soo zy nu den Koningh bekent, indien deselve stadt sal worden opgebouwt, ende de mueren voltrocken, dat sy den cijns, ouden impost, ende tol niet en sullen geven, ende ghy sult de inkomste der Koningen schade aenbrengen.
14 Nu, om dat wy salaris uyt het palleys trecken, ende ons niet en betaemt des Koninghs oneere te sien; daerom hebben wy gesonden, ende [dit ] den Koningh bekent gemaeckt,
15 Op dat men soecke in het boeck der Chroniken uwer vaderen, soo sult ghy vinden in het boeck der Chroniken, ende weten dat deselve stadt eene rebelle stadt geweest is, ende den Koningen ende lantschappen schade aenbrengende, ende dat sy daer binnen afval gesticht hebben van ouden tijden af: daerom is deselve stadt verwoest.
16 Wy maken dan den Koningh bekent, dat, soo deselve stadt sal worden opgebouwt, ende hare mueren voltrocken, ghy daer door geen deel en sult hebben aen dese zijde der riviere.
17 De Koningh sondt antwoort aen Rehum den Cantzelier, ende Simsai den Schrijver, ende d’overige van hare geselschappen, die te Samaria woonden; mitsgaders d’overige aen dese zijde der riviere, [aldus :] Vrede, ende op sulcken tijt.
18 De brief die ghy aen ons geschickt hebt, is duydelick voor my gelesen.
19 Ende als van my bevel gegeven was, hebben sy gesocht ende gevonden, dat die selve stadt haer van ouden tijden af tegen de Koningen heeft verheven, ende rebellie ende afval daer in gesticht is.
20 Oock zijnder machtige Koningen geweest over Ierusalem, die geheerscht hebben over al aen gene zijde der riviere: Ende hen is cijns, ouden impost ende tol gegeven.
21 Geeft dan nu bevel, om die selve mannen te beletten, dat die selve stadt niet opgebouwt en worde, tot dat van my bevel sal worden gegeven.
22 Weest gewaerschouwt, [van ] feyl in desen te begaen: waerom soude het verderf tot schade der Koningen aenwassen?
23 Doe, van dat de afschrift des briefs van den Koningh Arthahsasta voor Rehum, ende Simsai den Schrijver, ende hare geselschappen gelesen was, togen sy in haeste na Ierusalem tot de Ioden, ende belettedense met arm ende gewelt.
24 Doe hieldt op het werck van den Huyse Godts, die te Ierusalem [woont ,] ja het hieldt op tot in het tweede jaer des Koninckrijcks Darij, des Koninghs van Persen.
