Nieuwe verdeling van het erfland
1 DIT nu zijn de namen der stammen. Van het einde noordwaarts, aan de zijde des wegs van Hethlon, waar men komt te Hamath, Hazar-Enon, de landpale van Damaskus, noordwaarts aan de zijde van Hamath (ook zal hij den ooster- en westerhoek hebben), zal Dan één snoer hebben .
2 En aan de landpale van Dan, van den oosterhoek tot den westerhoek toe, Aser één.
3 En aan de landpale van Aser, van den oosterhoek af tot den westerhoek toe, Nafthali één.
4 En aan de landpale van Nafthali, van den oosterhoek tot den westerhoek toe, Manasse één.
5 En aan de landpale van Manasse, van den oosterhoek tot den westerhoek toe, Efraïm één.
6 En aan de landpale van Efraïm, van den oosterhoek tot den westerhoek toe, Ruben één.
7 En aan de landpale van Ruben, van den oosterhoek tot den westerhoek toe, Juda één.
8 Aan de landpale nu van Juda, van den oosterhoek tot den westerhoek toe, zal het hefoffer zijn, dat gijlieden zult offeren, vijf en twintig duizend meetrieten in breedte, en de lengte, als van een der andere delen, van den oosterhoek tot den westerhoek toe; en het heiligdom zal in het midden deszelven zijn.
9 Het hefoffer, dat gijlieden den HEERE zult offeren, zal wezen de lengte van vijf en twintig duizend, en de breedte van tien duizend.
10 En daarin zal het heilig hefoffer zijn voor de priesteren, noordwaarts de lengte van vijf en twintig duizend, en westwaarts de breedte van tien duizend, en oostwaarts de breedte van tien duizend, en zuidwaarts de lengte van vijf en twintig duizend; en het heiligdom des HEEREN zal in het midden deszelven zijn.
11 Het zal zijn voor de priesteren, die geheiligd zijn uit de kinderen van Zadok, die Mijn wacht hebben waargenomen; die niet gedwaald hebben, als de kinderen Israëls dwaalden; gelijk als de andere Levieten gedwaald hebben.
12 En het geofferde van het hefoffer des lands zal hunlieden een heiligheid der heiligheden zijn, aan de landpale der Levieten.
13 Voorts zullen de Levieten tegenover de landpale der priesteren hebben de lengte van vijf en twintig duizend, en de breedte van tien duizend; de ganse lengte zal zijn vijf en twintig duizend, en de breedte tien duizend.
14 En zij zullen daarvan niet verkopen, noch de eerstelingen des lands verwisselen, noch overdragen; want het is een heiligheid den HEERE.
15 Maar de vijf duizend, dat is hetgeen overgelaten is in de breedte, voor aan de vijf en twintig duizend, dat zal onheilig zijn, voor de stad, tot bewoning en tot voorsteden; en de stad zal in het midden daarvan zijn.
16 En dit zullen haar maten zijn: de noorderhoek, vier duizend en vijfhonderd meetrieten ; en de zuiderhoek vier duizend en vijfhonderd en van den oosterhoek vier duizend en vijfhonderd; en de westerhoek vier duizend en vijfhonderd.
17 De voorsteden nu der stad zullen zijn, noordwaarts tweehonderd en vijftig, en zuidwaarts tweehonderd en vijftig, en oostwaarts tweehonderd en vijftig, en westwaarts tweehonderd en vijftig.
18 En het overgelatene in de lengte, tegenover het heilig hefoffer, zal zijn tien duizend oostwaarts, en tien duizend westwaarts; en het zal tegenover het heilig hefoffer zijn; en de inkomst daarvan zal wezen tot onderhoud voor degenen, die de stad dienen.
19 En die de stad dienen, zullen haar dienen uit alle stammen Israëls.
20 Het ganse hefoffer zal zijn van vijf en twintig duizend meetrieten , met vijf en twintig duizend; vierkant zult gijlieden het heilig hefoffer offeren, met de bezitting der stad.
21 En het overgelatene zal voor den vorst zijn, van deze en van gene zijde des heiligen hefoffers, en van de bezitting der stad, voor aan de vijf en twintig duizend meetrieten des hefoffers, tot aan de ooster- en westerlandpale, voor aan de vijf en twintig duizend aan de westerlandpale, tegenover de andere delen, dat zal voor den vorst zijn; en het heilig hefoffer, en het heiligdom des huizes, zal in het midden daarvan zijn.
22 Van de bezitting nu der Levieten, en van de bezitting der stad af, zijnde in het midden van hetgeen des vorsten zal zijn; wat tussen de landpale van Juda, en tussen de landpale van Benjamin is, zal des vorsten zijn.
23 Aangaande voorts het overige der stammen; van den oosterhoek tot den westerhoek toe, Benjamin één snoer .
24 En aan de landpale van Benjamin, van den oosterhoek tot den westerhoek toe, Simeon één.
25 En aan de landpale van Simeon, van den oosterhoek tot de westerhoek toe, Issaschar één.
26 En aan de landpale van Issaschar, van den oosterhoek tot aan den westerhoek toe, Zebulon één.
27 En aan de landpale van Zebulon, van den oosterhoek tot den westerhoek toe, Gad één.
28 Aan de landpale nu van Gad, aan den zuiderhoek zuidwaarts, daar zal de landpale zijn van Thamar af, naar het twistwater van Kades, voorts naar de beek henen, tot aan de grote zee.
29 Dit is het land, dat gijlieden zult doen vallen in erfenis, voor de stammen Israëls, en dit zullen hun delen zijn, spreekt de Heere HEERE.
De poorten en de naam der stad
30 Voorts zullen dit de uitgangen der stad zijn: van den noorderhoek, vier duizend en vijfhonderd maten.
31 En de poorten der stad zullen zijn naar de namen der stammen Israëls; drie poorten noordwaarts; een poort van Ruben, een poort van Juda, een poort van Levi.
32 En aan den oosterhoek, vier duizend en vijfhonderd maten , en drie poorten: namelijk, een poort van Jozef, een poort van Benjamin, een poort van Dan.
33 De zuiderhoek ook vier duizend en vijfhonderd maten, en drie poorten: een poort van Simeon, een poort van Issaschar, een poort van Zebulon.
34 De westerhoek, vier duizend en vijfhonderd; derzelver poorten drie: een poort van Gad, een poort van Aser, een poort van Nafthali.
35 Rondom achttien duizend; en de naam der stad zal van dien dag af zijn: DE HEERE IS ALDAAR .
Uytdeylinge des nieuwen erflants onder de twaelf stammen Israels, alsoo dat de plaetse (waer van cap. 45. begonnen is te spreken) welcke afgesondert was voor’t heylichdom de Priesteren, Leviten, stadt, ende den Vorst, quam tusschen de seven Noordlicke, ende vijf Suydlicke stammen, v. 1, etc. De mate, ende poorten der Nieuwe stadt, met de namen der poorten, ende der stadt, 30.
1 DIt nu zijn de namen der stammen: van’t eynde Noordwaert, aen de zijde des weegs van Hethlon, daermen komt te Hamath, Hazar Enan, de lantpale van Damascus, Noordwaert aen de zijde van Hamath, (oock sal hy den ooster [ende] wester-hoeck hebben,) [sal] Dan een [snoer hebben].
2 Ende aende lantpale van Dan, van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Aser een.
3 Ende aen de lantpale van Aser, van den ooster-hoeck af tot den wester-hoeck toe, Naphtali een.
4 Ende aen de lantpale van Naphtali van den ooster-hoeck, tot den wester-hoeck toe, Manasse een.
5 Ende aen de lantpale van Manasse, van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Ephraim een.
6 Ende aen de lantpale van Ephraim, van den ooster-hoeck af tot den wester-hoeck toe, Ruben een.
7 Ende aen de lantpale van Ruben van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Iuda een.
8 Aende lantpale nu van Iuda van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe; sal’t hef-offer zijn, dat ghylieden sult offeren, vijf ende twintich duysent [meet-rietten] in breette, ende de lengte, als van een der [andere] deelen, van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe: ende het heylichdom sal in’t midden desselven zijn.
9 Het Hef-offer, dat ghylieden den HEERE sult offeren, sal wesen de lengte van vijf ende twintich duysent, ende de breette van tien duysent.
10 Ende daer in sal het heylich hef-offer zijn voor de Priesteren, Noordwaert [de lengte] van vijf ende twintich duysent, ende west-waert de breette van tien duysent, ende oostwaert de breette van tien duysent, Ende zuydwaert de lengte van vijf ende twintich duysent: ende het heylichdom des HEEREN sal in’t midden desselven zijn.
11 ’Tsal zijn voor de Priesteren, die geheylicht zijn uyt de kinderen Zadoks, die mijne wacht hebben waer genomen: Die niet gedwaelt en hebben, als de kinderen Israëls dwaelden; gelijck als de [andere] Leviten gedwaelt hebben.
12 Ende ’tgeofferde van’t hef-offer des lants sal haerlieden eene heylicheyt der heylicheden zijn: aende lantpale der Leviten.
13 Voorts sullen de Leviten, tegen over de lantpale der Priesteren, hebben de lengte van vijf ende twintich duysent, ende de breette van tien duysent: de gantsche lengte sal zijn, vijf ende twintich duysent, ende de breette, tien duysent.
14 Ende sy en sullen daer van niet verkoopen, nochte de eerstelingen des lants verwisselen, nochte overdragen: want het is eene heylicheyt den HEERE.
15 Maer de vijf duysent, [dat is] ’tgene overgelaten is in de breette, voor aen de vijf ende twintich duysent, dat sal onheylich zijn, voor de Stadt, tot bewooninge, ende tot voorsteden: ende de Stadt sal in’t midden desselven zijn.
16 Ende dit sullen hare maten zijn; de noorder-hoeck, vier duysent en vijf hondert [meet-rieten]; ende de suyder-hoeck vier duysent ende vijf hondert: ende van den ooster-hoeck vier duysent ende vijf hondert; ende de wester-hoeck vier duysent ende vijf hondert.
17 De voorsteden nu der Stadt sullen zijn, noordwaert twee hondert ende vijftich; ende suydwaert twee hondert ende vijftich; ende oostwaert twee hondert ende vijftich, ende westwaert twee hondert ende vijftich.
18 Ende het overgelatene in de lengte tegen over het heylich hef-offer, sal zijn tienduysent oostwaert, ende tien duysent westwaert; ende het sal tegen over het heylich hef-offer zijn: ende de inkomste daer van sal wesen tot onderhoudt, voor de gene die der Stadt dienen.
19 Ende die der Stadt dienen; sullen haer dienen uyt alle stammen Israëls.
20 Het gantsch hef-offer sal zijn van vijf ende twintich duysent [meet-rieten], met vijf ende twintich duysent: vierkant sult ghylieden het heylich hef-offer offeren, met de besittinge der Stadt.
21 Ende het overgelatene sal voor den Vorst zijn, van dese ende van gene zijde des heyligen hef-offers, ende der besittinge der Stadt, voor aen de vijf ende twintich duysent [meet-rieten] des hef-offers, tot aen de ooster ende wester lantpale, voor aen de vijf ende twintich duysent aende wester lantpale, tegen over de [andere] deelen, [dat] sal voor den Vorst zijn: ende het heylich hef-offer, ende het heylichdom des huyses, sal in’t midden desselven zijn.
22 Van de besittinge nu der Leviten, ende van de besittinge der Stadt af, zijnde in’t midden van’t gene dat des Vorsten sal zijn; [dat] tusschen de lantpale van Iuda, ende tusschen de lantpale van Benjamin is, sal des Vorsten zijn.
23 Aengaende voorts het overige der stammen: van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Benjamin een [snoer].
24 Ende aen de lantpale van Benjamin, van den ooster-hoeck tot den westerhoeck toe, Simeon een.
25 Ende aen de lantpale van Simeon, van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Issaschar een.
26 Ende aen de lantpale van Issaschar, van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Zebulon een.
27 Ende aen de lantpale van Zebulon, van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Gad een.
28 Aende lantpale nu van Gad, aen den suyder-hoeck suydwaert; daer sal de lantpale zijn van Thamar af, [nae] het twist-water van Kades, [voort] nae de beke henen, tot aen de groote zee:
29 Dit is het lant, dat ghylieden sult doen vallen in erffenisse, voor de stammen Israëls: ende dat sullen hare deelen zijn, spreeckt de Heere HEERE.
30 Voorts sullen dit de uytgangen der Stadt zijn: van den noorder-hoeck, vier duysent ende vijf hondert maten.
31 Ende de poorten der Stadt sullen zijn nae de namen der stammen Israëls; drie poorten noordwaert: eene poorte van Ruben, eene poorte van Iuda, eene poorte van Levi.
32 Ende aen den ooster-hoeck, vier duysent ende vijf hondert [maten], ende drie poorten: namelick, eene poorte van Ioseph, eene poorte van Benjamin, een poorte van Dan.
33 De suyder-hoeck oock vier duysent ende vijf hondert maten, ende drie poorten: eene poorte van Simeon, eene poorte van Issaschar, eene poorte van Zebulon.
34 De wester-hoeck, vier duysent ende vijf hondert; der selver poorten drie: eene poorte van Gad, eene poorte van Aser, eene poorte van Naphtali.
35 Rontom achtien duysent: ende de naem der Stadt sal van [dien] dage af zijn, DE HEERE IS ALDAER.
FINIS
