1 Christus geeft sijnen Apostelen macht om wonderwercken te doen. 2 hare namen. 5 sendtse om te prediken onder het volck Israëls. 8 Onderricht haer hoese haer tot de reyse schicken, ende hoese haer dragen sullen, tegen de gene die haer ontfangen ende niet ontfangen. 16 Wat haer voor swarigheyt ontmoeten sal, ende waer mede sy haer in desen allen hebben te troosten. 32 Leert wat voor loon hebben te verwachten die hem stantvastelick belijden. 40 ende tegen sijne dienstknechten weldadigh zijn.
1 ENde sijne twaelf discipelen tot hem geroepen hebbende, heeft haer macht gegeven over de onreyne geesten, om deselve uyt te werpen, ende om alle sieckte ende alle quale te genesen.
2 De namen nu der twaelf Apostelen zijn dese: De eerste, Simon geseght Petrus, ende Andreas sijn broeder: Iacobus de [sone ] Zebedei, ende Ioannes sijn broeder.
3 Philippus ende Bartholomeus: Thomas ende Mattheus de tollenaer: Iacobus de [sone ] Alphei, ende Lebbeus toegenaemt Thaddeus.
4 Simon Cananites, ende Iudas Iscariotes, die hem oock verraden heeft.
5 Dese twaelve heeft Iesus uytgesonden, ende haer bevel gegeven, seggende, Ghy en sult niet henen gaen op den wegh der Heydenen, noch ghy en sult niet ingaen in [eenige ] stadt der Samaritanen.
6 Maer gaet veel meer henen tot de verlorene schapen des huys Israëls.
7 Ende henen gaende predickt, seggende, Het Koninckrijck der hemelen is na by gekomen.
8 Geneest de krancke, reynight de melaetsche, weckt de doode op, werpt de duyvelen uyt. Ghy hebt het om niet ontfangen, geeft het om niet.
9 En verkrijght u noch gout, noch silver, noch koper [gelt ] in uwe gordels.
10 Noch male tot den wegh, noch twee rocken, noch schoenen, noch staf. Want de arbeyder is sijn voedsel weerdigh.
11 Ende in wat stadt ofte vlecke ghy sult inkomen, ondersoeckt wie daer in weerdigh is: ende blijft aldaer tot dat ghy [daer ] uyt gaet.
12 Ende als ghy in het huys gaet, soo groet het selve.
13 Ende indien dat huys weerdigh is, soo kome uwen vrede over dat selve: maer indien het niet weerdigh en is, soo keere uwen vrede weder tot u.
14 Ende soo yemant u niet en sal ontfangen, noch uwe woorden hooren, uytgaende uyt dat huys, ofte uyt deselve stadt, schuddet het stof uwer voeten af.
15 Voorwaer segge ick u, Het sal den lande van Sodoma ende Gomorra verdraeghlicker zijn in den dagh des oordeels, dan deselve stadt.
16 Siet, ick sende u als schapen in het midden der wolven: Zijt dan voorsichtigh gelijck de slangen, ende oprecht gelijck de duyven.
17 Maer wacht u voor de menschen: want sy sullen u overleveren in de Raets-vergaderingen, en in hare Synagogen sullen sy u geesselen.
18 Ende ghy sult oock voor Stadthouders ende Koningen geleydet worden, om mijnent wille, haer ende den Heydenen tot getuygenisse.
19 Doch wanneer sy u overleveren, soo en sult ghy niet besorght zijn, hoe of wat ghy spreken sult. Want het sal u in deselve ure gegeven worden, wat ghy spreken sult.
20 Want ghy en zijt niet die spreket, maer [het is ] de Geest uwes Vaders, die in u spreeckt.
21 Ende de [eene ] broeder sal den [anderen ] broeder overleveren tot de doot, ende de vader het kint, ende de kinderen sullen opstaen tegen de ouders, ende sullense dooden.
22 Ende ghy sult van allen gehatet worden om mijnen name, maer die volstandigh sal blijven tot den eynde, die sal saligh worden.
23 Wanneer sy u dan in dese stadt vervolgen, vliedt in de andere: Want voorwaer segge ick u, ghy en sult [uwe reyse door ] de steden Israëls niet ge-eyndight hebben, of de Sone des menschen sal gekomen zijn.
24 De discipel en is niet boven den meester, noch de dienstknecht boven sijnen heere.
25 Het [zy ] den discipel genoegh, dat hy werde gelijck sijn meester, ende de dienstknecht gelijck sijn heere. Indien sy den heere des huys Beelzebul hebben geheeten, hoe veel te meer sijne huysgenooten?
26 En vreest dan haer niet: want daer en is niet bedeckt, het welck niet en sal ontdeckt worden, ende verborgen, het welck niet en sal geweten worden.
27 Het gene ick u segge in de duysternisse, segget in het licht: ende het gene ghy hoort in de oore, predickt dat op de daken.
28 Ende en vreest u niet voor de gene die het lichaem dooden, ende de ziele niet en konnen dooden: Maer vreest veel meer hem, die beyde ziele ende lichaem kan verderven in de helle.
29 En worden niet twee muschkens om een penninghsken verkocht? Ende niet een van desen en sal op de aerde vallen sonder uwen Vader.
30 Ende oock uwe hayren des hoofts zijn alle getelt.
31 En vreest dan niet, ghy gaet vele muschkens te boven.
32 Een yegelick dan die my belijden sal voor de menschen, dien sal ick oock belijden voor mijnen Vader die in de hemelen [is. ]
33 Maer soo wie my verloochent sal hebben voor de menschen, dien sal ick oock verlochenen voor mijnen Vader, die in de hemelen [is. ]
34 En meynt niet dat ick gekomen ben om vrede te brengen op de aerde: Ick en ben niet gekomen om vrede te brengen, maer het sweert.
35 Want ick ben gekomen om den mensche tweedrachtigh te maken tegen sijnen vader, ende de dochter tegen hare moeder, ende de schoondochter tegen hare schoonmoeder.
36 Ende sy [sullen ] des menschen vyanden [worden, ] die sijne huysgenooten [zijn. ]
37 Die vader of moeder lief heeft boven my, en is mijns niet weerdigh: ende die sone ofte dochter lief heeft boven my, en is mijns niet weerdigh.
38 Ende die sijn kruyce niet [op hem ] en neemt, ende my na en volght, en is mijns niet weerdigh.
39 Die sijne ziele vindt, sal [de ] selve verliesen: ende die sijn ziele sal verloren hebben om mijnent wille, sal deselve vinden.
40 Die u ontfanght, ontfanght my: ende die my ontfanght, ontfanght hem, die my gesonden heeft.
41 Die eenen Propheet ontfanght in den naem eens Propheten, sal den loon eens Propheten ontfangen: ende die eenen rechtveerdigen ontfanght in den naem eens rechtveerdigen, sal den loon eens rechtveerdigen ontfangen.
42 Ende soo wie een van dese kleyne te drincken geeft alleenlick eenen beker koudt [waters, ] in den name eens discipels, voorwaer segge ick u, hy en sal sijnen loon geensins verliesen.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024