Ieremie afkomste, ende tijt sijner propheteringe, v. 1, etc. Godt beroept hem tot het Propheetlick ampt, ende versterkt hem met een teecken, tegen sijne excusen, 4. openbaert hem de gesichten, van eene Amandel-roede, ende eenen siedenden pot, 11. geeft hem eene gestrenge Commissie tegen die van Iuda, met belofte sijnes bystants, 17.
1 DE woorden Ieremia, des soons Hilkia: uyt de Priesteren , die te Anathoth waren, inden lande Benjamins:
2 Tot welcken het woort des HEEREN geschiedde, in de dagen van Iosia, sone van Amon, Coninck van Iuda: in het dertiende jaer sijner regeringe.
3 Oock geschiedd’et [tot hem] in de dagen van Iojakim, sone van Iosia, Coninck van Iuda, tot dat voleynt wert het elfste jaer van Zedekia, sone van Iosia, Coninck van Iuda: totdat Ierusalem gevanckelick wert wech-gevoert, inde vijfde maent.
4 Het woort des HEEREN dan geschiedde tot my, seggende:
5 Eer dat ick u in [moeders] buyck formeerde, hebb’ ick u gekent, ende eer dat ghy uyt de baer-moeder voort quaemt, hebb’ ick u geheylicht: ick hebb’ u den volcken ten Prophete gestelt.
6 Doe seyd’ ick, Ach Heere HEERE, siet, ick en kan niet spreken: want ick ben jonck.
7 Maer de HEERE seyde tot my, En segt niet, Ick ben jonck: want over al waer henen ick u senden sal, sult ghy gaen, ende alles wat ick u gebieden sal, sult ghy spreken.
8 En vreest niet voor haer aengesichte: want ick ben met u, om u te redden, spreeckt de HEERE.
9 Ende de HEERE stack sijne hant uyt, ende roerde mijnen mont aen: ende de HEERE seyde tot my, Siet ick geve mijne woorden in uwen mont.
10 Siet, ick stelle u te desen dage over de volcken, ende over de Coninckrijcken, om uyt te rucken, ende af te breken, ende te verderven, ende te verstooren: [oock] om te bouwen, ende te planten.
11 Wyders geschiedde des HEEREN woort tot my, seggende, Wat siet ghy, Ieremia? ende ick seyde, Ick sie een amandel- roede.
12 Ende de HEERE seyde tot my, Ghy hebt wel gesien: want ick sal wacker zijn over mijn woort, om dat te doen.
13 Ende des HEEREN woort geschiedde ten tweeden male to my, seggende; Wat siet ghy? ende ick seyde, Ick sie eenen siedenden pot, welckes voorste deel tegen het noorden is.
14 Ende de HEERE seyde tot my: Van’t noorden sal sich dit quaet opdoen, over alle inwoonders des lants.
15 Want siet, ick roepe alle geslachten der Coninckrijcken van’t Noorden, spreeckt de HEERE: ende sy sullen komen, ende setten een yegelijck sijnen throon [voor] de deure der poorten van Ierusalem, ende tegen alle hare mueren rontomme, ende tegen alle steden van Iuda.
16 Ende ick sal mijne oordeelen tegen haer uytspreken, over alle hare boosheyt: dat sy my verlaten hebben, ende andere Goden geroockt, ende sich gebogen hebben voor de wercken harer handen.
17 Ghy dan, gordet uwe lendenen, ende maeckt u op, ende spreeckt tot hen alles wat ick u gebieden sal: weest niet verslagen voor haer aengesichte, op dat ick u voor haer aengesichte niet en verslae.
18 Want, siet, ick stelle u heden tot eene vaste stadt, ende tot eenen yseren pylaer, ende tot copere mueren tegen het gantsche lant: tegen de Coningen van Iuda, tegen hare Vorsten, tegen hare Priesteren, ende tegen het volck van den lande.
19 Ende sy sullen tegen u strijden, maer tegen u niet vermogen: want ick ben met u, spreeckt de HEERE, om u uyt te helpen.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
