1 De Overpriesters ende Schriftgeleerde houden raet hoe sy Christum sullen dooden. 3 Iudas komt met haer over een om hem over te leveren. 7 Christus laet het Pascha bereyden. 14 ende eet het selve met sijne twaelf Apostelen. 19 Stelt daer nae sijn Avontmael in. 21 Voorseght de verraderye Iude. 24 Vermaent sijne Discipelen haer te wachten voor eergiericheyt, ende wereltsche heerschappye. 28 belovende haer de gemeynschap sijns Coninckrijcks. 31 Waerschouwt den Apostelen, ende voornamelick Petrum tegen de versoeckinge des Satans. 34 ende voorseght hem sijnen val. 35 ende allen anderen Apostelen hare ende sijne aenstaende swaricheden. 39 Bidt op den olijf-bergh, ende wort in sijn groote benauwtheyt van een Engel gesterckt. 45 Vermaent sijne Discipelen, die sliepen, tot waecken ende bidden. 47 Wort van Iuda met eenen kus verraden, ende van de Ioden gevangen. 50 Heelt de afgehouwene oore eens dienstknechts. 54 Wort in des Hoogenpriesters huys gebracht, waer hem Petrus driemael verloochent. 61 waer over Christus hem aensiet, ende hy beweent sijnen val. 63 Christus wort mishandelt, ende voor den Ioodtschen Raedt gestelt zijnde, bekent dat hy de Sone Godts is.
1 ENde het feest der ongehevelde [brooden ], genaemt Pascha, was na by.
2 Ende de Over-priesters ende de Schriftgeleerde sochten, hoe sy hem ombrengen souden: want sy vreesden het volck.
3 Ende de Satan voer in Iudas, die toegenaemt was Iscarioth, zijnde uyt het getal der twaelve.
4 Ende hy ginck henen, ende sprack met de Overpriesters ende de hooft-mannen, hoe hy hem haer soude overleveren.
5 Ende sy waren verblijdt, ende zijn’t eens geworden, dat sy hem gelt geven souden.
6 Ende hy beloofde het, ende socht gelegentheyt om hem haer over te leveren sonder oproer.
7 Ende de dach der ongehevelde [brooden ] quam, op den welcken het Pascha moest geslacht worden.
8 Ende hy sondt Petrum ende Ioannem uyt, seggende, Gaet henen, ende bereydt ons het Pascha, op dat wy het eten mogen.
9 Ende sy seyden tot hem, Waer wilt ghy dat wy het bereyden?
10 Ende hy seyde tot haer, Siet, als ghy in de stadt sult gekomen zijn, soo sal u een mensche ontmoeten, dragende een kruycke waters, volght hem in het huys daer hy ingaet.
11 Ende ghy sult seggen tot den huysvader van dat huys, De Meester seght u, Waer is de eet-sale, daer ick het Pascha met mijne discipelen eten sal?
12 Ende hy sal u een groote toegeruste opper-sale wijsen, bereydt het aldaer.
13 Ende sy henen gaende, vonden ’t gelijck hy haer geseght hadde, ende bereydden het Pascha.
14 Ende als de uyre gekomen was, sat hy aen, ende de twaelf Apostelen met hem.
15 Ende hy seyde tot haer, Ick hebbe grootelijcks begeert dit Pascha met u te eten, eer dat ick lijde.
16 Want ick segge u, dat ick niet meer daer van eten en sal, tot dat het vervult sal zijn in het Coninckrijcke Godts.
17 Ende als hy eenen drinck-beker genomen hadde, ende gedanckt hadde, seyde hy, Neemt desen, ende deelt [hem ] onder u-lieden.
18 Want ick segge u, dat ick niet drincken en sal van de vrucht des wijn-stocks, tot dat het Coninckrijcke Godts sal gekomen zijn.
19 Ende hy nam broodt, ende als hy gedanckt hadde brack het, ende gaf’t haer, seggende, Dat is mijn lichaem ’twelck voor u gegeven wort: Doet dat tot mijner gedachtenisse.
20 Desgelijcks oock den drinck-beker na het avontmael, seggende, Dese drinck-beker [is ] het nieuwe testament in mijnen bloede, ’twelck voor u vergoten wort.
21 Doch, siet, de handt des genen, die my verraet, is met my aen de tafel.
22 Ende de Sone des menschen gaet wel henen, gelijck besloten is: Doch wee dien mensche door welcken hy verraden wort.
23 Ende sy begonden onder malkanderen te vragen, wie van haer het doch mochte zijn, die dat doen soude.
24 Ende daer wiert oock twistinge onder haer, wie van haer scheen de meeste te zijn.
25 Ende hy seyde tot haer, De Coningen der volckeren heerschen over haer: ende die macht over haer hebben worden weldadige [Heeren ] genaemt.
26 Doch ghy niet alsoo: maer de meeste onder u, die zy gelijck de minste: ende die voorganger is, als een die dient.
27 Want wie is meerder? Die aensit, ofte die dient? en is’t niet die aensit? Maer ick ben in’t midden van u, als een die dient.
28 Ende ghy zijt de gene, die met my steedts gebleven zijt in mijne versoeckingen.
29 Ende ick verordinere u het Coninckrijck, gelijckerwijs mijn Vader my [dat ] verordineert heeft:
30 Op dat ghy etet ende drincket aen mijne tafel in mijn Coninckrijck, ende sittet op throonen, oordeelende de twaelf geslachten Israëls.
31 Ende de Heere seyde, Simon, Simon, siet de Satan heeft u lieden zeer begeert, om te siften als de terwe:
32 Maer ick hebbe voor u gebeden, dat uw’ geloove niet op en houde: ende ghy als ghy eens sult bekeert zijn, so versterckt uwe broeders.
33 Ende hy seyde tot hem, Heere ick ben bereydt met u oock inde gevanckenisse ende in den doot te gaen.
34 Maer hy seyde, Ick segge u Petre, de haen en sal heden niet krayen, eer ghy drymael sult verloochent hebben, dat ghy my kent.
35 Ende hy seyde tot haer, Als ick u uytsondt, sonder buydel, ende maele, ende schoenen, heeft u oock yet ontbroken? Ende sy seyden, Niets.
36 Hy seyde dan tot haer, Maer nu, wie eenen buydel heeft, die neme hem, desgelijcks oock een maele: ende die geen en heeft, die verkoope sijn kleedt, ende koope een sweerdt.
37 Want ick segge u dat noch dit ’twelck geschreven is, in my moet volbracht worden, namelijck, Ende hy is met de misdadige gerekent. Want oock die dingen die van my [geschreven zijn ], hebben een eynde.
38 Ende sy seyden, Heere siet hier twee sweerden. Ende hy seyde tot haer, Het is genoech.
39 Ende uytgaende vertrock hy, gelijck hy gewoon was, na den Olijf-bergh: ende hem volghden oock sijne Discipelen.
40 Ende als hy aen die plaetse gekomen was, seyde hy tot haer, Biddet, dat ghy niet in versoeckinge en komt.
41 Ende hy scheydde hem van haer af, ontrent eenen steen-worp, ende knielde neder, ende badt,
42 Seggende, Vader, of ghy wildet desen drinck-beker van my wechnemen! doch niet mijnen wille, maer den uwen, geschiede.
43 Ende van hem wiert gesien een Engel uyt den hemel, die hem versterckte.
44 Ende in swaren strijdt zijnde, badt hy te ernstiger. Ende sijn sweet wiert gelijck groote droppelen bloedts, die op de aerde afliepen.
45 Ende als hy van het gebedt opgestaen was, quam hy tot sijne Discipelen, ende vondt haer slapende van droefheyt.
46 Ende hy seyde tot haer, Wat slaept ghy? Staet op ende biddet, op dat ghy niet in versoeckinge en komt.
47 Ende als hy noch sprack, siet daer een schare: ende een van de twaelve, die genaemt was Iudas, ginck haer voor, ende quam by Iesum, om hem te cussen.
48 Ende Iesus seyde tot hem, Iuda, verraedt ghy den Sone des menschen met eenen kus?
49 Ende die by hem waren siende wat daer geschieden soude, seyden tot hem, Heere, sullen wy met den sweerde slaen?
50 Ende een uyt haer sloech den dienstknecht des Hoogen-priesters, ende hieuw [hem ] sijn rechter oore af.
51 Ende Iesus antwoordende seyde, Laet’se tot hier toe [geworden ]. Ende raeckte sijne oore aen, ende heelde hem.
52 Ende Iesus seyde tot de Overpriesters ende de hooft-mannen des Tempels, ende Ouderlingen, die tegen hem gekomen waren, Zijt ghy uytgegaen met sweerden ende stocken als tegen eenen moordenaer?
53 Als ick dagelijcks met u was inden Tempel, so en hebt ghy de handen tegen my niet uyt-gesteken: maer dit is uwe uyre, ende de macht der duysternisse.
54 Ende sy grepen hem ende leydden [hem wech ], ende brachten hem in het huys des Hoogen-priesters, Ende Petrus volghde van verre.
55 Ende als sy vyer ontsteken hadden, in ’t midden van de sale, ende sy te samen nedersaten, sat Petrus in ’t midden van haer:
56 Ende een seker dienst-maecht siende hem by het vyer sitten, ende hare oogen op hem houdende, seyde, Oock dese was met hem.
57 Maer hy verloochende hem, seggende, Vrouwe, ick en kenne hem niet.
58 Ende korts daernae een ander hem siende, seyde, Oock ghy zijt van die. Maer Petrus seyde, Mensche ick en ben niet.
59 Ende als’t ontrent een uyre geleden was, bevestighde [dat ] een ander, seggende, In der waerheyt oock dese was met hem: want hy oock een Galileer is.
60 Maer Petrus seyde, Mensche ick en weet niet wat ghy seght. Ende terstont als hy noch sprack kraeyde de hane.
61 Ende de Heere hem omkeerende, sagh Petrum aen, ende Petrus wiert indachtich des woorts des Heeren, hoe hy hem geseght hadde, Eer de hane sal gekraeyt hebben, sult ghy my drymael verloochenen.
62 Ende Petrus nae buyten gaende, weende bitterlick.
63 Ende de mannen, die Iesum hielden, bespotteden hem, ende sloegen [hem ].
64 Ende als sy hem overdeckt hadden, sloegen sy hem op ’t aengesicht, ende vraegden hem, seggende, Propheteert wie het is, die u geslagen heeft.
65 Ende vele andere dingen seyden sy tegen hem, lasterende.
66 Ende als het dagh geworden was, vergaderden de Ouderlingen des volcks, ende de Overpriesters ende Schriftgeleerde, ende brachten hem in haren Raedt,
67 Seggende, Zijt ghy de Christus? segget ons. Ende hy seyde tot haer, Indien ick ’t u segge, ghy en sult het niet gelooven.
68 Ende indien ick oock vrage, ghy en sult my niet antwoorden, ofte los laten.
69 Van nu aen sal de Sone des menschen geseten zijn aen de rechter [hant ] der kracht Gods.
70 Ende sy seyden alle, Zijt ghy dan de Sone Gods? Ende hy seyde tot haer, Ghy segget, dat ick het ben.
71 Ende sy seyden, Wat hebben wy noch getuygenisse van noode? Want wy selve hebben ’t uyt sijnen mondt gehoort.
Tot Jezus' dood besloten
1 Het Feest nu van de ongezuurde broden , dat Pascha heet, was nabij.
2 En de overpriesters en de schriftgeleerden zochten naar een manier om Hem om te brengen, want zij waren bevreesd voor het volk.
Het verraad van Judas
3 Toen voer de satan in Judas, die de bijnaam Iskariot had, die bij het getal van de twaalf behoorde.
4 En hij ging weg en sprak met de overpriesters en bevelhebbers van de tempelwacht hoe hij Hem aan hen zou overleveren.
5 En zij verblijdden zich en kwamen overeen hem geld te geven.
6 En hij stemde erin toe en zocht een geschikte gelegenheid om Hem, buiten de menigte om, aan hen over te leveren.
Het laatste paasfeest
7 De dag van de ongezuurde broden brak aan, waarop men het Pascha moest slachten.
8 En Hij stuurde Petrus en Johannes eropuit en zei: Ga heen, maak voor ons het Pascha gereed, zodat wij het kunnen eten.
9 Zij zeiden dan tegen Hem: Waar wilt U dat wij het gereedmaken?
10 En Hij zei tegen hen: Zie, als u de stad binnengaat, zal iemand u tegemoetkomen die een kruik water draagt. Volg hem naar het huis waar hij binnengaat.
11 En u zult tegen de heer des huizes zeggen: De Meester zegt u: Waar is de eetzaal waar Ik het Pascha met Mijn discipelen eten zal?
12 En hij zal u een grote bovenzaal wijzen, die volledig is ingericht. Maak het daar gereed.
13 Zij nu gingen weg en vonden het zoals Hij hun gezegd had; en ze maakten het Pascha gereed.
Het Heilig Avondmaal
14 En toen het uur gekomen was, ging Hij aan tafel aanliggen, en de twaalf apostelen met Hem.
15 En Hij zei tegen hen: Ik heb er vurig naar verlangd dit Pascha met u te eten, voordat Ik ga lijden.
16 Want Ik zeg u dat Ik daar zeker niet meer van zal eten, totdat het vervuld is in het Koninkrijk van God.
17 En nadat Hij een drinkbeker genomen had en gedankt had, zei Hij: Neem deze en deel hem onder elkaar.
18 Want Ik zeg u dat Ik niet drinken zal van de vrucht van de wijnstok, totdat het Koninkrijk van God gekomen is.
19 En Hij nam brood en nadat Hij gedankt had, brak Hij het en gaf het aan hen met de woorden: Dit is Mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt. Doe dat tot Mijn gedachtenis.
20 Evenzo nam Hij ook de drinkbeker na het gebruiken van de maaltijd en zei: Deze drinkbeker is het nieuwe testament in Mijn bloed, dat voor u vergoten wordt.
21 Maar zie, de hand van wie Mij verraadt, is met Mij aan de tafel.
22 En de Zoon des mensen gaat wel heen zoals bepaald is, maar wee die mens door wie Hij verraden wordt.
23 En zij begonnen zich onder elkaar af te vragen wie van hen het toch zou zijn die dat zou doen.
De ware eer
24 Er ontstond ook onenigheid onder hen over wie van hen geacht werd de belangrijkste te zijn.
25 En Hij zei tegen hen: De koningen van de volken heersen over hen, en wie macht over hen hebben, worden weldoeners genoemd.
26 Bij u echter moet dat zo niet zijn, maar de belangrijkste onder u moet als de jongste worden en wie leiding geeft als iemand die dient.
27 Want wie is belangrijker: hij die aanligt of hij die bedient? Is het niet hij die aanligt? Ik echter ben in uw midden als Iemand Die dient.
28 En u bent het die steeds bij Mij gebleven bent in Mijn verzoekingen.
29 En Ik beschik u het Koninkrijk, zoals Mijn Vader dat aan Mij beschikt heeft,
30 opdat u eet en drinkt aan Mijn tafel in Mijn Koninkrijk en op tronen zit en de twaalf stammen van Israël oordeelt.
Petrus gewaarschuwd
31 En de Heere zei: Simon, Simon, zie, de satan heeft u allen opgeëist om te ziften als de tarwe.
32 Maar Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoudt. En u, als u eens tot inkeer gekomen bent, versterk dan uw broeders.
33 En hij zei tegen Hem: Heere, met U ben ik bereid om zelfs de gevangenis en de dood in te gaan.
34 Maar Hij zei: Ik zeg u, Petrus, de haan zal vandaag beslist niet kraaien, voordat u driemaal geloochend zult hebben dat u Mij kent.
De twee zwaarden
35 En Hij zei tegen hen: Heeft het u aan iets ontbroken, toen Ik u uitzond zonder beurs, reiszak en sandalen? Zij zeiden: Aan niets.
36 Hij zei dan tegen hen: Maar nu, laat wie een beurs heeft, hem meenemen, evenzo ook een reiszak. En wie geen zwaard heeft, laat die zijn bovenkleed verkopen en er een kopen.
37 Want Ik zeg u dat dit wat geschreven staat, nog in Mij volbracht moet worden, namelijk : En Hij is tot de misdadigers gerekend. Ook wat er over Mij geschreven is , heeft immers een einddoel.
38 Zij zeiden: Heere, zie hier zijn twee zwaarden. En Hij zei tegen hen: Het is genoeg.
Jezus in Gethsémané
39 En Hij ging de stad uit en vertrok, zoals Hij gewoon was, naar de Olijfberg; en ook Zijn discipelen volgden Hem.
40 Toen Hij op die plaats gekomen was, zei Hij tegen hen: Bid dat u niet in verzoeking komt.
41 En Hij verwijderde Zich van hen ongeveer een steenworp afstand , knielde neer en bad:
42 Vader, als U wilt, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar laat niet Mijn wil, maar de Uwe geschieden.
43 En aan Hem verscheen een engel uit de hemel, die Hem versterkte.
44 En Hij kwam in zware zielenstrijd en bad des te vuriger. En Zijn zweet werd als grote druppels bloed, die op de aarde neervielen.
45 En toen Hij van het gebed opgestaan was, kwam Hij bij Zijn discipelen en vond hen slapend van droefheid.
46 En Hij zei tegen hen: Hoe kunt u slapen! Sta op, en bid dat u niet in verzoeking komt.
Gevangenneming van Jezus
47 En terwijl Hij nog sprak, zie, een menigte; en een van de twaalf, die Judas heette, liep voor hen uit en kwam bij Jezus om Hem te kussen.
48 En Jezus zei tegen hem: Judas, verraadt u de Zoon des mensen met een kus?
49 En toen zij die bij Hem waren, zagen wat er ging gebeuren, zeiden ze tegen Hem: Heere, zullen wij er met het zwaard op in slaan?
50 En een van hen trof de dienaar van de hogepriester en sloeg hem zijn rechteroor af.
51 Maar Jezus antwoordde en zei: Laat hen tot hiertoe begaan. En Hij raakte zijn oor aan en genas hem.
52 En Jezus zei tegen de overpriesters, de bevelhebbers van de tempelwacht en de oudsten die op Hem afgekomen waren: Bent u eropuit gegaan met zwaarden en stokken als tegen een misdadiger?
53 Toen Ik dagelijks bij u was in de tempel, hebt u de handen niet naar Mij uitgestoken. Maar dit is uw uur en de macht van de duisternis.
Verloochening van Petrus
54 En zij namen Hem gevangen en voerden Hem weg en brachten Hem in het huis van de hogepriester. En Petrus volgde op een afstand.
55 En toen zij een vuur aangestoken hadden midden op de binnenplaats, en zij samen daaromheen waren gaan zitten, ging Petrus in hun midden zitten.
56 En een zeker dienstmeisje zag hem bij het vuur zitten en zei, met haar ogen op hem gericht: Ook hij was bij Hem.
57 Maar hij verloochende Hem en zei: Vrouw, ik ken Hem niet.
58 En kort daarna zag een ander hem en zei: Ook u bent een van hen. Maar Petrus zei: Mens, dat ben ik niet.
59 En ongeveer een uur later bevestigde een ander met stelligheid: Het is werkelijk waar, ook hij was bij Hem, want hij is ook een Galileeër.
60 Maar Petrus zei: Mens, ik weet niet wat u zegt. En onmiddellijk, terwijl hij nog sprak, kraaide de haan.
61 En de Heere keerde Zich om en keek Petrus aan. En Petrus herinnerde zich het woord van de Heere, hoe Hij tegen hem gezegd had: Voordat de haan gekraaid zal hebben, zult u Mij driemaal verloochend hebben.
62 En Petrus ging naar buiten en huilde bitter.
Jezus voor het Sanhedrin
63 En de mannen die Jezus vasthielden, bespotten Hem en sloegen Hem .
64 En nadat ze Zijn gezicht bedekt hadden, sloegen zij Hem in het gezicht en vroegen Hem: Profeteer, wie is het die U geslagen heeft?
65 En vele andere lasterlijke dingen zeiden zij tegen Hem.
66 En toen het dag geworden was, kwam de Raad van oudsten van het volk bijeen – overpriesters en schriftgeleerden – en leidden Hem in hun raadsvergadering.
67 En zij zeiden: Bent U de Christus? Zeg het ons. En Hij zei tegen hen: Als Ik het u zeg, zult u het zeker niet geloven.
68 En als Ik een vraag zal stellen, zult u Mij zeker niet antwoorden, of Mij loslaten.
69 Van nu aan zal de Zoon des mensen gezeten zijn aan de rechterhand van de kracht van God.
70 En zij zeiden allen: Bent U dan de Zoon van God? En Hij zei tegen hen: U zegt dat Ik het ben.
71 En zij zeiden: Welk getuigenis hebben wij nog nodig? Want wij hebben het zelf uit Zijn mond gehoord.
