De Psalmist stelt hier de gelegentheyt die het in deser werelt heeft met alle Godtsalige, verhalende de menighvuldige weldaden, die de gene ontfangen die haer gantschelick op den Heere verlaten.
1 DIe in de schuylplaetse des Alderhooghsten is geseten, die sal vernachten in de schaduwe des Almachtigen.
2 Ick sal tot den HEERE seggen; Mijne toevlucht, ende mijne burcht: mijn Godt op welcken ick vertrouwe.
3 Want hy sal u redden van den strick des vogelvangers: van de seer verderflicke pestilentie.
4 Hy sal u decken met sijne vlercken, ende onder sijne vleugelen sult ghy betrouwen: sijne waerheyt is een rondasse ende beukelaer.
5 Ghy en sult niet vreesen voor den schrick des nachts: voor den pijl die des daeghs vlieght:
6 Voor de pestilentie die in de donckerheyt wandelt: voor ’t verderf dat op den middagh verwoestet.
7 Aen uwe zijde sullender duysent vallen, ende tien duysent aen uwe rechter hant: tot u en sal ’t niet genaken.
8 Alleenlick sult ghy ’t met uwe oogen aenschouwen: ende ghy sult de vergeldinge der godtloosen sien.
9 Want ghy, HEERE, zijt mijne toevlucht: den Alderhooghsten hebt ghy gestelt tot u vertreck:
10 U en sal geen quaet wedervaren, noch geen plage sal uwe tente naderen.
11 Want hy sal sijne Engelen van u bevelen, datse u bewaren in alle uwe wegen.
12 Sy sullen u op de handen dragen, op dat ghy uwen voet aen geenen steen en stootet.
13 Op den fellen leeuw ende d’adder sult ghy treden, ghy sult den jongen leeuw, ende de drake vertreden.
14 Dewijle hy my seer bemint, [spreeckt Godt ] soo sal ick hem uythelpen: Ick sal hem op eene hooghte stellen, want hy kent mijnen name.
15 Hy sal my aenroepen, ende ick sal hem verhooren: in de benauwtheyt sal ick by hem zijn, ick salder hem uyttrecken, ende sal hem vereerlicken.
16 Ick sal hem met lanckheyt der dagen verzadigen, ende ick sal hem mijn heyl doen sien.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
