Prophetie van Godts oordeel over de vyanden sijner Kercke, met eene bespottinge harer ydele aenslagen ende toerustingen tegen deselve, ver s 1, et c. Eeuwige gelucksaligheyt der Kercke, ende ondergangh der vyanden, 18.
1 WAnt siet, in die dagen, ende te dier tijt; als ick de gevangenisse van Iuda ende Ierusalem sal wenden;
2 Dan sal ick alle Heydenen vergaderen, ende salse afvoeren in’t dal Iosaphats: ende ick sal met hen aldaer rechten; van wegen mijn volck ende mijn erfdeel, Israël, dat sy onder de Heydenen hebben verstroyt, ende mijn lant gedeylt:
3 Ende hebben het lot over mijn volck geworpen, ende een knechtken gegeven om eene hoere, ende een meysken verkocht om wijn, datse mochten drincken.
4 Ende oock, wat hebbet ghy met my te doen, Ghy Tyrus ende Zidon, ende alle grenzen van Palestina? soudet ghy my eene vergeldinge weder geven? maer soo ghy my wilt vergelden; lichtelick, haestelick, sal ick uwe vergeldinge op uwen kop weder brengen.
5 Om dat ghy mijn silver ende mijn gout hebbet wech genomen: ende hebbet mijne beste kleynodien in uwe tempelen gebracht.
6 Ende ghy hebbet de kinderen van Iuda, ende de kinderen van Ierusalem verkocht aen de kinderen der Griecken: op dat ghyse verre van hare lantpale mochtet brengen.
7 Siet ick salse opwecken, uyt de plaetse, daer henen ghyse hebbet verkocht: ende ick sal uwe vergeldinge weder brengen op uwen kop.
8 Ende ick sal uwe sonen ende uwe dochteren verkoopen in de hant der kinderen van Iuda, diese verkoopen sullen aen die van Scheba, aen een verre gelegen volck: want de HEERE heeft’et gesproken.
9 Roepet dit uyt onder de Heydenen, heyliget eenen krijgh: wecket de helden op, laet naderen, laet optrecken alle krijghslieden.
10 Slaet uwe spaden tot sweerden, ende uwe sickelen tot spiessen: de swacke segge, Ick ben een heldt.
11 Rottet te hoop, ende komet aen, alle ghy volcken van rontomme, ende vergadert u: (ô HEERE, doet uwe helden derwaerts neder dalen!)
12 De Heydenen sullen sich op maken, ende optrecken na’t dal Iosaphats: maer aldaer sal ick sitten, om te richten alle Heydenen van rontomme.
13 Slaet den sickel aen: want den oogst is rijp geworden: komet aen, daelt henen af, want de persse is vol, ende de perskuypen loopen over: want haerlieder boosheyt is groot.
14 Menighten, menighten in ’t dal des dorschwagens: want de dagh des HEEREN is na by, in het dal des dorschwagens.
15 De sonne ende mane zijn swart geworden: ende de sterren hebben haren glantz ingetrocken.
16 Ende de HEERE sal uyt Zion brullen, ende uyt Ierusalem sijne stemme geven, dat hemel ende aerde beven sullen: maer de HEERE sal de toevlucht sijns volcks, ende de sterckte der kinderen Israëls zijn.
17 Ende ghylieden sult weten, dat ick de HEERE uwe Godt ben, woonende op Zion, den bergh mijner heyligheyt: ende Ierusalem sal eene heyligheyt zijn; ende vreemde en sullen niet meer door haer doorgaen.
18 Ende het sal te dien dage geschieden, dat de bergen van soeten wijne sullen druypen, ende de heuvelen van melck vlieten, ende alle stroomen van Iuda [vol ] waters gaen: ende daer sal eene fonteyne uyt den huyse des HEEREN uytgaen, ende sal het dal van Sittim bewateren.
19 Egypten sal tot verwoestinge worden, ende Edom sal worden tot eene woeste wildernisse: om het gewelt, gedaen aen de kinderen Iuda, in welcker lant sy onschuldigh bloet vergoten hebben.
20 Maer Iuda sal blijven in eeuwigheyt, ende Ierusalem van geslachte tot geslachte.
21 Ende ick sal haerlieder bloet reynigen, [dat ] ick niet gereynight en hadde: ende de HEERE sal woonen in Zion.
Eynde des Propheets JOEL.© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
