Door een ander gesichte, ende de verklaringe van dien, mitsgaders van sijne macht ende Majesteyt, versekert Godt Israëls onvermijdelicke uytroeyinge, ende wechvoeringe, ver s 1, et c. van wegen hare af-aerdigheyt, ondanckbaerheyt ende sorghloosheyt, 7, 10. belooft nochtans een uytverkoren overblijfsel te behouden, 8, 9. ende het Koninckrijck Christi op te richten, tot verlossinge, ende eene eeuwige vaste gelucksaligheyt aller uytverkorene Ioden ende Heydenen, 11.
1 ICk sagh den Heere staen op den altaer: ende hy seyde, Slaet dien knoop, dat de posten beven, ende doorklooftse alle in het hooft; ende ick sal haer achterste met den sweerde dooden: de vliedende en sal onder hen niet ontvlieden, nochte de ontkomende onder hen behouden worden.
2 Al groeven sy [tot ] in de helle, soo salse mijne hant van daer halen: ende al klommen sy in den hemel, soo sal ickse van daer doen neder dalen.
3 Ende al verstaken sy haer op de hooghte van Carmel, soo sal ickse naspeuren ende van daer halen: ende al verberghden sy haer van voor mijne oogen in den gront van de zee, soo sal ick van daer eener slange gebieden, die salse bijten.
4 Ende al gingense in gevangenisse voor ’t aengesichte harer vyanden, soo sal ick van daer den sweerde gebieden, dat het haer doode: Ende ick sal mijn ooge tegen haer setten ten quade, ende niet ten goede.
5 Want de Heere HEERE der heyrscharen is die het lant aenroert dat het versmelte, ende alle, die daer in woonen, treuren: ende [dat ] het geheel oprijse als eene riviere, ende verdroncken worde als [door ] de riviere van Egypten.
6 Die sijne opperzalen in den hemel bouwt, ende sijne bende, die heeft hy op aerden gefondeert: die de wateren der zee roept, ende gietse uyt op den aerdbodem, HEERE is sijn naem.
7 Zijt ghylieden my niet als de kinderen der Mooren, ô kinderen Israëls, spreeckt de HEERE? En heb ick Israël niet opgevoert uyt Egyptenlant, ende de Philistijnen uyt Caphtor, ende de Syriers uyt Kir?
8 Siet, de oogen des Heeren HEEREN zijn tegen dit sondigh Koninckrijck, dat ick het van den aerdbodem verdelge: behalven, dat ick het huys Iacobs niet gantschlick en sal verdelgen, spreeckt de HEERE.
9 Want siet, ick geve bevel, ende ick sal het huys Israëls onder alle de Heydenen schudden: gelijck als [zaet ] geschuddet wort in eene zeve; ende niet een steenken salder ter aerden vallen.
10 Alle sondaers mijns volcks sullen door’t sweert sterven: Die daer seggen; Het quaet en sal tot ons niet genaken, noch [ons ] voorkomen.
11 Te dien dage sal ick de vervallene hutte Davids weder oprichten: ende ick sal hare reten vertuynen, ende wat aen haer is afgebroken weder oprichten, ende salse bouwen, als [in ] de dagen van oudts.
12 Op dat sy erflick besitten het overblijfsel van Edom, ende alle de Heydenen, die na mijnen name genoemt worden: spreeckt de HEERE, die dit doet.
13 Siet de dagen komen, spreeckt de HEERE; dat de ploeger den maeijer, ende de druyven-treder den zaet- zaeijer genaken sal: ende de bergen sullen van soeten wijne druypen, ende alle de heuvelen sullen smelten.
14 Ende ick sal de gevangenisse mijns volcks Israëls wenden, ende sy sullen de verwoeste steden herbouwen ende bewoonen, ende wijngaerden planten, ende der selver wijn drincken: ende sy sullen hoven maken, ende der selver vrucht eten.
15 Ende ick salse in haer lant planten: ende sy en sullen niet meer worden uytgeruckt uyt haer lant, dat ick haerlieden gegeven hebbe, seyt de HEERE uwe Godt.
Eynde des Propheets AMOS.© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
