Godt versoeckt Abraham, hem bevelende sijnen sone Isaac te offeren, ver s 1. Abraham is gehoorsaem, ende ten uytersten gereet om Isaac te slachten, 3. maer wort van Godt uyt den Hemel belett, hooghlick geroemt, ende vereert met vernieuwinge der beloften, ende Godes eedt, 11. Abraham ontfanght goede tijdinge van sijns broeders Nahors welvaert, ende nakomelingen, 20.
1 ENde het geschiedde na dese dingen dat Godt Abraham versocht; ende Hy seyde tot hem, Abraham, ende hy seyde; Siet [hier ] ben ick.
2 Ende Hy seyde; Neemt nu uwen sone, uwen eenigen, dien ghy lief hebt, Isaac, ende gaet henen na het landt Morija; ende offert hem aldaer tot een brandt-offer, op een van de bergen, dien ick u seggen sal.
3 Doe stondt Abraham des morgens vroegh op, ende zadelde sijnen ezel, ende nam twee van sijne jongers met hem, ende Isaac sijnen sone: ende hy kloof hout tot het brand-offer, ende maeckte sich op, ende gingh na de plaetse die hem Godt geseydt hadde.
4 Aen den derden dagh doe hief Abraham sijne oogen op, ende sagh die plaetse van verre.
5 Ende Abraham seyde tot sijne jongers; Blijvet ghy hier met den ezel, ende ick, ende de jongen sullen henen gaen tot daer; als wy aengebeden sullen hebben dan sullen wy tot u weder keeren.
6 Ende Abraham nam het hout des brand-offers, ende leyde het op Isaac sijnen sone; ende hy nam het vyer ende het mes in sijne handt, ende sy beyde gingen te samen.
7 Doe sprack Isaac tot Abraham sijnen vader, ende seyde; Mijn vader: ende hy seyde, Siet [hier ] ben ick, mijn soon: ende hy seyde, Siet het vyer, ende het hout, maer waer is het lam tot het brand-offer?
8 Ende Abraham seyde; Godt sal hemselven een lam ten brand-offer versien, mijn soon: soo gingen sy beyde te samen.
9 Ende sy quamen ter plaetse, die hem Godt geseydt hadde, ende Abraham bouwde aldaer eenen altaer; ende hy schickte het hout, ende bondt sijnen sone Isaac, ende leyde hem op den altaer boven op het hout.
10 Ende Abraham streckte sijne handt uyt, ende nam het mes, om sijnen sone te slachten.
11 Maer de Enghel des HEEREN riep tot hem van den Hemel, ende seyde; Abraham, Abraham: ende hy seyde; Siet [hier ] ben ick.
12 Doe seyde hy: en streckt uwe handt niet uyt aen den jongen, ende en doet hem niet: want nu wete ick, dat ghy Godtvreesende zijt, ende uwen sone, uwen eenigen, van my niet en hebt onthouden.
13 Doe hief Abraham sijne oogen op, ende sagh om; ende siet, achter was een ram in de verwerde struycken vast met sijne hoornen: ende Abraham gingh, ende nam dien ram, ende offerde hem ten brandt-offer in sijnes soons stede.
14 Ende Abraham noemde den naem van die plaetse, De HEERE sal het versien: daerom heden ten dage geseyt wordt, Op den bergh des HEEREN sal het versien worden.
15 Doe riep de Engel des HEEREN tot Abraham ten tweeden male van den Hemel:
16 Ende seyde; Ick sweere by my selven, spreeckt de HEERE: Daerom dat ghy dese sake gedaen hebt, ende uwen sone, uwen eenigen, niet onthouden en hebt:
17 Voorseker sal ick u grootelicks zegenen, ende u zaedt seer vermenighvuldigen, als de Sterren des Hemels, ende als het zandt, dat aen den oever der zee is: ende u zaedt sal de poorte sijner vyanden erffelick besitten.
18 Ende in uwen zade sullen gezeghent worden alle volcken der aerde: na dien ghy mijne stemme gehoorsaem geweest zijt.
19 Doe keerde Abraham weder tot sijne jongers, ende sy maeckten haer op, ende sy gingen te samen na Berseba: ende Abraham woonde te Berseba.
20 Ende het geschiedde na dese dingen, datmen Abraham boodtschapte, seggende: Siet Milca die heeft oock Nahor uwen broeder sonen gebaert,
21 Uz sijnen eerst-gheborenen, ende Buz sijnen broeder, ende Kemuel den vader van Aram.
22 Ende Chesed, ende Hazo, ende Pildas, ende Iidlaph, ende Bethuel.
23 Ende Bethuel gewan Rebecca: Dese achte baerde Milca den Nahor, den broeder Abrahams.
24 Ende sijn bywijf, wiens name was Reüma, die selve baerde oock Tebah, ende Gaham, ende Tahas, ende Maacha.