1 Herodes vervolght de gemeynte. 2 Doot Iacobum. 3 werpt Petrum in de gevangenisse, dien hy met stercke wacht laet bewaren. 5 De gemeynte bidt Godt voor hem. 7 ende hy wort door eenen Engel uyt de gevangenisse geleydt. 11 komt aen het huys van de moeder Ioannis Marci, daer hy aen klopt, ende in gelaten wort. 17 ende verhaelt sijne verlossinge aen de gene die daer vergadert waren. 18 Herodes laet de wachters ondersoecken ende wech leyden, ende vertreckt na Cesareen. 20 maeckt vrede met de Tyriers ende Sidoniers. 21 ende wort in sijnen hooghmoedt van eenen Engel geslagen, ende van het gewormte gegeten. 25 Barnabas ende Saulus komen wederom tot Antiochien.
1 ENde ontrent deselve tijt sloegh de Koningh Herodes de handen aen sommige van de gemeynte, om die qualick te handelen.
2 Ende hy doodde Iacobum den broeder Ioannis met den sweerde.
3 Ende doe hy sagh dat het den Ioden behagelick was, voer hy voort om oock Petrum te vangen (ende het waren de dagen der ongehevelde [brooden ])
4 Den welcken oock gegrepen hebbende hy in de gevangenisse settede, ende gaf [hem ] over aen vier [wachten, elck ] van vier krijghsknechten, om hem te bewaren, willende naer het Paesch-[feest ] hem voort brengen voor het volck.
5 Petrus dan wiert in de gevangenisse bewaert: maer van de gemeynte wiert een geduerigh gebedt tot Godt voor hem gedaen.
6 Doe hem nu Herodes soude voort brengen, sliep Petrus dien selven nacht tusschen twee krijghsknechten, gebonden met twee ketenen: ende de wachters voor de deure bewaerden de gevangenisse.
7 Ende siet, een Engel des Heeren stont daer, ende een licht scheen in de wooninge, ende slaende de zijde Petri weckte hy hem op, seggende, Staet haestelick op. Ende sijne ketenen vielen af van de handen.
8 Ende de Engel seyde tot hem, Omgordt u, ende bindt uwe schoenzolen aen. Ende hy dede alsoo. Ende hy seyde tot hem, Werpt uwen mantel om, ende volght my.
9 Ende uytgaende volghde hy hem, ende en wist niet dat het waerachtigh was ’t gene door den Engel geschiedde, maer hy meynde dat hy een gesichte sagh.
10 Ende als sy door de eerste ende tweede wacht gegaen waren, quamen sy aen de yseren poorte, die na de stadt leydt: dewelcke van selfs haer geopent wiert. Ende uytgegaen zijnde gingen sy een strate voort: ende terstont scheydde de Engel van hem.
11 Ende Petrus tot hemselven gekomen zijnde, seyde, Nu weet ick waerachtelick dat de Heere sijnen Engel uytgesonden heeft, ende my verlost heeft uyt de hant Herodis, ende [uyt ] alle de verwachtinge van het volck der Ioden.
12 Ende als hy [alles ] overleght hadde gingh hy na het huys Marie des moeders Ioannis, die toegenaemt was Marcus, alwaer vele te samen vergadert ende biddende waren.
13 Ende als Petrus aen de deure van de voorpoorte klopte, quam een dienstmaeght voor om te luysteren, met name Rhode.
14 Ende sy de stemme Petri bekennende, en dede van blijdtschap de voorpoorte niet open, maer liep na binnen ende boodtschapte, dat Petrus voor [aen ] de voorpoorte stont.
15 Ende sy seyden tot haer, Ghy raest. Doch sy bleef daer sterck by, dat het alsoo was. Ende sy seyden, Het is sijn Engel.
16 Maer Petrus bleef kloppende: ende als sy open gedaen hadden, sagen sy hem, ende ontsetteden haer.
17 Ende als hy haer met de hant gewenckt hadde, datse swijgen souden, verhaelde hy haer, hoe hem de Heere uyt de gevangenisse uytgeleydt hadde: ende seyde, Boodtschapt dit Iacobo ende den broederen. Ende hy uytgegaen zijnde reysde na een andere plaetse.
18 Ende als het dagh was geworden, was daer geen kleyne beroerte onder de krijghsknechten, wat doch Petro mochte geschiet zijn.
19 Ende als Herodes hem gesocht hadde, ende niet en vondt, ende de wachters rechtelick ondervraeght hadde, geboodt hy datse wech geleydet souden worden. Ende hy vertrock van Iudea na Cesareen, ende hieldt hem [aldaer .]
20 Ende Herodes hadde in den sin tegen de Tyriers ende Sidoniers te krijgen: maer sy quamen eendrachtelick tot hem, ende Blastum, die des Koninghs kamerlingh was, overredet hebbende, begeerden vrede, om dat haer lant gespijsight wiert van des Koninghs [lant .]
21 Ende op eenen gesetten dagh Herodes een Konincklick kleet aengedaen hebbende, ende op den Rechterstoel geseten zijnde, dede een reden tot haer:
22 Ende het volck riep [hem ] toe, Een stemme Godts, ende niet eenes menschen.
23 Ende van stonden aen sloegh hem een Engel des Heeren, daerom dat hy Godt de eere niet en gaf: ende wiert van de wormen gegeten, ende gaf den geest.
24 Ende het woort Godts wies, ende vermenighvuldighde.
25 Barnabas nu ende Saulus keerden wederom van Ierusalem, als sy den dienst volbracht hadden, mede genomen hebbende oock Ioannem, die toegenaemt wiert Marcus.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
