1 De predicatie des Euangeliums begint met den dienst Ioannis, die in de woestijne doopt ende predickt met grooten toeloop. 9 Christus wort van hem gedoopt, ende uyt den hemel betuyght te zijn de welgeliefde Sone Godts. 12 wort in de woestijne versocht. 14 predickt in Galilea. 16 ende beroept Simonem ende Andream. 19 als oock Iacobum ende Ioannem. 21 leert binnen Capernaum. 23 werpt eenen onreynen geest uyt. 29 geneest de schoonmoeder Petri van de kortse. 32 ende allerley krancke ende besetene menschen. 35 vertreckt in een woeste plaetse om te bidden. 38 gaet van daer prediken in de naeste steden. 40 reynight een melaetsche, den welcken hy gebiedt te swijgen, ende sich den Priester te vertoonen.
1 HET begin des Euangeliums JESU CHRISTI des Soons Godts.
2 Gelijck geschreven is in de Propheten, Siet, ick sende mijnen Engel voor uw’ aengesichte, die uwen wegh voor u henen bereyden sal.
3 De stemme des roependen in de woestijne, Bereyt den wegh des Heeren, maeckt sijne paden recht.
4 Ioannes was doopende in de woestijne, ende predikende den Doop der bekeeringe tot vergevinge der sonden.
5 Ende alle het Ioodsche lant gingh tot hem uyt, ende die van Ierusalem: ende wierden alle van hem gedoopt in de riviere de Iordaen, belijdende hare sonden.
6 Ende Ioannes was gekleet met kemels hayr, ende met eenen lederen gordel om sijne lenden, ende at sprinckhanen ende wilden honigh.
7 Ende hy predickte, seggende, Na my komt die stercker is dan ick, wien ick niet weerdigh en ben nederbuckende den riem sijner schoenen te ontbinden.
8 Ick hebbe u-lieden wel gedoopt met water, maer hy sal u doopen met den Heyligen Geest.
9 Ende het geschiedde in die selve dagen, dat Iesus quam van Nazareth [gelegen ] in Galilea, ende wiert van Ioanne gedoopt in de Iordaen.
10 Ende terstont als hy uyt het water opklam, sagh hy de hemelen open gaen, ende den geest gelijck een duyve op hem neder dalen.
11 Ende daer geschiedde eene stemme uyt de hemelen, Ghy zijt mijn geliefde Soon, in den welcken ick mijn welbehagen hebbe.
12 Ende terstont dreef hem de Geest uyt in de woestijne.
13 Ende hy was aldaer in de woestijne veertigh dagen, versocht van den satan: ende was by de wilde gedierten, ende de Engelen dienden hem.
14 Ende na dat Ioannis overgelevert was, quam Iesus in Galileen, predikende het Euangelium des Koninckrijcks Godts:
15 Ende seggende, De tijt is vervult, ende ’t Koninckrijck Godts na by gekomen: Bekeert u, ende gelooft den Euangelio.
16 Ende wandelende by de Galileesche zee, sagh hy Simonem ende Andream sijnen broeder, werpende het net in de zee (want sy waren visschers)
17 Ende Iesus seyde tot haer, Volght my na, ende ick sal maken dat ghy visschers der menschen sult worden.
18 Ende sy terstont hare netten verlatende zijn hem gevolght.
19 Ende van daer een weynigh voort gegaen zijnde, sagh hy Iacobum den [sone ] Zebedei, ende Ioannem sijnen broeder, ende deselve in ’t schip hare netten vermakende.
20 Ende terstont riep hyse, ende sy latende haren vader Zebedeum in het schip, met de huerlingen, zijn hem na gevolght.
21 Ende sy quamen binnen Capernaum: ende terstont op den Sabbathdagh in de Synagoge gegaen zijnde, leerde hy.
22 Ende sy versloegen haer over sijne leere: want hy leerde haer als macht hebbende, ende niet als de Schriftgeleerde.
23 Ende daer was in hare Synagoge een mensche met eenen onreynen geest, ende hy riep uyt,
24 Seggende, Laet af, wat hebben wy met u [te doen ] ghy Iesu Nazarener? Zijt ghy gekomen om ons te verderven? Ick kenne u, wie ghy zijt, [namelick ] de Heylige Godts.
25 Ende Iesus bestrafte hem, seggende, Swijght stil, ende gaet uyt van hem.
26 Ende de onreyne geest hem scheurende, ende roepende met een groote stemme, gingh uyt van hem.
27 Ende sy wierden alle verbaest, soo dat sy onder malkanderen vraeghden, seggende, Wat is dit? Wat nieuwe leere is dese, dat hy met macht oock den onreynen geesten gebiedt, ende sy hem gehoorsaem zijn?
28 Ende sijn geruchte gingh terstont uyt in’t geheel omliggende lant van Galilea.
29 Ende van stonden aen uyt de Synagoge gegaen zijnde, quamen sy in ’t huys Simonis ende Andree met Iacobo ende Ioanne.
30 Ende Simons wijfs moeder lagh met de kortse: ende terstont seyden sy hem van haer.
31 Ende hy tot haer gaende vattede hare hant, ende rechtedese op, ende terstont verliet haer de kortse, ende sy diende haerlieden.
32 Als het nu avont geworden was, doe de sonne onder gingh, brachten sy tot hem alle die qualick gestelt, ende van den duyvel beseten waren.
33 Ende de geheele stadt was by een vergadert ontrent de deure.
34 Ende hy genas’er vele, die door verscheyden sieckten qualick gestelt waren: ende wierp vele duyvelen uyt, ende en liet de duyvelen niet toe te spreken, om dat sy hem kenden.
35 Ende ’s morgens vroegh, als het noch diep in den nacht was, opgestaen zijnde gingh hy uyt, ende gingh henen in een woeste plaetse, ende badt aldaer.
36 Ende Simon, ende die met hem [waren, ] zijn hem na gevolght.
37 Ende sy hem gevonden hebbende seyden tot hem, Sy soecken u alle.
38 Ende hy seyde tot haer, Laet ons in de byliggende vlecken gaen, op dat ick oock daer predike, want daer toe ben ick uytgegaen.
39 Ende hy predickte in hare Synagogen, door geheel Galileen, ende wierp de duyvelen uyt.
40 Ende tot hem quam een melaetsche, biddende hem, ende vallende voor hem op de knijen, ende tot hem seggende, Indien ghy wilt, ghy kondt my reynigen.
41 Ende Iesus met barmhertigheyt innerlick beweeght zijnde streckte de hant uyt, ende raeckte hem aen, ende seyde tot hem, Ick wil, wort gereynight.
42 Ende als hy [dit ] geseght hadde, gingh de melaetsheyt terstont van hem, ende hy wiert gereynight.
43 Ende als hy hem strengelick verboden hadde, dede hy hem terstont van hem gaen.
44 Ende seyde tot hem, Siet, dat ghy niemant yet en segget: maer gaet henen ende vertoont u selven den Priester, ende offert voor uwe reyniginge het gene Moses geboden heeft, haer tot een getuygenisse.
45 Maer hy uytgegaen zijnde begon vele dingen te verkondigen, ende dat woort te verbreyden: alsoo dat hy niet meer en konde openbaerlick in de stadt komen, maer was buyten in de woeste plaetsen, ende sy quamen tot hem van alle kanten.
1 De predicatie des Euangeliums begint met den dienst Ioannis, die in de woestijne doopt ende predickt met grooten toeloop. 9 Christus wort van hem gedoopt, ende uyt den hemel betuyght te zijn de welgeliefde Sone Godts. 12 wort in de woestijne versocht. 14 predickt in Galilea. 16 ende beroept Simonem ende Andream. 19 als oock Iacobum ende Ioannem. 21 leert binnen Capernaum. 23 werpt eenen onreynen geest uyt. 29 geneest de schoonmoeder Petri van de kortse. 32 ende allerley krancke ende besetene menschen. 35 vertreckt in een woeste plaetse om te bidden. 38 gaet van daer prediken in de naeste steden. 40 reynight een melaetsche, den welcken hy gebiedt te swijgen, ende sich den Priester te vertoonen.
1 HET begin des Euangeliums JESU CHRISTI des Soons Godts.
2 Gelijck geschreven is in de Propheten, Siet, ick sende mijnen Engel voor uw’ aengesichte, die uwen wegh voor u henen bereyden sal.
3 De stemme des roependen in de woestijne, Bereyt den wegh des Heeren, maeckt sijne paden recht.
4 Ioannes was doopende in de woestijne, ende predikende den Doop der bekeeringe tot vergevinge der sonden.
5 Ende alle het Ioodsche lant gingh tot hem uyt, ende die van Ierusalem: ende wierden alle van hem gedoopt in de riviere de Iordaen, belijdende hare sonden.
6 Ende Ioannes was gekleet met kemels hayr, ende met eenen lederen gordel om sijne lenden, ende at sprinckhanen ende wilden honigh.
7 Ende hy predickte, seggende, Na my komt die stercker is dan ick, wien ick niet weerdigh en ben nederbuckende den riem sijner schoenen te ontbinden.
8 Ick hebbe u-lieden wel gedoopt met water, maer hy sal u doopen met den Heyligen Geest.
9 Ende het geschiedde in die selve dagen, dat Iesus quam van Nazareth [gelegen ] in Galilea, ende wiert van Ioanne gedoopt in de Iordaen.
10 Ende terstont als hy uyt het water opklam, sagh hy de hemelen open gaen, ende den geest gelijck een duyve op hem neder dalen.
11 Ende daer geschiedde eene stemme uyt de hemelen, Ghy zijt mijn geliefde Soon, in den welcken ick mijn welbehagen hebbe.
12 Ende terstont dreef hem de Geest uyt in de woestijne.
13 Ende hy was aldaer in de woestijne veertigh dagen, versocht van den satan: ende was by de wilde gedierten, ende de Engelen dienden hem.
14 Ende na dat Ioannis overgelevert was, quam Iesus in Galileen, predikende het Euangelium des Koninckrijcks Godts:
15 Ende seggende, De tijt is vervult, ende ’t Koninckrijck Godts na by gekomen: Bekeert u, ende gelooft den Euangelio.
16 Ende wandelende by de Galileesche zee, sagh hy Simonem ende Andream sijnen broeder, werpende het net in de zee (want sy waren visschers)
17 Ende Iesus seyde tot haer, Volght my na, ende ick sal maken dat ghy visschers der menschen sult worden.
18 Ende sy terstont hare netten verlatende zijn hem gevolght.
19 Ende van daer een weynigh voort gegaen zijnde, sagh hy Iacobum den [sone ] Zebedei, ende Ioannem sijnen broeder, ende deselve in ’t schip hare netten vermakende.
20 Ende terstont riep hyse, ende sy latende haren vader Zebedeum in het schip, met de huerlingen, zijn hem na gevolght.
21 Ende sy quamen binnen Capernaum: ende terstont op den Sabbathdagh in de Synagoge gegaen zijnde, leerde hy.
22 Ende sy versloegen haer over sijne leere: want hy leerde haer als macht hebbende, ende niet als de Schriftgeleerde.
23 Ende daer was in hare Synagoge een mensche met eenen onreynen geest, ende hy riep uyt,
24 Seggende, Laet af, wat hebben wy met u [te doen ] ghy Iesu Nazarener? Zijt ghy gekomen om ons te verderven? Ick kenne u, wie ghy zijt, [namelick ] de Heylige Godts.
25 Ende Iesus bestrafte hem, seggende, Swijght stil, ende gaet uyt van hem.
26 Ende de onreyne geest hem scheurende, ende roepende met een groote stemme, gingh uyt van hem.
27 Ende sy wierden alle verbaest, soo dat sy onder malkanderen vraeghden, seggende, Wat is dit? Wat nieuwe leere is dese, dat hy met macht oock den onreynen geesten gebiedt, ende sy hem gehoorsaem zijn?
28 Ende sijn geruchte gingh terstont uyt in’t geheel omliggende lant van Galilea.
29 Ende van stonden aen uyt de Synagoge gegaen zijnde, quamen sy in ’t huys Simonis ende Andree met Iacobo ende Ioanne.
30 Ende Simons wijfs moeder lagh met de kortse: ende terstont seyden sy hem van haer.
31 Ende hy tot haer gaende vattede hare hant, ende rechtedese op, ende terstont verliet haer de kortse, ende sy diende haerlieden.
32 Als het nu avont geworden was, doe de sonne onder gingh, brachten sy tot hem alle die qualick gestelt, ende van den duyvel beseten waren.
33 Ende de geheele stadt was by een vergadert ontrent de deure.
34 Ende hy genas’er vele, die door verscheyden sieckten qualick gestelt waren: ende wierp vele duyvelen uyt, ende en liet de duyvelen niet toe te spreken, om dat sy hem kenden.
35 Ende ’s morgens vroegh, als het noch diep in den nacht was, opgestaen zijnde gingh hy uyt, ende gingh henen in een woeste plaetse, ende badt aldaer.
36 Ende Simon, ende die met hem [waren, ] zijn hem na gevolght.
37 Ende sy hem gevonden hebbende seyden tot hem, Sy soecken u alle.
38 Ende hy seyde tot haer, Laet ons in de byliggende vlecken gaen, op dat ick oock daer predike, want daer toe ben ick uytgegaen.
39 Ende hy predickte in hare Synagogen, door geheel Galileen, ende wierp de duyvelen uyt.
40 Ende tot hem quam een melaetsche, biddende hem, ende vallende voor hem op de knijen, ende tot hem seggende, Indien ghy wilt, ghy kondt my reynigen.
41 Ende Iesus met barmhertigheyt innerlick beweeght zijnde streckte de hant uyt, ende raeckte hem aen, ende seyde tot hem, Ick wil, wort gereynight.
42 Ende als hy [dit ] geseght hadde, gingh de melaetsheyt terstont van hem, ende hy wiert gereynight.
43 Ende als hy hem strengelick verboden hadde, dede hy hem terstont van hem gaen.
44 Ende seyde tot hem, Siet, dat ghy niemant yet en segget: maer gaet henen ende vertoont u selven den Priester, ende offert voor uwe reyniginge het gene Moses geboden heeft, haer tot een getuygenisse.
45 Maer hy uytgegaen zijnde begon vele dingen te verkondigen, ende dat woort te verbreyden: alsoo dat hy niet meer en konde openbaerlick in de stadt komen, maer was buyten in de woeste plaetsen, ende sy quamen tot hem van alle kanten.
