1 Tobias ende Raphaël reysen voor uyt. 6 De moeder wordt haer gewaer. 10 De vader wort weder siende, door het bestrijcken sijner oogen met de galle van de visch. 12 waer over hy Godt danckt. 18 ende ontfanght met blijdschap sijne schoon-dochter.
1 ENde hy reysde voort tot dat sy quamen tot Nineve.
2 Ende Raphaël seyde tot Tobiam, Ghy weet, broeder, hoe ghy uwen vader gelaten hebt.
3 Laet ons voor henen loopen voor uw’ wijf, ende het huys bereyden.
4 Ende neemt de galle des vischs inde handt.
5 Ende sy trocken henen, ende de hondt quam mede achter haer.
6 Ende Anna sat ende sach rontom na haren sone op den wech, ende sy wierdt hem gewaer doe hy quam, ende seyde tot sijnen vader,
7 Siet uw’ sone komt, ende de man die met hem getrocken is: ende Raphaël seyde, Ick weet dat uwe vader sijn oogen sal open doen.
8 Strijckt ghy de galle in sijne oogen, ende als’t hem bijtt so sal hy’se wrijven, ende de witte schellen uytworpen, ende hy sal u sien.
9 Ende Anna liep toe ende viel haren sone aen den hals, ende seyde tot hem, Kindt, ick hebbe u gesien, van nu voort wil ick wel sterven: ende sy weenden beyde.
10 Ende Tobias quam uyt na de deure, ende stiet hem daer aen: doch sijn sone liep hem tegen, ende greep sijnen vader: ende streeck de galle op de oogen sijns vaders, seggende, Hebt goeden moet, vader: ende als sy gebeten waren, wreef hy sijne oogen, ende de witte schellen wierden afgepelt vande hoecken sijner oogen.
11 Ende siende sijnen soon viel hy aen sijnen hals, ende weende ende seyde,
12 Gelooft zijt ghy, o Godt.
13 Ende gelooft zy uwen Name inder eeuwigheyt.
14 Ende gelooft zijn alle uwe heylige Engelen: want ghy hebt my gecastijdt, ende hebt u mijner ontfermt:
15 Siet ick sie mijnen sone Tobiam.
16 Ende sijn sone verblijdt zijnde ginck in.
17 Ende bootschapte sijnen vader de groote dingen, die geschiet waren in Meden.
18 Ende Tobias ginck uyt, in’t gemoet van sijne schoon-dochter, verblijdt zijnde, ende Godt lovende, tot aen de poorte van Nineve: ende die hem sagen gaen, verwonderden haer dat hy sagh. Ende Tobias bekende opentlick voor haer, dat Godt hem sijner hadde ontfermt. Ende als Tobias by Sara sijn schoon-dochter quam, so segende hy haer, seggende, Zijt welkom, mijn dochter, gelooft zy Godt die u tot ons heeft gebracht: desgelijcks uw’ vader ende uwe moeder. Ende daer wierdt blijdschap onder alle sijne broederen die te Nineve waren.
19 Ende Achiachar ende Nasbas sijns broeders sone, quam oock tot hem.
20 Ende de bruyloft Tobie wierdt seven dagen lanck gehouden met vreughden.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
