Ruth, uytgaende om aren in’t velt op te lesen, komt juyst op den acker van Boaz, hares overledenen mans bloet-vrient, v. 1, etc. Die haer seer troostelick bejegent, ende den knechten harenthalven milden last geeft, 8. Ruth t’huys komende, toont ende verhaelt Naomi haer wedervaren, 18. die daer over Godt danckt, ende vermaent Ruth op dien acker te blijven, 20.
1 NAomi nu hadde eenen bloetvrient hares mans, eenen man, geweldich van vermogen, van Elimelechs geslachte: ende sijn naem was Boaz.
2 Ende Ruth, de Moabitische, seyde tot Naomi; Laet my doch in ’t velt gaen, ende van de aren oplesen, achter dien, in wiens oogen ick genade sal vinden: ende sy seyde tot haer; Gaet henen, mijne dochter.
3 So ginck sy henen, ende quam, ende las op in’t velt, achter de maeyers: ende haer viel by geval voor, een deel des velts van Boaz, die van den geslachte Elimelechs was.
4 Ende siet, Boaz quam van Bethlehem, ende seyde tot de maeyers; De HEERE zy met ulieden: ende sy seyden tot hem; De HEERE segene u.
5 Daerna seyde Boaz tot sijnen jongen, die over de maeyers geset was: Wiens is dese jonge vrouwe?
6 Ende de jonge, die over de maeyers geset was, antwoordde, ende seyde: Dese is de Moabitische jonge vrouwe, die met Naomi wedergekomen is uyt de velden Moabs.
7 Ende sy heeft geseyt; Laet my doch oplesen, ende [aren] by de garven versamelen, achter de maeyers: so is sy gekomen ende heeft gestaen van ’s morgens af, tot nu toe, nu is haer t’huys blijven weynich.
8 Doe seyde Boaz tot Ruth; Hoort ghy niet mijne dochter? gaet niet, om in een ander velt op te lesen, oock en sult ghy van hier niet wech gaen: maer hier sult ghy u houden by mijne maechden.
9 Uwe oogen sullen zijn op dit velt, dat sy maeyen sullen, ende ghy sult achter haerlieden gaen; heb ick de jongens niet geboden, datmen u niet aenroere? als u dorstet, so gaet tot de vaten, ende drinckt van ’t gene de jongens sullen geschept hebben.
10 Doe viel sy op haer aengesichte, ende booch haer ter aerden: ende sy seyde tot hem; Waerom heb ick genade gevonden in uwe oogen, dat ghy my kennet, daer ick eene vreemde ben?
11 Ende Boaz antwoordde, ende seyde tot haer; Het is my wel aengeseyt, alles wat ghy by uwe schoonmoeder gedaen hebt, na den doot uwes mans, ende hebt uwen vader, ende uwe moeder, ende het lant uwer geboorte verlaten, ende zijt henen gegaen tot een volck, dat ghy van te vooren niet en kendet.
12 De HEERE vergelde u uwe daet: ende u loon zy volkomen, van den HEERE, den Godt Israëls, onder wiens vleugelen ghy gekomen zijt toevlucht te nemen.
13 Ende sy seyde; Laet my genade vinden in uwe oogen, mijn Heere, dewijle ghy my getroost hebt, ende dewijle ghy nae ’t herte van uwe dienstmaecht gesproken hebt: hoewel ick niet en ben, gelijck eene uwer dienstmaechden.
14 Als het nu etens tijt was, seyde Boaz tot haer; Komt hier by, ende eet van den broode, ende dopt uwe bete in den azijn: so sat sy neder aen de zijde van de maeyers, ende hy langde haer geroost [koorn], ende sy at, ende wert versadicht ende hielt over.
15 Als sy nu opstont, om op te lesen, so geboot Boaz sijne jongens, seggende; Laetse oock tusschen de garven oplesen, ende en beschaemtse niet.
16 Ia laet oock allencxkens van de hantvollen voor haer wat vallen, ende laet het liggen, dat sy ’t oplese, ende en bestraftse niet.
17 Also las sy op in dat velt, tot aen den avont: ende sy sloech uyt, dat sy opgelesen hadde, ende het was omtrent een Epha gersten.
18 Ende sy nam het op, ende quam in de stadt; ende hare schoonmoeder sach wat sy opgelesen hadde: oock bracht sy voort, ende gaf haer, dat sy van hare versadinge overgehouden hadde.
19 Doe seyde haer schoonmoeder tot haer; Waer hebt ghy heden opgelesen, ende waer hebt ghy gewrocht? gesegent zy, die u gekent heeft: ende sy verhaelde hare schoonmoeder, by wien sy gewrocht hadde, ende seyde; De naem des mans, by welcken ick heden gewrocht hebbe, is Boaz.
20 Doe seyde Naomi tot hare schoondochter; Gesegent zy hy den HEERE, die sijne weldadicheyt niet heeft nagelaten, aen de levendige, ende aen de doode: voort seyde Naomi tot haer; Die man is ons nabestaende, hy is een van onse lossers.
21 Ende Ruth, de Moabitische, seyde: Oock, om dat hy tot my geseyt heeft; Ghy sult u houden by de jongens, die ick hebbe, tot dat sy den gantschen oogst, die ick hebbe, sullen hebben voleyndt.
22 Ende Naomi seyde tot hare schoondochter Ruth: ’Tis goet, mijne dochter, dat ghy met sijne maechden uytgaet, op dat sy u niet tegen en vallen in een ander velt.
23 Also hielt sy haer by de maechden van Boaz, om op te lesen; tot dat de gersten-oogst ende tarwen-oogst voleyndt waren: ende sy bleef by hare schoonmoeder.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
