Openbaringe 6 - Statenvertaling 1637 met inleidingen en kanttekeningen (SVK1637)

1 De eerste zegel wort geopent, ende een wit peert komt te voorschijn, waer op een sit die overwint. 3 Daer nae wordt de tweede zegel geopent, ende een root peert komt te voorschijn, waer op een sit, die den vrede wech neemt vande aerde. 5 De derde zegel wort geopent, waer na een swart peert wordt gesien, op welck een sit met een weegh-schale in de handt. 7 De vierde zegel wort geopent, waer op een vael peert voort-komt, daer de doodt op sit. 9 Daer nae wordt de vijfde zegel gheopent, waer op de zielen onder den Altaer tot Godt roepen, ende worden vertroost. 12 Eyndelick wort de seste zegel gheopent, waerna groote teeckenen volghen in hemel ende op aerde. 15 voor welcke teeckenen alle soorten van menschen verschricken , ende bidden dat de rotzen haer bedecken voor den toorne des Lams.

1 ENde ick sagh, doe het Lam een van de zegelen geopent hadde, ende ick hoorde een uyt de vier Dieren seggen, als een stemme van eenen donder-slagh,

Comt ende siet.

Sommige verstaen by de Gesichten die op de openinghe van de vier eerste zegelen volghen, de vier Monarchien, waer van Daniel heeft ghepropheteert. Doch dit gevoelen wordt wederleght uyt het gene Capitt. 1. vs 1. ende Capittel 4. vs 1. is geseght, Namelick, dat hier vertoont worden dingen die nae desen geschieden moesten , niet dan soodanige dingen die nu lange te voren geschiet waren. Die het nu van toekomende dingen verklaren, zijn oock van tweederley meyninge. Eenige verstaen door de verschijningen, die op de openinghe deser zeghelen vertoont worden, de veranderingen ende swarigheden, die het Roomsche rijck, van desen tijdt af tot de tijden des Keysers Constantini toe, die de eerste Christen Keyser is gheweest, zijn overgekomen: alsoo namelick, dat het wit peert met sijnen overwinnenden ruyter Christum soude beteeckenen, die gelijck hy nu alreede door sijne Apostelen hadde begonnen, also oock voortaen door andere getrouwe Leeraren de heydensche afgoderie ende andere ydele Godtsdiensten soude onder de voet brengen, ende het Roomsche rijck in dit stuck alsoo in eenen geheel anderen staet herstellen. Het roodt peert de bloedtstortinghen ende burgerlicke tweedrachten, die in dit rijck onder verscheydene Keysers, souden ontstaen. Het swart peert de hongers-nooden ende diere tijden, die Godt tot een straffe onder haer tot verscheyden mael heeft gesonden. Het vael peert de sware pesten ende andere vyerighe sieckten ende sterften, die in dit rijck souden rijsen: ende dat alles van wegen de vervolginghen, die sy teghen de Christenen tot tienmael toe hebben verweckt. Waer op na de openinge van het vijfde zegel de zielen der gedoodde Christenen voor Godt souden om wrake roepen, die nae de openinge van den sesten zegel verhoort zijn voor Godt: nae welcken Constantinus is verweckt, die de tyrannische Keysers ende vervolgers der Gemeynte Marentium, Maximianum, Licinium, ende andere haers ghelijcke heeft onder de voet gebracht, de heydensche afgoden alle haer aensien benomen, ende alle hare dienaers tot de uyterste desperatie gebracht. Dit ghevoelen over dit capittel en komt met de eygenschappen van dese Gesichten, ende met de Historyen van dien tijdt, niet qualick over een. Doch alsoo hier eygentlick van Christo , als een Lam dat geslachtet is, wort gesproken, dat met sijn bloedt sijne Gemeynte heeft gekocht, ende alleen gewach gemaeckt wort van vier Dieren, ende 24 Ouderlinghen, die alle voorgangers der Ghemeynte Christi zijn, gelijck in het voorgaende capittel verklaert is, soo is het wel soo gelooflick, dat in dese ende alle andere toekomende Gesichten gesien wordt op de veranderingen ende swarigheden, als oock vertroostingen, die de Kercke Christi alle de werelt door souden overkomen, ghelijck in het vervolgh sal worden aengeteeckent.

Ende ick sagh, ende siet,

een wit peerdt: ende die daer op sat hadde eenen boge: ende hem is een croone gegeven, ende hy ginck uyt overwinnende, ende op dat hy overwonne.

3 Ende doe het den tweeden zegel geopent hadde, hoorde ick het tweede Dier seggen, Comt ende siet.

4 Ende een ander peerdt ginck uyt

dat root was: ende dien die daer op sat wiert [macht ] gegeven den vrede te nemen van der aerde, ende dat sy malcanderen souden dooden: ende hem wiert een groot sweerdt gegeven.

5 Ende doe het den derden zegel geopent hadde, hoorde ick het derde Dier seggen, Comt ende siet. Ende ick sagh, ende siet,

een swart peerdt, ende die daer op sat hadde een weech-schale in sijne hant.

6 Ende ick hoorde een stemme in het midden van de vier Dieren, die seyde, Een maetgen tarwe voor

eenen penningh, ende dry maetgens gerste voor eenen penningh: ende

de olye ende den wijn en beschadight niet.

7 Ende doe het den vierden zegel geopent hadde, hoorde ick een stemme des vierden Diers, die seyde, Comt ende siet.

8 Ende ick sach, ende siet,

een vael peerdt, ende die daer op sat, sijnen naem was de Doot: ende de Helle volghde hem nae. Ende haer wierdt macht gegeven om te dooden tot het vierde [deel ] der aerde, met sweert, ende met honger, ende met de doot, ende door de wilde beesten der aerde.

9 Ende doe het den vijfden zegel geopent hadde, sach ick

onder den altaer de zielen der gene die gedoodet waren om het woordt Godts, ende om het getuygenisse dat sy hadden.

10 Ende sy riepen met grooter stemme, seggende,

Hoe lange, O heylige ende waerachtige Heerscher, en oordeelt ende en wreeckt ghy ons bloedt niet van de gene die op de aerde woonen?

11 Ende aen een yeghelick wierden

lange witte kleederen gegeven, ende haer wierdt geseght, dat sy noch eenen kleynen tijdt rusten souden, tot dat oock hare mede-dienstknechten, ende hare broeders souden vervult zijn, die gedoodet souden worden gelijck als sy.

12 Ende ick sach, doe het

Waer op gevolgt is de opkomste in ’t Oosten niet alleen der Mahumetanen, maer voornamelijck des Roomschen Antichrists in’t Westen, die met een gheestelicke tyrannie hem selven verheft boven al wat Godt ghenaemt wort, ende hem selven inden Tempel Gods voor een Godt op aerden uytgeeft; onder de welcke dese groote ende schricklijcke veranderingen in de kercke Christi zijn geschiet. Namel. dat de gheheele stant der selve als van sijne plaetse is beweeght: dat Christus de Sonne der gerechticheyt door den sack der menschelicke insettingen is verduystert, de Kercke Christi , die als de Mane van hem alleen haer licht ontfanght, met bloedige vervolgingen is vervult ende roodtverwigh geworden: dat de sterren, dat is, de Herders ende Leeraers, (ghelijck capit. 1.20. is verklaert) zijn van den hemel, dat is, vande hemelsche ende geestelicke sorge, tot aerdtsche ende wereltsche vervallen: dat den hemel als in een rolle soude wijcken, dat is, dat de Heylige Schrift, ende de hemelsche leere Christi , als een besloten boeck is geworden, ende den lidtmaten der Gemeynte verboden ende benomen: dat eyndelick alle bergen ende eylanden, dat is, alle Princen ende volckeren voor sijne heerschappye souden schricken. Welcke verklaringe met de ervarentheyt der geschiedenissen wel over een komt, ende dat diergelijcke veranderingen in de kercke ende in de werelt door sulcke figuerlicke wijsen van spreken in de Schriftuere dickmaels verstaen worden, blijckt door de vergelijckinge van verscheydene plaetsen in het Oude Testament, daer dese plaetse schijnt uyt ontleent te zijn. Siet Iesai. 13.10. ende 34.4. Ierem. 4.23. Ezech. 32.7. Ioel 2.10. Andere nochtans die wat naerder by de letter blijven, voegen dese dry vssen by de dry volghende, die van de sware straffen handelen, welcke den vervolgers ende verdruckers ten uytersten dage sullen overkomen, gestelt tegen den troost die de Martelaren alreede ghenieten, van welcke straffen dese teeckenen in hemel ende aerde oock als voorboden van Christo worden gestelt, Matth. 24.29. Marc. 13.24. Luc. 21.25, etc.

den sesten zegel geopent hadde, ende siet, daer wiert een groote aerdtbevinge: ende de Sonne wierdt swart als een hayren sack, ende de Mane wierdt als bloedt.

13 Ende de sterren des hemels vielen op de aerde, gelijck een vijge-boom sijne onrijpe vijgen afworpt, als hy van eenen grooten windt geschuddet wordt.

14 Ende de hemel is wech geweecken, als een boeck dat toe-gerolt wordt: ende alle bergen ende eylanden zijn beweeght uyt hare plaetsen.

15 Ende

de Coningen der aerde, ende de Groote, ende de Rijcke, ende de Overste over duysent, ende de Machtige, ende alle dienstknechten , ende alle vrye, verbergden haer selven in de speloncken, ende in de steenrotzen der bergen:

16 Ende seyden tot de bergen ende tot de steenrotzen, Valt op ons, ende verbergt ons van het aengesichte des genen die op den throon sit, ende van den toorn des Lams:

17 Want de groote dagh sijnes toorns is gekomen: ende wie kan bestaen?