Openbaringe 20 - Statenvertaling 1637 met inleidingen en kanttekeningen (SVK1637)

1 Een Enghel komt af van den hemel, hebbende den sleutel des afgronts, ende bint den Satan aldaer duysent jaren. 4 De heylighe Martelaren, ende die het Beest niet en hebben aengebeden, sitten op throonen, ende regneren met Christo duysent jaren. 5 Doch de andere blijven in de doot. 6 Sy worden alle saligh gesproken, die deel hebben aen de eerste opstandinge. 7 Nae het eynde van duysent jaren wordt de Satan ontbonden. 8 ende verleydt de volcken wederom, ende verweckt Gog ende Magog tot den krijgh. 9 welcke de geliefde Stadt omringen, maer worden van het vyer verslonden. 10 ende de Duyvel wort in den poel des vyers geworpen. 11 Eenen witten throon wort gesien, met een daer op sittende, voor wien hemel ende aerde vliedt. 12 De doode kleyn ende groot verschijnen voor Godt, ende de boecken worden geopent, ende een yeder wort geoordeelt nae sijne wercken. 14 De Doodt ende Helle wort in de poel des vyers geworpen, met alle die niet en zijn geschreven in ’t boeck des levens.

Dit cap. is wat swaer om te verstaen, ende wort van de uytleggers verscheydelick verklaert. Eenige meynen dat ’t gene hier verhaelt wort, noch alles moet gheschieden, ende dat na den onderganck des Antichrists, waer van in de twee voorgaende capittelen is gesproken: ende dat alsdan de Satan eerst sal gebonden worden, de Ioden tot Christum bekeert, ende de rechte Kercke Christi in grooten aensien, goeden vrede, ende welstant, over alle volckeren der werelt sal heerschen, ende dat duysent jaren lanck: in het begin van welcke duysent jaren alle de Martelaren souden opstaen uyt den dooden, ende haer by dese Kercke vervoeghen, ofte in den hemel tot Christum opgenomen worden, tot dat nae de duysent jaren de Satan weder ontbonden zijnde de overighe ongeloovighe volckeren, die door Gog ende Magog verstaen worden, haer nieuwen krijgh sullen aendoen. Maer dat Christus als dan komende ten oordeele, sijne Kercke ten vollen sal verlossen, ende den Satan met alle sijne dienaers in den poel des vyers in eeuwigheydt verwerpen. Dit gevoelen is seer oudt, oock onder vele Outvaders geweest, ende wordt van eenighe Leeraers oock huydendaeghs wederom vernieuwt, om dat het schijnt dat de letter van den text van dit capittel het selve mede-brenght. Doch wanneer alles wel overwogen wort, so en kan het selve met den geduerigen sin van Godts woordt niet bestaen, om dese redenen.I. Om dat in het voorgaende Capittel ven 19, 20. is aenghewesen, ende uyt 2.Thess. 2.8. oock bewesen, dat de Antichrist, ende sijn rijck, niet geheel en sal te niete gedaen worden, dan in de laetste toecomste Christi ten oordeele.II. Om dat de bekeeringe der Ioden geschiet zijnde, volgens de voorsegginge Pauli, Rom. 11. capit. ende 2.Corinth. 3.16. nochtans nerghens sulcken stant der Kercke en wort belooft, die sonder cruys, strijdt, ende vervolginge door de geheele werelt soude zijn, gelijck hier voren capittel 19. vs 11. bewesen is. Want het blijft altijdt waer het ghene Paulus seght, 2.Tim. 3.12. Alle die Godtsalighlick willen leven in Christo Iesu, sullen vervolght worden , ende insonderheyt ontrent het eynde vande werelt, van welcke Christus seght, Luc. 18.8. Doch de Sone des menschen als hy komt, sal hy oock gheloove vinden op der aerden? ende het ghene Paulus seght, 2.Timoth. 3.1. In de laetste dagen sullen sware tijden ontstaen .III. Om dat het strijdt tegen den artijkel vande opstandinge uyt den dooden, dat so vele millioenen van Martelaren, als’er in de werelt zijn gheweest, in ’t begin van dese duysent jaren alleen souden opstaen, ende in dese werelt souden blijven leven, ghelijck sommige meynen, ofte tot Christum in den hemel met hare lichamen souden alleen op-genomen worden, gelijck andere van haer gevoelen: alsoo de Schriftuere al om getuyght, dat alle de doode te gelijck, ende eerst ten laetsten dage, sullen opstaen. Siet hier van Ioan. 5. vs 28. ende 6.44. ende 11.24. Siet oock 1.Corinth. 15.52. 1.Thessal. 4.16. ende hier nae in dit capittel ven 12, 13. Om dese ende diergelijcke redenen soo moet dit capittel op een andere wijse verstaen zijn, gelijck in de verklaringe sal aengewesen worden.

ENde ick sach eenen Engel afkomen uyt den hemel, hebbende den sleutel des afgronts, ende

een groote keten in sijne handt:

2 Ende hy greep

den Draeck, de oude Slanghe, welcke is de Duyvel ende Satanas: ende bandt hem duysent jaren.

3 Ende wierp hem inden afgrondt, ende sloot hem daer in, ende verzegelde [dien ] boven hem, op dat hy de volckeren niet meer verleyden en soude,

Eenige nemen dese duysent jaren voor den geheelen tijdt van d’eerste komste Christi tot sijne tweede, gelijck dit woordeken duysent een seker getal voor een onseker somwijlen beteeckent in de Schriftuere. Siet Psal. 91.7. ende 105.8. Dan. 7.10. Doch alsoo vs 7 ende 8 de Satan noch nae de de selve duysent jaren wordt los gelaten, soo en kan het selve niet wel bestaen: ghelijck oock niet het gevoelen van eenige andere, die dese duysent jaren willen eyndigen voor de komste des Antichrists: gemerckt in het vierde vs oock binnen dese duysent jaren meldinge wort gemaeckt van eenige die het Beest ende sijn Beeldt niet en hebben aengebeden, so moet dan voor het eynde van de duysent jaren oock de Antichrist gheweest zijn. Hierom beginnen andere de bindinge des Satans, dat hy de volckeren niet meer en verleyde, van den tijdt dat Christus , door de predicatie des heyligen Euangeliums ende kracht sijnes Geests, door sijne Apostelen, de Heydensche volckeren in de werelt al om tot bekeeringhe heeft ghebracht: het welck ontrent den tijdt van de verwoestinge van Ierusalem ende uytroeyinghe der Ioden, dat is ontrent het jaer tseventich meest is volbracht; ende eyndigen die met den tijdt van den Paus Gregorius VII . die een sterck instrument des Duyvels is geweest, om het Antichristendom op het hooghste te brengen, ende alle volckeren hem te doen aenbidden, welcke ontrent het jaer 1070 heeft geseten. Hoe wel eenige om de vervolgingen, die de Satan noch meer dan twee hondert ende vijftigh jaren nae de verwoestinghe van Ierusalem tegen de Christenen heeft verweckt, dese duysent jaren wat later beginnen, namelick van de tijden Constantini , ende continueren die tot ontrent het jaer 1300, als wanneer niet alleen de Antichrist den staet der Christenen meer ende meer heeft doen vervallen, wanneer Bonifacius VIII . over dit rijck heeft geregeert, maer oock de Turcken ende Tartaren van den Satan meest zijn gaende ghemaeckt, om de Christen-volcken in Oosten ende Westen t’ onder te brengen, ende vele Coninckrijcken ende Christen-Kercken hebben uytgeroeyt, niet alleen in Asien, maer oock in Aphrica ende Europa, gelijck de tegenwoordige gestalte der selve uytwijst.

tot dat de duysent jaren souden ge-eyndight zijn. Ende daer nae moet hy

eenen kleynen tijdt ontbonden worden.

Ende ick sach throonen, ende sy saten op de selve: ende het oordeel wierdt haer gegeven: ende [ick sach ] de zielen der gene die onthooft waren om het getuygenisse Iesu, ende om het woordt Godts, ende die het Beest noch des selfs Beeldt niet aen gebeden en hadden, ende die het merck-teecken niet ontfangen en hadden aen haer voorhooft, ende aen hare handt: ende sy leefden, ende heerschten als Coningen met Christo de duysent jaren.

5 Maer de overige der doode en wierden niet weder levendich, tot dat de duysent jaren ge-eyndight waren. Dese is de eerste opstandinge.

6 Salich ende heylich is hy die deel heeft in de eerste opstandinge: over dese en heeft de tweede doot geen macht, maer sy sullen Priesters Godts ende Christi zijn, ende sy sullen met hem als Coningen heerschen duysent jaren.

7 Ende wanneer de duysent jaren sullen ge-eyndight zijn, sal de Satanas uyt sijne gevangenisse ontbonden worden.

8 Ende hy sal uytgaen om de volcken te verleyden, die in de vier hoecken der aerde zijn, den

Gog ende den Magog, om haer te vergaderen tot den krijch: welcker getal is als het zant aen de zee.

9 Ende sy zijn opgekomen op de breedte der aerde, ende omringden

de leger-plaetse der heyligen, ende de geliefde stadt:

ende daer quam vyer neder van Godt uyt den hemel, ende heeft’se verslonden.

10 Ende de Duyvel die haer verleydde, wierdt geworpen in den poel des vyers ende sulphers, al waer het Beest ende de valsche propheet is: ende sy sullen gepijnight worden dagh ende nacht in alle eewicheyt.

11 Ende ick sach eenen grooten witten throon, ende den genen die daer op sat, van wiens aengesichte de aerde ende de hemel wech vloot, ende geen plaetse en is voor die gevonden.

12 Ende ick sach de doode, kleyn ende groot, staende voor Godt: ende

de boecken wierden geopent: ende een ander Boeck wiert geopent dat des levens is, ende de doode wierden geoordeelt uyt het gene in de boecken geschreven was, na hare wercken.

13 Ende de zee gaf de doode die in haer waren; ende

de doodt, ende de helle gaven de doode die in haer waren: ende sy wierden geoordeelt een yeghelick na hare wercken.

14 Ende de doodt ende de helle wierden geworpen in den poel des vyers: dit is de tweede doot.

15 Ende so yemant niet gevonden en wiert geschreven in het boeck des levens, die wiert geworpen in den poel des vyers.