David bidt Godt om haestige hulpe, beschaminge sijner trotze vyanden, ende vreuchde der vroomen, tot grootmakinge sijns heyligen Naems.
1 [EEn Psalm] Davids, voor den Oppersangmeester: om te doen gedencken.
2 Haest u, o Godt, om my te verlossen: o HEERE, tot mijner hulpe.
3 Laetse beschaemt, ende schaemroot worden, die mijne ziele soecken: laetse achterwaerts gedreven ende te schande worden, die lust hebben aen mijn quaet.
4 Laetse te rugge keeren tot loon harer beschaminge; die daer seggen; Ha, ha!
5 Laet in u vrolick ende verblijdt zijn, alle die u soecken: laet de liefhebbers uwes heyls geduerichlick seggen, Godt zy groot gemaeckt.
6 Doch ick ben elendich ende nootdurftich; o Godt, haest u tot my: ghy zijt mijne hulpe ende mijn bevrijder; HEERE, en vertoeft niet.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
