Prophetye van het Coninckrijck des Messie, onses Heeren Iesu Christi : met een eernstich bevel aen de Coningen ende Regenten der aerde, datse sich desen Coninck met gehoorsaemheyt sullen onderwerpen.
Sainte-Bible-Geneefse-bijbel-1669
1 WAerom woeden de heydenen, ende bedencken de volcken ydelheyt?
2 De Coningen der aerden stellen sich op, ende de Vorsten beraetslagen te samen, tegen den HEERE, ende tegen sijnen Gesalfden [seggende]:
3 Laet ons hare banden verscheuren, ende hare touwen van ons werpen.
4 Die in den hemel woont, sal lacchen; de Heere salse bespotten.
5 Dan sal hy tot hen spreken in sijnen toorn, ende in sijne grimmicheyt sal hyse verschricken.
6 Ick doch hebbe mijnen Coninck gesalft over Zion, den berch mijner heylicheyt.
7 Ick sal van het besluyt verhalen: De HEERE heeft tot my geseyt; Ghy zijt mijn Sone, heden heb ick u gegenereert.
8 Eyscht van my, ende ick sal de heydenen geven [tot] u erfdeel, ende de eynden der aerde [tot] uwe besittinge.
9 Ghy sultse verpletteren met eenen yseren scepter, ghy sultse in stucken slaen als een potte-backers vat.
fillerstatenvertaling
10 Nu dan, ghy Coningen, handelt verstandichlick, laet u tuchtigen, ghy Richters der aerden.
11 Dient den HEERE met vreese, ende verheugt u met bevinge.
12 Kusset den Sone, op dat hy niet en toorne, ende ghy [op] den wech vergaet, wanneer sijn toorn maer een weynich soude ontbranden: welgelucksalich zijn alle, die op hem betrouwen.