Van valsche wage, v. 1. hoovaerdye ende nedricheyt, 2. oprechticheyt ende verkeertheyt in wandel, 3, 20. rijckdom der godtloosen, 4, 28. huychelye, 9. rechtveerdige ende godtloose, 9, 10, 11, 18, 21, 23, 28, 30, 31. verachtinge des naesten, 12. achterclap, 13. raedtslieden, 14. borch-tochte, 15. eene goede ende quade vrouwe, 16, 22. goedertierenheyt ende wreetheyt, 17. mildadicheyt ende giericheyt, 24, 25, 26. goet ende quaet, 27. ongeregelde huyshoudinge, 29.
1 EEne bedriechlicke weech-schale is den HEERE een grouwel: maer een volcomen weech-steen is sijn welgevallen.
2 Als de hooveerdicheyt komt, sal de schande oock komen: maer met de ootmoedige is wijsheyt.
3 De oprechticheyt der oprechten leydet haer: maer de verkeertheyt der trouwloosen verstoort haer.
4 Goet en doet geen nut ten dage der verbolgentheyt: maer de gerechticheyt reddet van den doot.
5 De gerechticheyt des oprechten maeckt sijnen wech recht: maer de godtloose valt door sijne godtloosheyt.
6 De gerechticheyt der vroomen salse redden: maer de trouwloose worden gevangen in [hare] verkeertheyt.
7 Als de godtloose mensche sterft, vergaet sijne verwachtinge: selfs is de aldersterckste hope vergaen.
8 De rechtveerdige wort uyt benauwtheyt bevrijdt: ende de godtloose komt in sijne plaetse.
9 De huychelaer verderft sijnen naesten door den mont: maer door wetenschap worden de rechtveerdige bevrijdet.
10 Een stadt springt op van vreuchde over het welvaren der rechtveerdigen: ende als de godtloose vergaen, isser gejuych.
11 Door den segen der oprechten wort eene stadt verheven: maer door den mont der godtloosen wortse verbroken.
12 Die verstandeloos is, veracht sijnen naesten: maer een man van grooten verstande swijcht stille.
13 Die [als] een achterclapper wandelt, openbaert het heymelicke: maer die getrouw is van geest, bedeckt de sake.
14 Alsser geene wijse raetslagen en zijn, vervalt het volck: maer de behoudenisse is inde veelheyt der Raetslieden.
15 Als [yemant voor] een vreemde borge geworden is, hy sal sekerlick verbroken worden: maer wie de gene haett die [in de hant] clappen, is seker.
16 Eene aengename huysvrouwe houdt de eere vast; gelijck de geweldige den rijckdom vast houden.
17 Een goedertieren mensche doet sijne ziele wel: maer die wreet is, beroert sijn vleesch.
18 De godtloose doet een valsch werck: maer [voor] den genen die gerechticheyt zaeyt, is trouwen loon.
19 Alsoo is de gerechicheyt ten leven; gelijck die het quade najaecht, nae sijnen doot [jaecht].
20 De verkeerde van herten zijn den HEERE een grouwel: maer de oprechte van wege, zijn sijn welgevallen.
21 Hant aen hant, en sal de boose niet onschuldich zijn: maer het zaet der rechtveerdigen sal ontkomen.
oude sv
22 Eene schoone vrouwe, die van reden afwijckt; is een gouden bagge in een verckens snuyte.
23 De begeerte der rechtveerdigen is alleenlick het goede: maer de verwachtinge der godtloosen is verbolgentheyt.
24 Daer is een die uytstroyt, den welcken noch meer toegedaen wort; ende een die meer inhoudt dan recht is, maer ’t is tot gebreck.
25 De segenende ziele sal vet gemaeckt worden; ende die bevochticht, sal oock self een vroege regen worden.
26 Wie coorn inhoudt, dien vloeckt het volck: maer segeninge sal zijn over het hooft des verkoopers.
27 Wie het goede vroech nasoeckt, soeckt wel-gevallicheyt: maer wie het quade natracht, dien sal’t over-komen.
28 Wie op sijnen rijckdom vertrouwt, die sal vallen: maer de rechtveerdige sullen groenen als loof.
29 Wie sijn huys beroert, sal wint erven; ende de dwaes sal een knecht zijn des genen, die wijs van herten is.
30 De vrucht des rechtveerdigen is een boom des levens: ende wie zielen vangt, is wijs.
31 Siet, den rechtveerdigen wort vergolden op der aerde: hoe veel te meer den godtloosen, ende sondaer?