Prophetie vande toekomste, heerlickheyt, uytbreydinge, vredigen ende gesegenden staet van ’t Coninckrijck des Messie, onder de uytverkorene Ioden ende Heydenen, v. 1, etc. Vertroostinge der Ioodsche Kercke tegen d’aenstaende Babylonische gevanckenisse, door versekering vande verlossinge, ende victorie over alle vyanden der Kercke, vermits de tegenwoordicheyt ende kracht haers Conincks Christi , 9.
1 MAer in’t laetste der dagen sal’t geschieden, dat de berch des Huyses des HEEREN sal vast gestelt zijn op den top der bergen; ende hy sal verheven zijn boven de heuvelen: ende de volcken sullen tot hem toevloeyen.
2 Ende vele Heydenen sullen henen gaen, ende seggen, Komet ende laet ons opgaen ten berge des HEEREN, ende ten huyse des Godts Iacobs; op dat hy ons leere van sijne wegen, ende wy in sijne paden wandelen: want uyt Zion sal de wet uyt-gaen, ende des HEEREN woort uyt Ierusalem.
3 Ende hy sal onder groote volcken richten, ende machtige Heydenen straffen, tot verre toe: ende sy sullen hare sweerden slaen tot spaden, ende hare spiessen tot sickelen; het [een] volck en sal tegen het [ander] volck geen sweert opheffen, ende sy sullen den krijch niet meer leeren.
4 Maer sy sullen sitten, een yeder onder sijnen wijnstock, ende onder sijnen vijg-boom, ende daer en sal niemant zijn diese verschricke: want de mondt des HEEREN der heyrscharen heeft [het] gesproken.
5 Want alle volcken sullen wandelen, elck inden name sijns Godts; maer wy sullen wandelen in den Name des HEEREN onses Godts, eeuwichlick ende altoos.
6 Te dien dage, spreeckt de HEERE, sal ick haer, die hinckende was, versamelen, ende haer, die verdreven was, vergaderen: ende die ick geplaecht hadde.
7 Ende ick sal haer, die hinckende was, maken tot een overblijfsel, ende haer, die verre henen verstooten was, tot een machtich volck: ende de HEERE sal Coninck over hen zijn op den berch Zions, van nu aen tot in eeuwicheyt.
8 Ende ghy Schaeps-toren, ghy Ophel der dochter Zions, tot u sal komen; ja daer sal komen, de voorige heerschappye, het Coninckrijcke der dochter Ierusalems.
9 Nu, waerom soudt ghy soo grooten geschrey maken? isser geen Coninck onder u? is u Raet-gever vergaen, dat u smerte, als eener barender [vrouwe], heeft aengegrepen?
10 Lijdt smerte, ende arbeyt om voort te brengen, ô Dochter Zions, als eene barende [vrouwe]: want nu sult ghy [wel] uyt de stadt henen uyt-gaen, ende op den velde woonen, ende tot in Babel komen, [maer] aldaer sult ghy gereddet worden; aldaer sal u de HEERE verlossen uyt de hant uwer vyanden.
11 Nu zijn wel vele heydenen tegen u versamelt; die daer seggen, Laetse ontheylicht worden, ende laet onse ooge schouwen aen Zion.
12 Maer sy en weten de gedachten des HEEREN niet, ende en verstaen sijnen raetslach niet: dat hyse vergadert heeft als garven tot den dorsch-vloer.
13 Maeckt u op ende dorscht, ô Dochter Zions; want ick sal uwen hoorn yser maken, ende uwe klaeuwen koper maken, ende ghy sult vele volcken verpletteren: ende ick sal haerlieder gewin den HEERE verbannen, ende haer vermogen, den Heere der gantscher aerde.
14 Nu, rottet u met benden, ghy dochter der bende; hy sal eene belegeringe tegen ons stellen: sy sullen den Richter Israëls met de roede op’t kinnebacken slaen.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
