1 Christus doet sijnen inganck binnen Ierusalem sittende op eenen Ezel. 12 Drijft de verkoopers ende koopers uyt den tempel. 14 ende geneest aldaer blinde ende kreupele. 15 Verantwoort het roepen der kinderen tegen den afgunst der Overpriesteren. 19 Vervloeckt eenen vyge-boom, die daer op terstont verdorret. 21 Wijst aen de kracht des geloofs. 23 Beantwoort de vrage der Overpriesteren ende Overstenn des volcx, uyt wat macht hy sulcks dede, met een weder-vrage van den Doop Ioannis. 28 Overtuycht haer van hare ongehoorsaemheyt met eene gelijckenisse van twee sonen. 33 ende dreycht haren onderganck door een ander gelijckenisse van een Heere eens Wijngaerts, wiens knechten ende sone van de lant-luyden mishandelt ende gedoot wierden.
1 ENde als sy nu Ierusalem genaeckten, ende gekomen waren tot Bethphage, aen den olijfberch, doe sant Iesus twee Discipelen, seggende tot haer,
2 Gaet henen in het vleck, dat tegen u over [ligt ], ende ghy sult terstont een eselinne gebonden vinden, ende een veulen met haer: ontbint’se ende brengt’se tot my.
3 Ende indien u yemant yet segt, soo sult ghy seggen, dat de Heere deser van noode heeft: ende hy sal’se terstont senden.
4 Dit alles nu is geschiet op dat vervult worde ’t gene gesproken is door den Propheet, seggende,
5 Segget de dochter Sion: siet uwe Coninck komt [tot ] u sachtmoedich ende geseten op een eselinne, ende een veulen zijnde een jonck eener jockdragende [eselinne ].
6 Ende de Discipelen henen gegaen zijnde, ende gedaen hebbende gelijck Iesus haer bevolen hadde,
7 Brachten de eselinne ende het veulen, ende leyden hare kleederen op de selve, ende setteden [hem ] daer op.
8 Ende de meeste schare spreyden hare kleederen op den wech, ende andere hieuwen tacken van de boomen, ende spreyden’se op den wech.
9 Ende de scharen die voorgingen ende die volgden, riepen seggende, Hosanna den sone Davids: gesegent [is ] hy die komt in den Name des Heeren: Hosanna in de hoochste hemelen.
10 Ende als hy te Ierusalem inquam, wiert de geheele stadt beroert, seggende, Wie is dese?
11 Ende de scharen seyden, Dese is Iesus, de Propheet van Nazareth in Galilea.
12 Ende Iesus ginck in den Tempel Gods, ende dreef uyt alle die verkochten ende kochten inden Tempel, ende keerde om de tafelen der wisselaers, ende de sit-stoelen der gene die de duyven verkochten.
13 Ende hy seyde tot haer, Daer is geschreven: Mijn Huys sal een huys des gebedts genaemt worden, maer ghy hebt dat tot eenen moordenaers kuyl gemaeckt.
14 Ende daer quamen blinde ende kreupele tot hem in den Tempel, ende hy genas de selve.
15 Als nu de Overpriesters ende Schriftgeleerde sagen de wonderheden, die hy dede, ende de kinderen roepende in den Tempel, ende seggende, Hosanna den sone Davids, namen sy dat seer qualick.
16 Ende seyden tot hem, Hoort ghy [wel ], wat dese seggen? Ende Iesus seyde tot haer, Ia. Hebt ghy noyt gelesen, Uyt den mondt der jonge kinderen ende der soogelingen hebt ghy [u ] lof toebereydt?
17 Ende haer verlatende ginck hy van daer uyt de stadt na Bethania, ende overnachte aldaer.
18 Ende des morgens vroech als hy wederkeerde na de stadt, hongerde hem.
19 Ende siende eenen vijge-boom aen den wech, ginck hy na hem toe, ende vandt niet aen den selven dan alleenlick bladeren. Ende seyde tot hem, Uyt u en worde geen vrucht meer inder eeuwicheyt. Ende de vijge-boom verdorde terstont.
20 Ende de Discipelen [dat ] siende verwonderden haer, seggende, Hoe is de vijge-boom [soo ] terstont verdorret?
21 Doch Iesus antwoordende seyde tot haer, Voorwaer segge ick u, Indien ghy geloove haddet, ende niet en twijffeldet, ghy soudt niet alleenlick doen ’t gene den vijge-boom [is geschiet ], maer indien ghy oock tot desen berg seydet, Wort opgeheven ende inde zee geworpen, het soude geschieden.
22 Ende al wat ghy sult begeeren in’t gebedt, geloovende, sult ghy ontfangen.
23 Ende als hy inden tempel gecomen was, quamen tot hem terwijle hy leerde, de Overpriesters ende de Ouderlingen des volcks, seggende, Door wat macht doet ghy dese dingen? Ende wie heeft u dese macht gegeven?
24 Ende Iesus antwoordende seyde tot haer, Ick sal u oock een woort vragen, ’t welck indien ghy my sult seggen, soo sal ick u oock seggen door wat macht ick dese dingen doe.
25 De Doop Ioannis van waer was [die ]? Wt den hemel ofte uyt de menschen? Ende sy overleyden by haer selven ende seyden, Indien wy seggen, Uyt den hemel, soo sal hy ons seggen, Waerom en hebt ghy hem dan niet gelooft?
26 Ende indien wy seggen, Uyt den menschen, soo vreesen wy de schare: want sy houden alle Ioannem voor een Propheet.
27 Ende sy Iesu antwoordende seyden, Wy en weten ’t niet. Ende hy seyde tot haer, Soo en segge ick u oock niet, door wat macht ick dit doe.
28 Maer wat dunckt u? Een mensche hadde twee sonen, ende gaende tot den eersten seyde, Sone gaet henen, werckt heden in mijnen wijngaert.
29 Doch hy antwoordde, ende seyde, Ick en wil niet: ende daer na berouw hebbende ginck hy henen.
30 Ende gaende tot den tweeden, seyde desgelijcks. Ende dese antwoordde, ende seyde, Ick [gae ] Heere, ende hy en ginck niet.
31 Wie van dese twee heeft den wille des Vaders gedaen? Sy seyden tot hem, De eerste. Iesus seyde tot haer, Voorwaer ick segge u, dat de tollenaers ende de hoeren u voorgaen in’t Coninckrijcke Godts.
32 Want Ioannes is tot u gecomen inden wech der gerechticheyt, ende ghy en hebt hem niet gelooft: maer de tollenaers ende hoeren hebben hem gelooft: doch ghy [sulcks ] siende en hebt daer na geen berouw gehadt, om hem te gelooven.
33 Hoort een ander gelijckenisse. Daer was een heere des huys, die eenen wijngaert plantede ende settede eenen tuyn daer omme, ende groef eenen wijn-pers-back daer in, ende bouwde eenen toren, ende verhuerde dien den landt-lieden, ende reysde buyten [landts ].
34 Doe nu de tijdt der vruchten genaeckte, sandt hy sijne dienstknechten tot de land-lieden om sijne vruchten te ontfangen.
35 Ende de landt-lieden, nemende sijne dienstknechten, hebben den eenen geslagen, ende den anderen gedoodt, ende den derden gesteenicht.
36 Wederom sandt hy andere dienst-knechten, meer [in’t getal ] dan de eerste, ende sy deden haer desgelijcks.
37 Ende ten laetsten sandt hy tot haer sijnen sone, seggende, Sy sullen mijnen soon ontsien.
38 Maer de landt-lieden den sone siende, seyden onder malcanderen, Dese is de erfgenaem, comt laet ons hem dooden, ende, sijne erffenisse [aen ons ] behouden.
39 Ende hem nemende wierpen sy [hem ] uyt, buyten den wijngaert, ende doodden [hem ].
40 Wanneer dan de Heere des wijngaerts komen sal, wat sal hy dien landt-lieden doen?
41 Sy seyden tot hem, Hy sal de quade eenen quaden doot aendoen, ende sal den wijngaert anderen landt-lieden verhueren, die hem de vruchten op hare tijden sullen geven.
42 Iesus seyde tot haer, Hebt ghy noyt gelesen inde Schriften, De steen dien de bouw-lieden verworpen hebben, dese is geworden tot een hooft des hoecks: Vanden Heere is dit geschiet, ende het is wonderlick in onse oogen.
43 Daerom segge ick u lieden, dat het Coninckrijck Godts van u sal wechgenomen worden, ende eenen volcke gegeven, dat sijne vruchten voortbrenge.
44 Ende wie op desen steen valt, die sal verplettert worden: ende op wien hy valt, dien sal hy vermorselen.
45 Ende als de Overpriesters ende Phariseen dese sijne gelijckenissen hoorden, verstonden sy dat hy van haer sprack.
46 Ende soeckende hem te vangen vreesden sy de scharen, dewijle dese hem hielden voor een Propheet.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
