1 Door de gelijckenisse van arbeyders op verscheyden uyren gehuert ende inden wijngaert gesonden, ende ’s avonts gelijcken loon ontfangende, leert Christus hoe hy namaels beloonen sal de gene die hem gedient hebben. 17 Voorsegt wederom sijn lijden, doot, ende opstandinge. 20 Antwoort de moeder der kinderen Zebedaei op haer versoeck. 24 ende vermaent sijne Discipelen haer te wachten van eergiericheyt ende wereltsche heerschappie. 29 maeckt ontrent Iericho twee blinden siende.
1 WAnt het Coninckrijck der hemelen is gelijck een heere des huys, die met den morgenstont uytginck om arbeyders te hueren in sijnen wijngaert.
2 Ende als hy met de arbeyders eens geworden was, voor eenen penningh des daegs, sant hy’se henen in sijnen wijngaert.
3 Ende uytgegaen zijnde ontrent de derde uyre sach hy andere ledich staende op de merckt.
4 Ende hy seyde tot de selve, Gaet ghy oock henen in den wijngaert: ende so wat recht is sal ick u geven. Ende sy gingen.
5 Wederom uytgegaen zijnde ontrent de seste ende negenste uyre, dede hy desgelijcks.
6 Ende uytgegaen zijnde omtrent de elfde uyre, vont hy andere ledich staende, ende seyde tot haer, Wat staet ghy hier den geheelen dach ledich?
7 Sy seyden tot hem, Om dat ons niemant gehuert en heeft. Hy seyde tot haer, Gaet oock ghy henen in den wijngaert, ende so wat recht is sult ghy ontfangen.
8 Als het nu avont geworden was, seyde de heere des wijngaerts tot sijnen Rentmeester, Roept de arbeyders, ende geeft haer den loon, beginnende van de laetste tot de eerste.
9 Ende als’se quamen die ter elfder uyre [gehuert waren ] ontfingen sy een yeder eenen penninck.
10 Ende de eerste komende meynden dat sy meer ontfangen souden, ende sy selve ontfingen oock elck eenen penninck.
11 Ende [dien ] ontfangen hebbende murmureerden sy tegen den heere des huys.
12 Seggende, Dese laetste en hebben [maer ] een uyre gearbeydt, ende ghy hebtse ons gelijck gemaeckt, die wy den last des daegs ende de hitte gedragen hebben.
13 Doch hy antwoordende seyde tot eenen van haer, Vrient ick en doe u geen onrecht. En zijt ghy niet met my eens geworden voor eenen penninck?
14 Neemt het uwe, ende gaet henen. Ick wil desen laetsten oock geven gelijck als u.
15 Of en is ’t my niet geoorloft te doen met het mijne wat ick wil? Of is uwe ooge boos, om dat ick goet ben?
16 Alsoo sullen de laetste de eerste zijn, ende de eerste de laetste. Want vele zijn geroepen, maer weynige uytverkoren.
17 Ende Iesus opgaende nae Ierusalem, nam tot hem de twaelf Discipelen alleen op den wech, ende seyde tot haer,
18 Siet wy gaen op nae Ierusalem, ende de Sone des menschen sal den Overpriesteren ende Schriftgeleerden overgelevert worden, ende sy sullen hem ter doot veroordeelen.
19 Ende sy sullen hem den heydenen overleveren, om hem te bespotten ende te geesselen, ende te kruycigen, ende ten derden dage sal hy weder opstaen.
20 Doe quam de moeder der sonen Zebedei tot hem met hare 14sonen, [hem ] aenbiddende, ende begeerende wat van hem.
21 Ende hy seyde tot haer, Wat wilt ghy? Sy seyde tot hem, Segt dat dese mijne twee sonen sitten mogen de een tot uwer rechter, ende de ander tot uwer slincker [hant ] in u Coninckrijck.
22 Maer Iesus antwoorde ende seyde, Ghylieden en weet niet wat ghy begeert: Kont ghy den drinckbeker drincken dien ick drincken sal: ende met den Doop gedoopt worden, daermede ick gedoopt worde? Sy seyden tot hem, wy konnen.
23 Ende hy seyde tot haer, Mijnen drinckbeker sult ghy wel drincken, ende met den doop daer ick mede gedoopt worde, sult ghy gedoopt worden, maer het sitten tot mijner rechter, ende tot mijner slincker [hant ], en staet by my niet te geven: maer [het sal gegeven worden ] dien het bereyt is van mijnen Vader.
24 Ende als de [andere ] tien [dat ] hoorden namen sy het zeer qualick van de twee broeders.
25 Ende als haer Iesus tot hem geroepen hadde, seyde hy, Ghy weet dat de Overste der volckeren heerschappye voeren over haer, ende de Groote gebruycken macht over haer.
26 Doch alsoo en sal’t onder u niet zijn: maer soo wie onder u sal willen groot worden, [die ] zy uwe dienaer.
27 Ende soo wie onder u sal willen de eerste zijn, die zy uwe dienstknecht.
28 Gelijck de Sone des menschen niet en is gekomen om gedient te worden, maer om te dienen, ende sijne ziele te geven [tot ] een rantsoen voor vele.
29 Ende als sy van Iericho uytgingen, is hem een groote schare gevolcht.
30 Ende siet, twee blinde sittende aen den wech, als sy hoorden dat Iesus voorby ginck, riepen, seggende, Heere, ghy sone Davids, ontfermt u onser.
31 Ende de schare bestrafte haer, op dat sy swijgen souden, maer sy riepen te meer, seggende, Ontfermt u onser, Heere ghy sone Davids.
32 Ende Iesus [stille ] staende riep’se ende seyde, Wat wilt ghy dat ick u doe?
33 Sy seyden tot hem, Heere dat onse oogen geopent werden.
34 Ende Iesus innerlick beweecht zijnde met barmherticheyt raeckte hare oogen aen, ende terstont wierden hare oogen siende, ende sy volgden hem.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
