De prophete vaert voort in het beklagen van den elendigen staet des Ioodschen volcks, v. 1, etc. ende den Spot der vyanden, 14. Daerna troost hy sich met overlegginge van Godes barmherticheyt, gerechticheyt, ende voorsienicheyt, 21, etc. Hy verweckt hem selven ende alle menschen tot boete, gedult, ende het gebet tot den Heere, 40. met wederhalinge harer elenden, 43, etc. ende troost der genadiger verhooringe Godes, 55, etc. vertrouwende dat Godt wrake over hare vyanden doen soude, 64, etc.
1 ALeph. Ick ben de man, [die] elende gesien heeft door de roede sijner verbolgentheyt.
2 Aleph. Hy heeft my geleydet ende gevoert [in] de duysternisse, ende niet [in] ’t licht.
3 Aleph. Hy heeft sich immers tegens my gewendt, hy heeft sijne hant den gantschen dach verandert.
4 Beth. Hy heeft mijn vleesch, ende mijne huyt out gemaeckt, hy heeft mijne beenderen gebroken.
5 Beth. Hy heeft tegen my gebouwt, ende hy heeft [my met] galle ende moeyte omringt.
6 Beth. Hy heeft my gesett in duystere plaetsen, als de gene die over lange doodt zijn.
7 Gimel. Hy heeft my toegemuert, dat icker niet uytgaen en can: hy heeft mijne kopere boeyen verswaert.
8 Gimel. Oock wanneer ick roepe ende schreeuwe, sluyt hy [de ooren voor] mijn gebedt.
9 Gimel. Hy heeft mijne wegen toegemuert met uytgehouwene-steenen, hy heeft mijne paden verkeert.
10 Daleth. Hy is my een loerende Beer, een Leeuw in verborgene plaetsen .
11 Daleth. Hy heeft mijne wegen afgewendt: ende hy heeft my in stucken gebroken; hy heeft my woeste gemaeckt.
12 Daleth. Hy heeft sijnen boge gespannen, ende hy heeft my den pijle als ten doele gestelt.
13 He. Hy heeft sijne pijlen in mijne nieren doen ingaen.
14 He. Ick ben allen mijnen volcke tot belacchinge geworden, haer snaren-spel den gantschen dach.
15 He. Hy heeft my met bitterheden versadigt, hy heeft my met alssen droncken gemaeckt.
16 Vau. Hy heeft mijne tanden met zant-steenkens verbrijselt, hy heeft my in de assche neder-gedruckt.
17 Vau. Ende ghy hebt mijne ziele verre van den vrede verstooten, ick hebbe ’t goede vergeten.
18 Vau. Doe seyde ick, Mijne sterckte is vergaen, ende mijne hope van den HEERE.
19 Zain. Gedenckt aen mijne elende, ende aen mijn ballinckschap, aen den alssen ende galle.
20 Zain. Mijne ziele gedenckter wel te dege aen, ende sy buckt haer neder in my.
21 Zain. Dit sal ick my ter herten nemen, daerom sal ick hopen.
22 Cheth. Het zijn de goedertierentheden des HEEREN, dat wy niet vernielt en zijn, dat sijne barmherticheden geen eynde en hebben.
23 Cheth. Sy zijn alle morgen nieuwe, uwe trouwe is groot.
24 Cheth. De HEERE is mijn deel, seyt mijne ziele, daerom sal ick op hem hopen.
25 Teth. De HEERE is goet den genen die hem verwachten, der ziele die hem soeckt.
26 Teth. ’T is goet datmen hope, ende stille zy op het heyl des HEEREN.
27 Teth. ’T is goet voor eenen man, dat hy het jock in sijner jeugt draegt.
28 Iod. Hy sitte eensaem, ende swijge stille, om dat hy ’t hem opgeleyt heeft.
29 Iod. Hy steke sijnen mont inden stof, [seggende,] dMisschien isser verwachtinge.
30 Iod. Hy geve sijne wange dien die hem slaet, hy worde sat van smaet.
31 Caph. Want de Heere en sal niet verstooten in eeuwicheyt:
32 Caph. Maer als hy bedroeft heeft, so sal hy sich ontfermen nae de grootheyt sijner goedertierentheden.
33 Caph. Want hy en plaegt, nochte en bedroeft des menschen kinderen niet van herten.
34 Lamed. Datmen alle de gevangene der aerde onder sijne voeten verbrijselt:
35 Lamed. Datmen het recht eenes mans buygt voor het aengesichte des Alderhoochsten:
36 Lamed. Datmen eenen mensche verongelijckt in sijne twist-sake: soud’et de Heere niet sien?
37 Mem. Wie seyt wat, ’t welck geschiet, [so ’t] de Heere niet en beveelt?
38 Mem. Gaet niet uyt den mont des Alderhoochsten het quade, ende het goede?
39 Mem. Wat klaegt [dan] een levendich mensche? een yeder [klage] van wegen sijne sonden.
40 Nun. Laet ons onse wegen ondersoecken, ende door-soecken, ende laett ons weder keeren tot den HEERE.
41 Nun. Laet ons onse herte opheffen, mitsgaders de handen, tot Godt in den hemel, [seggende,]
42 Nun. Wy hebben overtreden, ende wy zijn wederspannich geweest, [daerom] en hebt ghy niet gespaert.
43 Samech. Ghy hebt [ons met] toorn bedeckt, ende ghy hebt ons vervolgt: Ghy hebt [ons] gedoodt, ghy en hebt niet verschoont.
44 Samech. Ghy hebt u met een wolcke bedeckt, so datter geen gebedt door en quam.
45 Samech. Ghy hebt ons [tot] een uytvaegsel, ende wech-werpsel gestelt, in ’t midden der volckeren.
46 Pe. Alle onse vyanden hebben haren mont tegen ons opgesperret.
47 Pe. De vreese, ende de cuyl zijn over ons gecomen, de verwoestinge ende de verbrekinge.
48 Pe. [Met] waterbeken loopt mijn ooge neder van wegen de breucke der dochter mijnes volcks.
49 Ain. Mijn ooge vliet, ende en kan niet ophouden, om datter geen ruste en is.
50 Ain. To dat [het] de HEERE van den hemel aenschouwe, ende [het] sie.
51 Ain. Mijn ooge doet mijne ziele [moeyte] aen, van wegen alle de dochteren mijner stadt.
52 Tsade. Die mijne vyanden zijn sonder oorsake, hebben my als een vogelken dapperlick gejaegt.
53 Tsade. Sy hebben mijn leven in eenen kuyl uytgeroeyt, ende sy hebben eenen steen op my geworpen.
54 Tsade. De wateren swommen over mijn hooft, ick seyde, Ick ben afgesneden.
55 Koph. HEERE, Ick hebbe uwen name aengeroepen uyt den ondersten kuyl:
56 Koph. Ghy hebt mijne stemme gehoort: En verbergt uwe oore niet voor mijn suchten, voor mijn roepen.
57 Koph. Ghy hebt u genaedert ten dage als ick u aenriep, ghy hebt geseyt, En vreest niet.
58 Resch. Heere, Ghy hebt de twistsaken mijner ziele getwist, ghy hebt mijn leven verlost.
59 Resch. HEERE, Ghy hebt gesien de verkeertheyt diemen my aengedaen heeft, oordeelt mijne recht-sake.
60 Resch. Ghy hebt alle hare wrake gesien, alle hare gedachten tegen my.
61 Schin. HEERE, Ghy hebt haer smaden gehoort, [ende] alle hare gedachten tegen my:
62 Schin. De lippen der gener die tegens my opstaen, ende haer dichten tegens my den gantschen dach.
63 Schin. Aenschouwt haer sitten ende opstaen, ick ben haer snaren-spel.
64 Thau. HEERE, geeft haer weder die vergeldinge, nae het werck harer handen.
65 Thau. Geeft haer een decksel des herten, uwen vloeck zy over haer:
66 Thau. Vervolgtse met toorn, ende verdelgtse van onder den hemel des HEEREN.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
