De Propheet stelt Zion voor oogen de schricklickheyt van Godts oordeel, v. 1, etc. vermaent tot hertelicke vernederinge ende bekeeringe, 12. beveelt te vasten, ende te bidden, 15. Belooft daer op Godts segen, ende wechneminge der plage, 18. Propheteert wijders van tegenwoordige ende toekomstige segeningen, ende den saligen staet der kercke door de komste des Messie, ende uytsendinge des H. Geests, 21. met voorsegginge van vreeslicke beroerten in de werelt voor de laetste toekomste Christi, ende van de behoudenisse der kercke, 30.
1 BLaset de basuyne te Zion, ende roept luyde op den berch mijner heylicheyt; laet alle inwoonders des lants beroert zijn: want de dach des HEEREN komt, want hy is nae by.
2 Een dach van duysternisse ende donckerheyt, een dach van wolcken ende dicke duysterheyt, als de dageraet uytgespreydt over de bergen: een groot ende machtich volck, desgelijcken van outs niet geweest en is, ende na het selve niet meer en sal zijn tot in jaren van vele geslachten.
3 Voor het selve verteert een vyer, ende achter het selve brant eene vlamme: het lant is voor het selve als een Lust-hof, maer achter het selve eene woeste wildernisse, ende oock en isser geen ontkomen van het selve.
4 De gedaente desselven is als de gedaente van peerden: ende als ruyters soo sullen sy loopen.
5 Sy sullen daer henen springen als een gedruys van wagenen, op de hoochten der bergen; als het gedruys eener vyervlamme, die stoppelen verteert: als een machtich volck, dat in slachorden gestelt is.
6 Van’t aengesichte desselven sullen de volcken in pijne zijn; alle aengesichten sullen betrecken [als] een pot.
7 Als helden sullen sy loopen, als krijchslieden sullen sy de mueren beclimmen: ende sy sullen daer henen trecken, een yegelick in sijne wegen, ende en sullen hare paden niet verdraeyen.
8 Oock en sullen sy d’een den anderen niet dringen: sy sullen daer henen trecken elck in sijne bane: ende al vielense op een geweer, sy en souden niet verwondet worden.
9 Sy sullen in de Stadt omloopen, sy sullen loopen op de mueren, sy sullen klimmen in de huysen: sy sullen door de vensteren inkomen als een dief.
10 De aerde is beroert voor desselven aengesichte, de hemel beeft: de Sonne ende Mane worden swart, ende de sterren trecken haren glantz in.
11 Ende de HEERE verheft sijne stemme voor sijn heyr henen: want sijn leger is seer groot; want hy is machtich, doende sijn woort: want de dach des HEEREN is groot ende seer vreeslick, ende wie sal hem verdragen?
12 Nu dan oock, spreeckt de HEERE, bekeert u tot my met u gantsche herte: ende dat, met vasten ende met geween, ende met rouwklage.
13 Ende scheuret u herte ende niet uwe kleederen, ende bekeeret u tot den HEERE uwen Godt: want hy is genadich, ende barmhertich, lanckmoedich, ende groot van goedertierenheyt, ende berouw hebbende over het quade.
14 Wie weet? hy mochte sich wenden ende berouw hebben: ende hy mochte eenen segen achter sich overlaten, [tot] spijs-offer ende dranck-offer voor den HEERE uwen Godt.
15 Blaset de basuyne te Zion: heyliget een vasten, roepet een verbots-dach uyt.
16 Versamelet het volck, heyliget de Gemeynte, vergaderet de Outsten, versamelet de kinderkens, ende die de borsten suygen: de bruydegom gae uyt sijne binnen-kamer, ende de bruyt uyt hare slaepkamer.
17 Laet de Priesters, des HEEREN dienaers, weenen tusschen het voorhuys ende den altaer: ende laetse seggen, Spaert u volck, ô HEERE, ende en geeft uwe erffenisse niet over tot eene smaetheyt, dat de heydenen over hen souden heerschen; waerom soudense onder de volcken seggen; Waer is haerlieder Godt?
18 So sal de HEERE yveren over sijn lant: ende hy sal sijn volck verschoonen.
19 Ende de HEERE sal antwoorden, ende tot sijn volck seggen; Siet ick sende ulieden het koorn, ende den most, ende de olye, dat ghy daer van versadicht sult worden: ende ick en sal u niet meer over-geven [tot] eene smaetheyt onder de heydenen.
20 Ende ick sal dien van’t Noorden verre van u lieden doen vertrecken, ende hem wech drijven in een dor ende woest lant, sijn aengesicht nae de oost-zee, ende sijn eynde nae de achterste zee: ende sijn stanck sal opgaen, ende sijne vuylicheyt sal opgaen; want hy heeft groote dingen gedaen.
21 En vreest niet, ô lant: verheucht u, ende zijt blijde; want de HEERE heeft groote dingen gedaen.
22 En vreeset niet, ghy beesten des velts; want de weyden der woestijne sullen [weder] jonck gras voortbrengen: want het geboomte sal sijne vrucht dragen, de wijnstock ende vijgeboom sullen haer vermogen geven.
23 Ende ghy kinderen van Zion, verheuget u ende zijt blijde in den HEERE uwen Godt; want hy sal u geven dien Leeraer ter gerechticheyt: ende hy sal u den regen doen nederdalen, den vroegen regen, ende den spaden regen in d’ eerste [maent]:
24 Ende de dorsch-vloeren sullen vol koorns zijn: ende de pers-kuypen van most ende olye overloopen.
25 Also sal ick ulieden de jaren vergelden, die de sprinckhaen, de kever ende de kruyt-worm, ende de rupse heeft afgegeten: mijn groot heyr, dat ick onder u gesonden hebbe.
26 Ende ghy sult overvloedelick ende tot versadinge eten, ende prijsen den Name des HEEREN uwes Godts, die wonderlick by u gehandelt heeft: ende mijn volck en sal niet beschaemt worden tot in eeuwicheyt.
27 Ende ghy sult weten, dat ick in’t midden van Israël ben, ende [dat] ick de HEERE uwe Godt ben, ende niemant meer: ende mijn volck en sal niet beschaemt worden in eeuwicheyt.
28 Ende daer na sal’t geschieden, dat ick mijnen Geest sal uytgieten over allen vleesche, ende uwe sonen ende uwe dochteren sullen propheteren: uwe oude sullen droomen droomen, uwe jongelingen sullen gesichten sien.
29 Ia oock over de dienstknechten, ende over de dienstmaechden, sal ick in die dagen mijnen Geest uytgieten.
30 Ende ick sal wonder-teeckenen geven in den hemel, ende op der aerden: bloet, ende vyer, ende roock-pilaren.
31 De Sonne sal verandert worden in duysternisse, ende de Mane in bloet: eer dat die groote ende vreeslicke dach des HEEREN komt.
32 Ende ’t sal geschieden; al wie den Name des HEEREN sal aenroepen, sal behouden worden: want op den berch Zions, ende te Ierusalem sal ontkominge zijn, gelijck als de HEERE geseyt heeft; ende dat, by de overgeblevene, die de HEERE sal roepen.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
