De Propheet brengt, door Godts last, den gantschen volcke in des Tempels voorhof, dat Godt, so sy ongehoorsaem blijven, den Tempel sal maken als Silo, ende het lant tot eenen vloeck aller volcken, v. 1, etc. wort daer over gegrepen, ende des doots schuldich verclaert, 8. maer de Vorsten, etc. daer komende, ende d’aenklachte, als oock Ieremie antwoort gehoort hebbende, spreken hem vry, met het exempel vanden Propheet Micha, 10. Ahikam wort in’t bysonder geroemt, van Ieremiam geredt te hebben, dat het hem niet en ginck, als eenen anderen Prophete, genaemt Uria , 20.
1 IN ’t begin des Coninckrijcks Iojakims, des soons Iosia, Conincx van Iuda, geschiedde dit woort van den HEERE, seggende:
2 Soo seyt de HEERE; Staet in den voorhof van het huys des HEEREN, ende spreeckt tot alle steden van Iuda, die komen om aen te bidden, [in] den huyse des HEEREN; alle de woorden, die ick u geboden hebbe tot hen te sprecken: en doetter niet een woort af.
3 Misschien sullense hooren, ende sich bekeeren, een yegelijck van sijnen boosen wech: so soud’ ick berouw hebben over het quaet dat ick hen dencke te doen, van wegen de boosheyt harer handelingen.
4 Segt dan tot hen; Soo seyt de HEERE: So ghylieden nae my niet en sult hooren, dat ghy wandelet in mijne wet, die ick voor u aengesichte gegeven hebbe:
5 Hoorende nae de woorden mijner knechten, der Propheten, die ick tot u sende, selfs vroech op zijnde ende sendende; doch ghy niet gehoort en hebt:
6 So sal ick dit huys stellen als Silo: ende dese stadt sal ick stellen tot eenen vloeck, allen volcken der aerde.
7 Ende de Priesters, ende de Propheten, ende al ’tvolck, hoorden Ieremia dese woorden spreken in den huyse des HEEREN.
8 So geschiedde’t, als Ieremia geeyndigt hadde te spreken alles wat de HEERE geboden hadde tot al het volck te spreken; dat de Priesters ende de Propheten ende al het volck hem grepen, seggende, Ghy sult den doot sterven.
9 Waerom hebt ghy inden name des HEEREN gepropheteert, seggende; Dit huys sal worden als Silo, ende dese Stadt sal woeste worden, datter niemant en woone? ende het gantsche volck wert vergadert tegen Ieremia, in de huyse des HEEREN.
10 Als nu de Vorsten van Iuda dese woorden hoorden, gingen sy op uyt den huyse des Conincks [nae’t] huys des HEEREN: ende sy setteden sich by de deure der nieuwe poorte des HEEREN.
11 Doe spraken de Priesters ende de Phropheten tot de Vorsten, ende tot al ’t volck, seggende: Aen desen man is een oordeel des doots; want hy heeft gepropheteert tegen dese stadt, gelijck als ghy met uwe ooren gehoort hebt.
12 Maer Ieremia sprack tot alle de Vorsten, ende tot al ’t volck, seggende: De HEERE heeft my gesonden, om tegen dit Huys, ende tegen dese stadt te propheteren alle de woorden, die ghy gehoort hebt.
13 Nu dan, maeckt uwe wegen ende uwe handelingen goet, ende gehoorsaemt der stemme des HEEREN uwes Godts: so sal’t den HEERE berouwen over het quaet, dat hy tegen u gesproken heeft.
14 Doch ick, siet, ick ben in uwe handen: doet my als het goet, ende als het recht is in uwe oogen.
15 Maer wetet voorseker, dat ghy, so ghy my doodet, gewisselick onschuldich bloet sult brengen op u, ende op dese stadt, ende op hare inwoonders, want inder waerheyt, de HEERE heeft my tot u gesonden, om alle dese woorden voor uwe ooren te spreken.
16 Doe seyden de Vorsten, ende al ’tvolck tot de Priesteren ende tot de Propheten: Aen desen man en is geen oordeel des doots; want hy heeft tot ons gesproken in den name des HEEREN onses Godts.
17 Oock stondender mannen op, van de Outsten des lants; ende spraken tot de gantsche gemeynte des volcks, seggende:
18 Micha, de Moraschtiter, heeft in de dagen van Hizkia, Coninck van Iuda, gepropheteert; ende tot al ’t volck van Iuda gesproken, seggende; Soo seyt de HEERE der heyrscharen; Zion sal [als] een acker geploegt, ende Ierusalem [tot steen] hoopen worden, ende de berch deses Huyses tot hoochten eenes wouts.
19 Hebben oock Hizkia, de Coninck van Iuda, ende gantsch Iuda hem oyt gedoodet? en vreesde hy niet den HEERE? ende smeeckte des HEEREN aengesichte, so dat het den HEERE berouwde over het quaet, dat hy tegens hen gesproken hadde? wy dan, doen een groot quaet tegen onse zielen.
20 Daer was oock een man, die in de name des HEEREN propheteerde, Uria de sone van Semaja, van Kirjath-Iearim: die propheteerde tegen dese stadt, ende tegen dit lant, nae alle de woorden van Ieremia.
21 Ende als de Coninck Iojakim, mitsgaders alle sijne Geweldige, ende alle de Vorsten, sijne woorden hoorden, sochte de Coninck hem te dooden: Als Uria [dat] hoorde, so vreesde hy, ende vluchtede, ende quam in Egypten.
22 Maer de Coninck Iojakim sondt mannen [nae] Egypten, Elnathan den sone Achbors, ende [andere] mannen met hem, in Egypten.
23 Die voerden Uria uyt Egypten, ende brachten hem tot den Coninck Iojakim, ende hy sloech hem met den sweerde: ende hy wierp sijn doet lichaem in de graven der kinderen des volcks.
24 Maer de hant Ahikams, des soons Saphans, was met Ieremia, datmen hem niet over en gaf in de hant des volcks, om hem te dooden.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
