1 Nabuchodonosor neemt voor wrake te doen over de landen die hem bystant geweygert hadden. 4 Stelt tot een Veltoverste Holophernem. 6 dien hy belast niemandt van de selve te sparen. 7 Sijne groote toerustinge ten oorloge. 13 De plaetsen die hy ingenomen ende verwoest heeft.
1 ENde in het achthiende jaer, op den twee-en-twintighsten dagh der eerster maent, wierter gesproken in het huys Nabuchodonosors des Conincks der Assyriers, van wrake te oeffenen over het gantsche landt, gelijck hy geseght hadde.
2 Ende hy riep alle sijne dienst-knechten, ende alle sijne Groote by een, ende hy stelde haer voor de verborgentheydt van sijnen raedt, ende hy verhaelde met sijnen eygenen mont alle het quaet van dat landt.
3 Ende de selve oordeelden, datmen soude uytroeyen alle de gene, die het bevel sijns monts niet nagevolght en waren.
4 Ende het geschiedde als hy sijnen raetslagh nu ge-eyndight hadde, so riep Nabuchodonosor de Coninck der Assyriers, Holophernem den Velt-oversten sijns legers, die de tweede nae hem was, ende hy seyde tot hem.
5 Dit seght de groote Coninck, de Heere der gantscher aerde: siet ghy sult van [voor ] mijn aengesicht uytgaen: ende sult met u nemen mannen die op hare sterckte betrouwen, tot hondert en twintich duysent voetknechten, ende een menichte peerden met hare ruyters, tot twaelf duysent: ende ghy sult uyt trecken tegen het geheele landt na het Westen, om dat sy het woordt mijns mondts zijn ongehoorsaem geweest: ende sult haer ontbieden, dat zy my aerde ende water sullen toebereyden, overmits ick tegen haer sal uyt-trecken in mijnen toorn: ende ick sal het gantsche aengesicht der aerde bedecken met de voeten van mijn heyr-leger, ende ick sal haer die overgeven tot eenen roof: ende hare gequetste sullen hare valleyen ende water-beken vervullen, ende de overvloeyende rivier sal met hare doode vervult worden: ende ick sal hare gevangene vervoeren tot de uyterste eynden der gantscher aerde. Doch ghy uyt treckende sult my te voren alle hare landt-palen innemen, ende sy sullen haer u overgeven, ende ghy sult my die bewaren tot den dagh van hare straffinge.
6 Maer de ongehoorsame en sal uwe ooge niet sparen, ghy sultse overgeven totter doodt, ende tot eenen roof in alle uw’ landt: want [so seker als ] ick leve, ende de macht mijns Coninckrijcks, al wat ick gesproken hebbe, dat sal ick oock doen door mijne handt: ende ghy en sult niet een der woorden uws Heeren over-treden: maer sult het gantschlick volbrengen, gelijck ick u bevolen hebbe, ende ghy en sult niet vertragen het selve te doen.
7 Ende Holophernes ginck uyt van voor het aenschijn sijns Heeren, ende riep alle de Machtige, ende de Krijghs-overste, ende de Hooft-lieden van het leger der Assyriers, ende telde uytgelesene mannen tot den krijgh, gelijck hem sijn Heere bevolen hadde, tot honderdt en twintich duysent, ende twaelf duysent schutters te peerde.
8 Ende heeft haer in ordre gestelt op de wijse als een menichte krijghs-volck geordineert wordt: ende hy nam kemels ende esels tot hare bagagie, een seer groote menichte: mitsgaders schapen ende ossen ende geyten tot haren voor-raedt, sonder getal.
9 Ende een groote menichte korens voor een yeder man.
10 Ende [hy nam ] gout ende silver uyt des Conincks huys, zeer vele.
11 Ende hy begaf hem met zijn gantsch leger op den uyt-tocht, ende trock henen voor den Coninck Nabuchodonosor, ende bedeckte het geheel aengesicht des landts tegen het Westen met hare wagenen, ende ruyters, ende uytgelesen voet-volck: ende veel vermengelt volck quam by haer, als sprinck-hanen, ende als het zandt der aerde, ende men kondese niet tellen van wegen hare menichte.
12 Ende sy trocken uyt van Nineve dry dach-reysen, op de vlackte van het velt Bektileth: ende hy sloegh zijn leger van Bektileth af, by den berch die aende slincker zijde licht van het over Cilicien: ende hy nam sijn geheel heyr-leger, sijne voetknechten, ende sijne ruyters, ende sijne wagenen, ende trock van daer na het geberghte.
13 Ende hy vernielde Phud ende Lud, ende beroofden alle kinderen Gases, ende de kinderen Ismaëls, die daer [woonden ] aen de woestijne tegen ’t Suyden des landts Chellon, ende hy trock over den Euphrates, ende trock door Mesopotamien.
14 Ende vernielde alle hooge steden die [gelegen ] waren aen de beke Albonai, tot datmen komt aen de zee.
15 Ende hy nam de lant-palen van Cilicien in, ende versloegh alle die hem wederstonden: ende quam tot aen de lant-palen Iaphets, die tegen het Suyden ende tegen Arabien liggen.
16 Ende hy omringhde alle de kinderen Madian, ende verbrandde haere woonhutten, ende beroofde haere stallingen.
17 Ende hy daelde neder in het velt van Damascus, inde dagen des tarwen-oogsts, ende hy verbrandde alle hare ackers, ende haer kleyn ende groot vee gaf hy over om te vernielen, ende plunderde hare Steden, ende hare velden wannede hy uyt: ende sloegh alle hare jonge mannen met de scherpte des sweerts.
18 Ende een vreese ende beven voor hem overviel de gene die aen de zee woonden, die daer waren in Sidon ende Tyrus, ende die daer woonden te Sur ende Ocina, ende alle die daer woonden tot Ienmaan. Ende die daer woonden in Azoten ende Askalon vreesden hem uytermaten zeer.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
