Gideon legert sich tegen de Midianiten met sijn krijchs-volck, v. 1. Het welcke hy op Godts bevel door uytroepinge ende een teecken moet verminderen tot op drie hondert man, die hy alleen behout, 2. Verspiet het leger der Midianiten, ende door het vertellen ende uytleggen eenes wonderlicken drooms gesterckt zijnde, verdeylt sijn volck in drie hoopen, die alle te gelijck met de basuynen blasen, ende de kruycken (daer in fackelen waren) in stucken slaen, 15. Waer door de Midianiten verbaest ende vluchtich worden, ja malkanderen selfs vernielen, 21. De naestgelegene Israeliten worden op ontboden, om den vluchtigen vyant te bejegenen, ende den pas over de Iordane te beletten, 23. Twee Vorsten der Midianiten, Oreb ende Seeb, worden gevangen ende gedoodt, 25.
1 DOe stont Ierubbaal (de welcke is Gideon) vroech op, ende al ’t volck, dat met hem was, ende sy legerden hen aen de fonteyne van Harod: dat hy het heyrleger der Midianiten hadde tegen ’t Noorden, achter den heuvel More, in het dal.
2 Ende de HEERE seyde tot Gideon; Des volcx is te veel, dat met u is, dan dat ick de Midianiten in hare hant soude geven: op dat sich Israël niet tegen my beroeme, seggende; Mijne hant heeft my verlost.
3 Nu dan, roept nu uyt voor de ooren des volcx, seggende; Wie bloode ende vertzaegt is, die keere weder, ende spoede sich nae het geberchte Gileads: doe keerden uyt den volcke weder twee ende twintich duysent, datter tien duysent overbleven.
4 Ende de HEERE seyde tot Gideon; Noch is des volcx te veel, doetse afgaen nae ’t water, ende ick salse u aldaer beproeven: ende het sal geschieden, van welcken ick tot u seggen sal; Dese sal met u trecken, die sal met u trecken: maer al de gene, van welcken ick seggen sal; Dese sal niet met u trecken, die en sal niet trecken.
5 Ende hy deed het volck afgaen nae’t water: doe seyde de HEERE tot Gideon; Al wie met sijne tonge uyt het water sal lecken, gelijck als een hont soude lecken, dien sult ghy alleen stellen; desgelijcx allen, die op sijne knyen sal bucken om te drincken.
6 Doe was het getal der gener, die met hare hant tot haren mont geleckt hadden, drie hondert man: maer alle overige des volcx hadden op hare knyen gebuckt om water te drincken.
7 Ende de HEERE seyde tot Gideon; Door dese drie hondert mannen, die geleckt hebben, sal ick ulieden verlossen, ende de Midianiten in uwe hant geven: daerom laet al dat volck wechgaen, een yeder nae sijne plaetse.
8 Ende het volck namen de teer-kost in hare hant, ende hare basuynen; ende hy liet alle die mannen van Israël gaen, eenen yegelicken nae sijne tente, maer die drie hondert man behielt hy: ende hy hadde het heyrleger der Midianiten beneden in het dal.
9 Ende het geschiedde in deselve nacht, dat de HEERE tot hem seyde; Staet op, gaet henen af in ’t leger: want ick hebbe ’t in uwe hant gegeven.
10 Vreest ghy dannoch af te gaen, so gaet af, ghy, ende Pura uwe jonge, nae het leger.
11 Ende ghy sult hooren wat sy sullen spreken, ende daerna sullen uwe handen gesterckt worden, dat ghy aftrecken sult in het leger: Doe ginck hy af, met Pura sijnen jongen, tot het uyterste der schiltwachten, die in den leger waren.
12 Ende de Midianiten, ende Amalekiten, ende alle de kinderen van Oosten, lagen in den dale, gelijck sprinckhanen in menichte: ende hare kemelen waren ontellick, gelijck het zant, dat aen den oever der zee is, in menichte.
13 Doe nu Gideon aenquam, siet so wasser een man, die sijnen metgeselle eenen droom vertelde, ende seyde; Siet ick hebbe eenen droom gedroomt, ende siet, een gerooft gersten broot wentelde sich in’t leger der Midianiten, ende het quam tot aen de tente, ende sloechse, datse viel, ende keerdese om ’t onderste boven, dat de tente daer lach.
14 Ende sijn metgeselle antwoordde, ende seyde; Dit en is niet anders, als het sweert Gideons, des soons van Ioas, des Israëlitischen mans: Godt heeft de Midianiten ende dit gantsche leger in sijne hant gegeven.
15 Ende het geschiedde, als Gideon de vertellinge deses drooms, ende sijne uytlegginge hoorde, so aenbadt hy: ende hy keerde weder tot het leger Israëls, ende seyde; Maeckt u op, want de HEERE heeft het leger der Midianiten in ulieder hant gegeven.
16 Ende hy deylde de drie hondert man in drie hoopen: ende hy gaf eenen yegelijcken eene basuyne in sijne hant, ende ledige kruycken, ende fackelen in’t midden der kruycken.
17 Ende hy seyde tot hen; Siet nae my, ende doet alsoo: ende siet, als ick sal komen aen ’t uyterste des legers, so sal ’t geschiedden, gelijck als ick sal doen, alsoo sult ghy doen.
18 Als ick met de basuyne sal blasen, ick ende alle, die met my zijn; dan sult ghylieden oock met de basuyne blasen, rontom het gantsche leger, ende ghy sult seggen; Voor den HEERE, ende voor Gideon.
19 Also quam Gideon, ende hondert mannen, die met hem waren, in het uyterste des legers, in ’t begin van de middelste nachtwaecke, als sy maer even de wachters gestelt hadden; ende sy bliesen met de basuynen, oock sloegen sy de kruycken, die in hare hant waren, in stucken.
20 Also bliesen de drie hoopen met de basuynen, ende braken de kruycken; ende sy hielden met hare slinckerhant de fackelen, ende met hare rechterhant de basuynen om te blasen: ende sy riepen; Het sweert des HEEREN, ende Gideons.
21 Ende sy stonden een yegelick in sijne plaetse, rontom het leger: doe verliep het gantsche leger, ende sy schreeuwden ende vloden.
22 Als de drie hondert met de basuynen bliesen, so settede de HEERE het sweert des eenen tegen den anderen, ende [dat] in ’t gantsche leger: ende het leger vluchtede tot Beth-Sitta toe nae Tseredath, tot aen de grenze van Abel-Mehola, boven Tabbath.
23 Doe werden de mannen van Israël by een geroepen, uyt Naphtali, ende uyt Aser, ende uyt gantsch Manasse: ende sy jaechden de Midianiten achterna.
24 Oock sondt Gideon boden in’t gantsche geberchte van Ephraim, seggende; Komt af den Midianiten te gemoete, ende beneemt haerlieden de wateren, tot aen Beth-Bara, te weten, de Iordane: also wert alle man van Ephraim by een geroepen, ende sy benamen [hen] de wateren tot aen Beth-Bara, ende de Iordane.
25 Ende sy vingen twee Vorsten der Midianiten, Oreb ende Zeeb, ende doodden Oreb op den rotzsteen Oreb, ende Zeeb doodden sy in de pers-kuype Zeeb, ende vervolchden de Midianiten: ende sy brachten de hoofden van Oreb ende Zeeb tot Gideon, over de Iordane.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
