Simson te Gaza besett zijnde, staet op by nachte, ende neemt de deuren der stadt-poorte met de grendels op sijne schouderen, ende draechtse op eenen berch, v. 1, etc . Hy bemint Delila, die hem door ingeven der Philistijnsche Vorsten soo lange quelt, dat hy haer ten laetsten rondelick verklaert, waer in sijne kracht gelegen zy, 4. Also wort hy verraden, ende vande Philistijnen gevangen, die hem de oogen uytsteken, ende in gevanckenisse stellen, 19. Sijn hayr weder gewassen zijnde, als de Philistijnen vergadert waren om haren spot met hem te drijven ter eeren harer afgoden, wreeckt hy sich schrickelick aen hen, met neder-stortinge van het gantsche huys, sterft alsoo ende wort begraven, 22.
1 SImson nu ginck henen nae Gaza: ende hy sach aldaer eene vrouwe, die eene hoere was; ende hy ginck tot haer in.
2 Doe wert den Gaziten geseyt; Simson is hier ingekomen: so gingen sy ront-om, ende leyden hem den gantschen nacht lagen in de Stadt-poorte: doch sy hielden sich den gantschen nacht stille, seggende; Tot aen het morgen-licht, dan sullen wy hem dooden.
3 Maer Simson lach tot middernacht toe, doe stont hy op ter middernacht; ende hy greep de deuren der stadtpoorte met de beyde posten, ende namse wech met den grendel-boom, ende leydese op sijne schouderen, ende droechse opwaerts op de hoochte des berchs, die in ’t gesichte van Hebron is.
4 Ende het geschiedde daerna, dat hy eene vrouwe lief kreech, aen de beke Sorek, welcker naem was Delila.
5 Doe quamen de Vorsten der Philistijnen tot haer op, ende seyden tot haer; Over-reedt hem, ende siet waerin sijne groote kracht zy, ende waermede wy sijner souden machtich worden, ende hem binden, om hem te plagen: so sullen wy u geven, een yegelijck, duysent ende hondert silverlingen.
6 Delila dan seyde tot Simson; Verklaert my doch, waer in uwe groote kracht zy, ende waermede ghy soudt konnen gebonden worden, datmen u plage.
7 Ende Simson seyde tot haer; Indien sy my bonden met seven versche zeelen, die niet verdroocht zijn, so soude ick swack worden, ende wesen als een ander mensche.
8 Doe brachten de Vorsten der Philistijnen tot haer op, seven versche zeelen, die niet verdroocht en waren: ende sy bondt hem daer mede.
9 De achterlage nu sat by haer in eene camer; so seyde sy tot hem; De Philistijnen over u, Simson: doe verbrack hy de zeelen, gelijck als een snoerken van grof vlas verbroken wort, als het vyer rieckt: also wert sijne kracht niet bekent.
10 Doe seyde Delila tot Simson; Siet, ghy hebt met my gespott, ende leugenen tot my gesproken: verclaert my doch nu, waer mede ghy soudt konnen gebonden worden?
11 Ende hy seyde tot haer; Indien sy my vast bonden met nieuwe touwen, met dewelcke geen werck gedaen en is, so soude ick swack worden, ende wesen als een ander mensche.
12 Doe nam Delila nieuwe touwen, ende bondt hem daer mede, ende seyde tot hem; De Philistijnen over u Simson; (de achterlage nu was sittende in eene camer) doe verbrack hyse van sijne armen, als eenen draet.
13 Ende Delila seyde tot Simson; Tot hier toe hebt ghy met my gespott, ende leugenen tot my sproken; verklaert my [doch nu] waer mede ghy soudt konnen gebonden worden: ende hy seyde tot haer; Indien ghy de seven hayrlocken mijns hoofts vlochtet aen eenen wevers-boom.
14 Ende sy maecktese vast met een pinne, ende seyde tot hem; De Philistijnen over u Simson: doe waeckte hy op uyt sijnen slaep, ende nam wech de pinne der gevlochtene [hayrlocken] ende den wevers-boom.
15 Doe seyde sy tot hem; Hoe sult ghy seggen, Ick heb u lief, daer u herte niet met my en is? Ghy hebt nu driemael met my gespott, ende my niet verklaert, waer in uwe groote kracht zy.
16 Ende het geschiedde, als sy hem alle dagen met hare woorden perste, ende hem moeyelick viel; dat sijne ziele verdrietich wert tot sterven toe:
17 So verklaerde hy haer zijn gantsche herte, ende seyde tot haer; Daer en is noyt scheermes op mijn hooft gekomen, want ick ben een Nazireer Godes van mijns moeders buyck af: Indien ick geschoren wierde, so soude mijne kracht van my wijcken, ende ick soude swack worden, ende wesen als alle de menschen.
18 Als nu Delila sach, dat hy haer sijn gantsche herte verklaert hadde, so sondt sy henen, ende riep de Vorsten der Philistijnen, seggende; Komt ditmael op, want hy heeft my sijn gantsche herte verklaert: ende de Vorsten der Philistijnen quamen tot haer op, ende brachten dat gelt in hare hant.
19 Doe dede sy hem slapen op hare knyen, ende riep eenen man, ende liet hem de seven hayr-locken sijns hooft afscheeren, ende sy begost hem te plagen, ende sijne kracht weeck van hem.
20 Ende sy seyde; De Philistijnen over u Simson: ende hy ontwaeckte uyt sijnen slaep, ende seyde; Ick sal ditmael uytgaen, als op andere malen, ende my uytschudden; want hy en wiste niet, dat de HEERE van hem geweken was.
21 Doe grepen hem de Philistijnen ende groeven sijne oogen uyt: ende sy voerden hem af nae Gaza, ende bonden hem met twee kopere ketenen, ende hy was malende in ’t gevangenhuys.
22 Ende het hayr sijns hoofts begon [weder] te wassen, gelijck doe hy geschoren wert.
23 Doe versamelden hen de Vorsten der Philistijnen, om haren Godt Dagon een groot offer te offeren, ende tot vrolickheyt: ende sy seyden; Onse Godt heeft onsen vyant Simson in onse hant gegeven.
24 Desgelijcx als hem het volck sach, loofden sy haren Godt: want sy seyden; Onse Godt heeft in onse hant gegeven onsen vyant, ende die ons lant verwoestede, ende die onser verslagenen vele maeckte.
25 Ende het geschiedde, als haer herte vrolick was, dat sy seyden; Roept Simson, dat hy voor ons spele: ende sy riepen Simson uyt het gevangenhuys, ende hy speelde voor hare aengesichten, ende sy deden hem staen tusschen de pilaren .
26 Doe seyde Simson tot den jongen, die hem by de hant hielt; Laet my gaen, dat ick de pilaren betaste, op de welcke het huys gevestigt is, dat ick daer aen lene.
27 Het huys nu was vol mannen ende wijven; oock waren daer alle Vorsten der Philistijnen: ende op het dack waren omtrent drye duysent mannen ende vrouwen, die toesagen als Simson speelde.
28 Doe riep Simson tot den HEERE, ende seyde: Heere, HEERE, gedenckt doch mijner, ende sterckt my doch alleenlick ditmael, o Godt; Dat ick my met eene wrake voor mijne twee oogen aen de Philistijnen wreke.
29 Ende Simson vattede de twee middelste pilaren, op dewelcke het huys was gevesticht, ende waerop het steunde; den eenen met sijne rechterhant, ende den anderen met sijne slinckerhant.
30 Ende Simson seyde; Mijne ziele sterve met de Philistijnen; ende hy booch sich met kracht, ende het huys viel op de Vorsten, ende op al het volck, dat daer in was: ende der dooden, die hy in sijn sterven gedoodt heeft, waren meer, als die hy in sijn leven gedoodt hadde.
31 Doe quamen sijne broeders af, ende sijns vaders gantsche huys, ende namen hem op, ende brachten [hem] opwaerts, ende begroeven hem tusschen Zora ende tusschen Esthaol, in’t graf sijns vaders Manoah: hy nu, hadde Israël gerichtt twintich jaer.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
