1 D’Apostel gaet voort in de vermaningen tot eenen Christelicken wandel, ende wijst aen de elenden die komen over de rijcke. 4 die den armen haren loon onthoudt. 5 die de rijckdommen misbruycken tot wellustigheyt. 6 ende die de vrome onderdrucken. 7 Vermaent de onderdruckte tot lanckmoedige lijdsaemheydt, met de toekomste Christi , ende met de exemplen van een landtman. 10 van de Propheten, ende voornamelick van Iob. 12 Maent af van lichtveerdigh sweeren. 13 Leert hoe men sich draghen moet in tegenspoet ende voorspoet. 14 ende wat de siecke moeten doen, als oock wat dienst men aen haer moet bewijsen, voornamelick met haer te salven, ende voor haer te bidden. 17 aenwijsende met het exempel van Elias, hoe krachtigh het gebedt der geloovigen is. 19 Ende eyndelick vermaent hy de af-gedwaelde weder ten rechten wege ende tot bekeeringe te brengen. 20 ende leert hoe heerlick een werck dat selve zy.
1 WEl aen nu ghy rijcke, weent ende huylt over uwe elendicheden, die over u comen.
2 Uwen rijckdom is verrot, ende uwe cleederen zijn van de motten gegeten geworden:
3 Uw’ gout ende silver is verroest: ende haren roest sal u zijn tot een getuygenisse, ende sal uw’ vleesch als een vyer verteeren: ghy hebt schatten vergadert in de laetste dagen.
4 Siet, de loon der wercklieden die uwe landen gemaeyt hebben, welcke van u vercort is, roept: ende het geschrey der gene die ghe-ooghst hebben is ghekomen tot in de ooren des Heeren Sabaoth.
5 Ghy hebt leckerlijck geleeft op der aerden, ende wel-lusten gevolght: ghy hebt uwe herten gevoedt als in eenen dach der slachtinge.
6 Ghy hebt veroordeelt, ghy hebt gedoodt den rechtveerdigen: [ende ] hy en wederstaet u niet.
7 So zijt dan lanckmoedigh, broeders, tot de toecomste des Heeren. Siet, de Landt-man verwacht de kostelijcke vrucht des landts, lanckmoedigh zijnde over de selve, tot dat het den vroegen ende spaden reghen sal hebben ontfangen.
8 Weest ghy oock lanckmoedigh, versterckt uwe herten: want de toecomste des Heeren genaeckt.
9 En sucht niet tegen malcanderen, broeders, op dat ghy niet veroordeelt en wort, Siet, de Rechter staet voor den deure.
10 Mijne broeders, neemt tot een exempel des lijdens ende der lanckmoedicheyt, de Propheten, die [in ] den name des Heeren gesproken hebben.
11 Siet, wy houden’se gelucksaligh die verdragen. Ghy hebt de verdraeghsaemheyt Iobs gehoort, ende ghy hebt het eynde des Heeren gesien, dat de Heere zeer barmhertich is ende een ontfermer.
12 Doch voor alle dingen, mijne broeders, en sweert niet, noch by den hemel, noch by de aerde, noch eenigen anderen eedt: maer uw’ Ia, zy ja, ende het Neen, neen: op dat ghy in geen oordeel en valt.
13 Is yemandt onder u in lijden? dat hy bidde: is yemandt goets moets? dat hy psalm-singe.
14 Is yemandt cranck onder u? dat hy tot hem roepe de Ouderlingen der Gemeynte, ende dat sy over hem bidden, hem salvende met olye in den name des Heeren:
15 Ende het gebedt des geloofs sal den siecken behouden, ende de Heere sal hem oprechten, ende so hy sonden gedaen sal hebben, het sal hem vergeven worden.
16 Belijdt malcanderen de misdaden, ende bidt voor malcanderen, op dat ghy gesont wordet. Een crachtigh gebedt des rechtveerdigen vermach veel.
17 Elias was een mensche van gelijcke bewegingen als wy, ende hy badt een gebedt dat het niet en soude regenen: ende het en regende niet op de aerde in dry jaren ende ses maenden.
18 Ende hy badt wederom, ende de hemel gaf regen, ende de aerde bracht hare vrucht voort.
19 Broeders, indien yemandt onder u van de waerheyt is afgedwaelt, ende hem yemandt bekeert,
20 Die wete, dat de gene, die eenen sondaer vande dwalinge sijnes wegs bekeert, sal een ziele van den doot behouden, ende sal menichte der sonden bedecken.
Eynde van den Sendt-brief des Apostels JACOBI.FINIS© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
