Van diefstal, v. 1, etc. van schade die yemants beest in eenes anderen lant doet, 5. van schade die door het vyer komt, 6. van schade aen goederen, diemen heeft ontfangen te bewaren, 7. van schade aen eenich geleent dinck, 14. van een maecht die tot hoerdom verleydt wort, 16. van tooverye, 18. van de onkuyscheyt met beesten , 19. van afgoderye, 20. datmen de vreemdelingen, weduwen, noch weesen niet beschadigen en sal, 21. van woecker, 25. van verpandinge der kleederen, 26. van eeringe der Overicheyt, 28. van de eerstelingen, 29. van het eten der verscheurde dieren, 31.
1 WAnneer yemant eenen osse, ofte kleyn vee steelt, ende slachtt het, ofte verkoopt het, die sal vijf runderen voor eenen osse weder geven, ende vier schapen voor een kleyn vee.
2 Indien een dief gevonden wort in’t doorgraven, ende hy wort geslagen dat hy sterft: ten sal hem geen bloetschult zijn.
3 Indien de Sonne over hem opgegaen is, so sal ’t hem een bloetschult zijn: hy sal ’t volkomelick wedergeven: heeft hy niet, so sal hy verkocht worden voor sijne dieverye.
4 Indien de diefstal levendich in sijne hant voorseker gevonden wort, het zy osse, ofte esel, ofte kleyn vee: hy sal ’t dobbel weder geven.
5 Wanneer yemant een velt, ofte wijngaert laet afweyden, ende hy sijn beest [daer inne] drijft, dat het in eenes anderen velt weyde: die sal ’t van ’t beste sijnes velts, ende van ’t beste sijnes wijngaerts wedergeven.
6 Wanneer een vyer uyt gaet, ende vatt de doornen, so dat de koorn-hoop verteert wort, ofte ’t staende koorn, ofte ’tvelt: hy die den brant heeft aengesteken, sal ’t volkomelick wedergeven.
7 Wanneer yemant sijnen naesten gelt, of vaten te bewaren geeft, ende ’t wort uyt dies mans huys gestolen: indien de dief gevonden wort, hy sal ’t dobbel weder geven.
8 Indien de dief niet gevonden en wort, so sal de heere des huyses tot de goden gebracht worden, of hy niet sijne hant aen sijnes naesten have geleyt en heeft.
9 Over alle sake van onrecht, over eenen osse, over eenen esel, over kleyn vee, over kleedinge, over al ’t verlorene, ’t welck yemant seyt dat het sijne is: beyder sake sal voor de goden komen: welcken de goden verwijsen, die sal ’t sijnen naesten dobbel wedergeven.
10 Wanneer yemant aen sijnen naesten eenen esel, ofte osse, ofte kleyn vee, ofte eenich beest te bewaren geeft: ende het sterft, ofte ’t wort verzeert, ofte wech gedreven, dat het niemant en siet:
11 So sal des HEEREN eedt tusschen hen beyden zijn, of hy niet sijne hant aen sijns naesten have geslagen heeft: ende de heere der selver sal [dien] aen-nemen, ende hy en sal ’t niet weder geven.
12 Maer indien ’t van hem sekerlick gestolen is, hy sal ’t sijnen heere wedergeven.
13 Ist gewisselick verscheurt, dat hy het brenge tot getuyge: so en sal hy ’t verscheurde niet wedergeven.
14 Ende wanneer yemant van sijnen naesten wat begeert, ende ’t wort beschadicht, ofte ’t sterft: sijn heere daer niet by zijnde, hy sal ’t volkomelick wedergeven.
15 Indien sijn heere daer by geweest is, hy en sal ’t niet weder geven: indien het gehuert is, so ist voor sijn huere gekomen.
16 Wanneer nu yemant een maecht verlockt, die niet ondertrouwt en is, ende hy ligt by haer: die sal haer sonder uytstel eenen bruytschat geven, datse hem ter vrouwe zy.
17 Indien haer vader gantschelick weygert haer aen hem te geven, so sal hy gelt geven, nae den bruytschat der maechden.
18 De tooveresse en sult ghy niet laten leven.
19 Al wie by een beest ligt, die sal sekerlick gedoodt worden.
20 Wie den Goden offert, behalven den HEERE alleen, die sal verbannen worden.
21 Ghy en sult oock den vreemdelinck geenen overlast doen, noch hem onderdrucken: want ghy zijt vreemdelingen geweest in Egypten-lande.
22 Ghy en sult geen weduwe nochte weese beleedigen.
23 Indien ghyse eenichsins beleedicht: ende indien sy eenichsins tot my roepen, Ick sal haer geroep sekerlick verhooren.
24 Ende mijn toorn sal ontsteken, ende ick sal u lieden met den sweerde dooden: ende uwe wijven sullen weduwen, ende uwe kinderen weesen worden.
25 Indien ghy mijn volck dat by u arm is, gelt leent, so en sult ghy tegen het selve niet zijn, als een woeckeraer: ghy en sult op het selve geenen woecker leggen.
26 Indien ghy eenichsins uwes naesten kleedt te pande neemt: so sult ghy ’t hem weder geven, eer de Sonne onder-gaet.
27 Want dat alleen is sijn decksel, ’tis sijn kleedt over sijne huyt: waer in soude hy liggen? ’t sal dan geschieden, wanneer hy tot my roept, dat ick ’t sal hooren, want ick ben genadich.
28 De goden en sult ghy niet vloecken: ende de Overste in uwen volcke en sult ghy niet lasteren.
29 Uwe volheyt, ende uwe tranen en sult ghy niet uytstellen: Den eerst-geborenen uwer sonen sult ghy my geven.
30 Desgelijcx sult ghy doen met uwe ossen, [ende] met uwe schapen: seven dagen sullense by hare moeder zijn, ten achsten dage sult ghyse my geven.
31 Ghy nu sult my heylige lieden zijn: daerom en sult ghy geen vleesch eten, dat op den velde gescheurt is, ghy sult het den hont voorwerpen.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
