Daniel bidt den HEERE om de weder-oprichtinge Ierusalems, v. 1, etc. De Heere verhoort hem, ende onderricht hem, 20. Te gelijcke openbaert hy hem door Gabriel, den tijt van de tseventich weken, aen’t eynde van de welcke, niet alleen den Ioden, maer oock den gantschen menschelicken geslachte, de ware geestelicke verlossinge door Christum den Vorst soude werden aengebracht, 24, etc. oock spreeckt de Engel van de schrickelicke verdervinge, die over het ondanckbare ende halstarrige Ioodsche volck komen soude, 26, 27.
1 IN het eerste jaer Darij des soons Ahasueros, uyt den zade der Meden, die Coninck gemaeckt was over het Coninckrijcke der Chaldeen:
2 In het eerste jaer sijner regeringe, merckte ick Daniel in de boecken, dat het getal der jaren , van de welcke het woort des HEEREN tot den Prophete Ieremiam geschiet was, in’t vervullen der verwoestingen Ierusalems, tseventich jaer was.
3 Ende ick stelde mijn aengesichte tot Godt den Heere, [hem] te soecken [met] den gebede, ende smeeckingen, met vasten, ende sack, ende assche.
4 Ick badt dan tot den HEERE mijnen Godt, ende dede belijdenisse, ende seyde: Och Heere, ghy groote ende verschrickelicke Godt, die het verbont ende weldadicheyt houdet, dien die hem lief hebben, ende sijne geboden houden.
5 Wy hebben gesondicht, ende hebben onrecht gedaen, ende godtlooslick gehandelt, ende gerebelleert, met af te wijcken van uwe geboden, ende van uwe rechten.
6 Ende wy en hebben niet gehoort nae uwe dienstknechten de Propheten, die in uwen name spraken tot onse Coningen, onse Vorsten, ende onse Vaders, ende tot allen volcke des lants.
7 By u, ô Heere, is de gerechticheyt, maer by ons de beschaemtheyt der aengesichten, gelijck het is te desen dage, by de mannen van Iuda, ende de inwoonderen van Ierusalem, ende geheel Israël, die nae-by, ende die verre zijn, in alle de landen daer ghyse henen gedreven hebt, om hare overtredinge, daer mede sy tegen u overtreden hebben.
8 O Heere, by ons is de beschaemtheyt der aengesichten, by onse Coningen, by onse Vorsten, ende by onse Vaderen: om dat wy tegen u gesondicht hebben.
9 By den Heere onsen Godt zijn de barmherticheden, ende vergevingen, alhoewel wy tegen hem gerebelleert hebben.
10 Ende wy en hebben de stemme des HEEREN onses Godts niet gehoorsaemt, dat wy in sijne wetten wandelen souden: die hy gegeven heeft voor onse aengesichten, door de hant sijner knechten de Propheten.
11 Maer geheel Israël heeft uwe Wet overtreden, met af te wijcken, dat sy uwe stemme niet en gehoorsaemden; daerom is over ons uytgestort dien vloeck, ende dien eedt, die geschreven is in de Wet Mose, des knechts Godes, dewijle wy tegen hem gesondicht hebben.
12 Ende hy heeft sijne woorden bevesticht, die hy gesproken heeft tegen ons, ende tegen onse Richters, die ons richteden, brengende over ons een groot quaet, ’t welck niet geschiet en is onder den gantschen hemel, gelijck aen Ierusalem geschiet is.
13 Gelijck als in de Wet Mose geschreven is, [alsoo] is al dat quaet over ons gekomen: ende wy en smeeckten het aengesichte des HEEREN onses Godts niet, afkeerende van onse ongerechticheden, ende verstandelick acht gevende op uwe waerheyt.
14 Daerom heeft de HEERE over het quade gewaeckt, ende hy heeft het over ons gebracht: want de HEERE onse Godt is rechtveerdich in alle sijne wercken die hy gedaen heeft, dewijle wy sijne stemme niet en gehoorsaemden.
15 Ende nu, O Heere onse Godt, die ghy u volck uyt Egyptenlant uytgevoert hebt, met eene stercke hant, ende hebt u eenen name gemaeckt, gelijck hy is te desen dage: wy hebben gesondicht, wy zijn godtloos geweest.
16 O Heere, nae alle uwe gerechticheden, laet doch uwen toorne ende uwe grimmicheyt afgekeert worden van uwe Stadt Ierusalem uwen heyligen berch: want om onser sonden wille, ende om onser Vaderen ongerchticheden, zijn Ierusalem ende u volck tot versmaetheyt by alle die rontom ons zijn.
17 Ende nu, ô onse Godt, hoort nae het gebedt uwes knechts, ende nae sijne smeeckingen, ende doet u aengesichte lichten over u heylichdom, dat verwoest is: om des Heeren wille.
18 Neycht uw’ oore, mijn Godt, ende hoort, doet uwe oogen op, ende siet onse verwoestingen, ende de Stadt die nae uwen name genoemt is: want wy en werpen onse smeeckingen voor u aengesicht niet neder, op onse gerechticheden, maer op uwe barmherticheden, die groot zijn.
19 O Heere hoort, ô Heere vergeeft, ô Heere merckt op, ende doet’et, en vertreckt het niet; Om uwes selfs wille, ô mijn Godt: Want uwe Stadt, ende u volck, is nae uwen name genoemt.
20 Als ick noch sprack, ende badt, ende beleedt mijne sonde, ende de sonde mijnes volcks van Israël, ende mijne smeeckinge nederwierp voor het aengesichte des HEEREN mijnes Godts, om des heyligen berchs wille mijnes Godts:
21 Als ick noch sprack in den gebede: so quam de Man Gabriel, dien ick in den beginne, in een gesichte gesien hadde, snellick gevlogen, my aenrakende ontrent den tijt des avont-offers.
22 Ende hy onderrichtede [my], ende sprack met my, ende seyde, Daniel, nu ben ick uytgegaen, om u den sin te doen verstaen .
23 In den beginne uwer smeeckingen is het woort uytgegaen, ende ick ben gekomen, om [u dat] te kennen te geven, want ghy zijt een seer gewenscht [man]: verstaet dan dit woort, ende merckt op dit gesichte.
24 Tseventich weken zijn bestemt over u volck, ende over uwe heylige Stadt, om de overtredinge te sluyten, ende om de sonden te versegelen, ende om de ongerechticheyt te versoenen, ende om eene eeuwige gerechticheyt aen te brengen, ende om het gesichte, ende den Prophete te versegelen, ende om de heylicheyt der heylicheden te salven.
25 Weet dan, ende verstaet: Van den uytganck des woorts, om te doen weder-keeren, ende om Ierusalem te bouwen, tot op Messiam den Vorst, zijn seven weken, ende twee-en-tsestich weken: de straten, ende de grachten sullen wederom gebouwt worden, doch in benautheyt der tijden.
26 Ende na die twee-en-sestich weken, sal de Messias uytgeroeyt worden, maer ’t en sal niet voor hem-selven zijn: ende een volck des Vorsten, ’t welck komen sal, sal de Stadt ende het Heylichdom verderven, ende sijn eynde sal zijn met eenen over-stroomenden vloet, ende tot het eynde toe salder crijch zijn, [ende] vastelick-beslotene verwoestingen.
27 Ende hy sal velen het verbont verstercken een weke: ende [in] de helft der weke, sal hy het slacht-offer, ende het spijs-offer doen ophouden, ende over den grouwelicken vleugel sal een verwoester zijn, oock tot de voleyndinge toe, die vastelick besloten zijnde sal uytgestort worden over den verwoesteden.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
