Het vierde Aenhanghsel aen DANIEL: Namelijck De Historie van den BEL ende den DRAECK te Babel, welcke geset wort als het 14 cap. DANIELS .
1 Daniel is in groot-achtinge by den Coninck Cyrus , ende weygert den afgodt Bel te aenbidden. 13 Ontdeckt het bedrogh der Priesteren Bels. 21 die daerom gedoodet werden. 22 Hy doet den Draeck, die de Babyloniers aenbaden, bersten . 27 Waer over de Babyloniers verstoort zijnde, Daniel voor den Coninck beschuldigen, ende hem werpen in den cuyl der Leeuwen, die in ses dagen niet gespijsight en werden. 32 Daniel wort van Habakuc gespijst. 39 ende van den Coninck den sevenden dagh noch levendich gevonden . 40 die den Godt Daniels looft, ende de vyanden Daniels in den selven cuyl werpt, alwaer’se terstont verslonden worden. 1 ENDE de Coninck Astyages wert vergadert tot zijne vaderen, ende Cyrus uyt Persen nam zijn Coninckrijck over, ende Daniel was altijdt met den Coninck, ende was heerlicker dan alle vrienden des Conincks.
2 Ende de Babyloniers hadden eenen afgodt die genaemt was Bel: aen den selven wierden alle dage te koste geleydt twaelf malder meel, ende veertich schapen, ende ses metreten wijns.
3 Ende de Coninck eerde dien, ende ginck dagelicks henen, om dien te aenbidden, doch Daniel aenbadt Godt. Ende de Coninck seyde tot hem, Waerom en bidt ghy Bel niet aen?
4 Ende hy seyde, Om dat ick geen afgoden, die met handen gemaeckt zijn, en aenbidde, maer den levenden Godt die den hemel geschapen heeft, ende de aerde, ende die heerschappie heeft over alle vleesch.
5 Ende de Coninck sprack tot hem, En dunckt u dan niet dat Bel een levendich Godt is? ofte en siet ghy niet hoe veel hy dagelicks eet?
6 Maer Daniel loech ende seyde, en laet u niet verleyden, O Coninck: want desen Bel is van binnen leem, maer van buyten koper, ende hy en heeft noyt gegeten noch gedroncken.
7 Ende de Coninck vertoornt zijnde, dede sijne Priesters roepen ende seyde tot haer, Indien ghylieden my niet en seght wie desen kost opeet, so sult ghy sterven.
8 Maer indien ghylieden bewijsen sult, dat Bel dese dingen opeet, soo sal Daniel sterven: want hy heeft tegen Bel gelastert: ende Daniel seyde tot den Coninck, Het geschiede na uw’ woort.
9 Ende de Priesters Bels waren tseventich, sonder de vrouwen ende kinderen: ende de Coninck ginck met Daniel in het huys Bels.
10 Ende de Priesters seyden, Siet wy gaen henen uyt: ende ghy, Heer Coninck, set selve de spijse daer, ende stelt den dranck daer, naer dat hy ingeschoncken is: ende sluyt de deure toe, ende versegelt die met uwen rinck.
11 Ende komt morgen vroech, ende indien ghy niet en vindt dat alles van Bel opgegeten is, so sullen wy sterven, ofte Daniel [sal sterven ] die tegen ons heeft gelogen.
12 Sy nu verachteden dit, om dat sy eenen heymelicken toeganck onder de tafel gemaeckt hadden: ende door den selven gingen sy alle tijdt, ende verteerden die dingen.
13 Ende het geschiedde als sy uytgegaen waren, so settede de Coninck de spijsen voor Bel: ende Daniel beval sijnen dienaeren, dat sy asschen souden brengen, ende bestroyde den geheelen Tempel in de tegenwoordicheyt des Conincks: ende uytgaende sloten sy de deure toe, ende versegelde die met den rinck des Conincks, ende gingen wech.
14 De Priesters nu quamen des nachts, na hare gewoonte, mitsgaders hare vrouwen ende hare kinderen, ende atent alles op, ende gingen uyt.
15 Ende de Coninck was des morgens zeer vroech op, ende Daniel met hem.
16 Ende de Coninck seyde, Daniel, zijn de segels noch geheel, ende hy seyde, Ia [Heer ] Coninck, sy zijn geheel.
17 Ende het geschiedde soo haest de Coninck de deuren opgedaen hadde, ende op de tafel sagh, dat hy met luyder stemme uytriep, Bel ghy zijn groot, ende geen bedroch en is by u.
18 Ende Daniel loech, ende hieldt den Coninck op, dat hy niet binnen gaen en soude: ende seyde, Siet op den vloer, ende merckt, wiens dese voetstappen zijn.
19 Ende de Coninck seyde, Ick sie de voetstappen van mannen, ende van vrouwen, ende van kinderen.
20 Ende de Coninck wiert toornich, ende dede de Priesters grijpen, met hare vrouwen, ende kinderen, ende sy toonden hem de verborgene deuren, door welcke sy ingegaen waren, ende verteert hadden wat op de tafel geweest was.
21 Ende de Coninck dede’se dooden, ende gaf Daniel den Bel over: deselve vernielde hem ende sijnen Tempel.
22 ENde in die plaetse was eenen grooten Draeck, ende de Babyloniers aenbaden hem.
23 Ende de Coninck seyde tot Daniel, Seght ghy oock dat dese van coper is? siet hy leeft, ende hy eet ende drinckt, ghy en kondt niet seggen dat dese geen levendich Godt en is: daerom bidt hem aen.
24 Ende Daniel seyde: Den Heere mijnen Godt sal ick aenbidden, want die is de levendige Godt.
25 Maer ghy, [Heer ] Coninck, veroorloft het my, so sal ick desen Draeck ombrengen sonder sweert ofte stock. Ende de Coninck seyde, Ia ick geve u oorlof.
26 Ende Daniel nam peck, vet, ende hayr, ende koockte die t’ samen, ende maeckte daer massen van, ende gaf die den Draeck inden muyl, ende de Draeck berstede daer aen, ende hy seyde, Siet uwe Goden.
27 Ende het geschiedde, als de Babyloniers sulcks hoorden, dat sy het zeer qualick namen, ende maeckten eenen oploop tegen den Coninck, ende seyden, Onse Coninck is een Iode geworden, hy heeft den Bel verstoort, ende den Draeck gedoodt, ende de Priesters heeft hy omgebracht.
28 Ende sy quamen tot den Coninck ende seyden, Geeft ons Daniel over: anders so sullen wy u dooden ende uw’ huys.
29 Ende de Coninck sach, dat sy zeer op hem drongen, ende wert gedwongen haer Daniel over te geven.
30 Dese nu wierpen hem inden kuyl der leeuwen, ende hy was aldaer ses dagen.
31 Ende daer waren seven leeuwen inden kuyl, ende haer wierden dagelicks gegeven twee lichamen , ende twee schapen: maer doe en wert dat haer niet gegeven, op dat sy Daniel verslinden souden.
32 Ende Habakuk de Propheet was in Iudea, ende hadde eenen pap gekoockt, ende hadde broot gebrockt in een diepe schotel, ende ginck in het velt om ’t selve den maeyers te dragen.
33 Ende de Engel des Heeren seyde tot Habakuk, Draeght dat middach-eten, dat ghy hebt, nae Babylon aen Daniel in den kuyl der leeuwen.
34 Ende Habakuk seyde, Heere, ick en hebbe Babylon noyt gesien, ende en weet niet waer de kuyl is.
35 Doe vattede de Engel des Heeren hem by het hooft, ende dragende hem met het hayr sijns hoofts, voerde hem over na Babylon op den kuyl, door de drijvinge sijnes Geests.
36 Ende Habakuk riep, ende seyde, Daniel, Daniel, neemt dit middach-eten, dat u Godt gesonden heeft.
37 Ende Daniel seyde, Ghy gedenckt my dan Heere, ende en verlaet niet de gene die u lief hebben!
38 Ende Daniel stont op, ende at: ende de Engel des Heeren bracht Habakuk terstont weder aen sijne plaetse.
39 Ende de Coninck quam op den sevenden dach, om rouwe te toonen over Daniel, ende quam aen den kuyl, ende sagh daer in, ende siet Daniel sat daer.
40 Ende de Coninck riep met luyder stemme ende seyde, Ghy zijt groot, O Heere de Godt Daniels, ende daer en is niemandt dan ghy: ende trock hem weder uyt.
41 Ende die oorsake waren van sijn verderf, dede hy inden kuyl werpen, ende sy wierden terstont verslonden in sijne tegenwoordigheyt.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
