1 DE Ouderlingh aen den geliefden Gajus, welcken ick in waerheydt lief hebbe.
2 Geliefde, voor alle dingen wensche ick dat ghy wel-vaert ende gesont zijt, ghelijck uwe ziele wel-vaert.
3 Want ick ben zeer verblijdt geweest, als de broeders quamen, ende getuyghden van uwe waerheyt, gelijck ghy in de waerheyt wandelt.
4 Ick en hebbe geen meerder blijdschap dan hier in, dat ick hoore dat mijne kinderen in de waerheyt wandelen.
5 Geliefde, ghy doet trouwelick, in al ’t gene ghy doet aen de broederen, ende aen de vremdelingen,
6 Die getuyght hebben van uwe liefde, in de tegenwoordicheyt der Gemeynte: welcke indien ghy geleyde doet, gelijck het Gode weerdigh is, so sult ghy wel doen.
7 Want sy zijn voor sijnen name uytgegaen, niets nemende van de Heydenen.
8 Wy dan zijn schuldigh de sodanige te ontfangen, op dat wy mede-arbeyders mogen worden der waerheyt.
9 Ick hebbe aen de Ghemeynte geschreven: maer Diotrephes, die onder haer soeckt de eerste te zijn, en neemt ons niet aen.
10 Daerom, indien ick come, so sal ick in gedachtenisse brengen sijne wercken die hy doet, met boose woorden snaterende tegen ons: ende hier mede niet vergenoeght zijnde, so en ontfanght hy selve de broeders niet, ende verhindert de gene die’t willen [doen ] ende werpt’se uyt de Gemeynte.
11 Geliefde, en volght het quaet niet na, maer het goet. Die goet doet is uyt Godt: maer die quaet doet, en heeft Godt niet gesien.
12 Demetrio wort getuygenisse gegeven van allen, ende van de waerheyt selve: ende wy getuygen oock, ende ghy weet dat ons’ getuygenisse waerachtigh is.
13 Ick hadde veel te schrijven, maer ick en wil u niet schrijven met inckt ende penne:
14 Maer ick hope u haest te sien, ende wy sullen mondt tot mondt spreecken.
15 Vrede zy u. De vrienden groeten u. Groet de vrienden met name.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
