Iosia den Godtsdienst in order stellende, houdt het Paesschen-feest met groote solemniteyt, v. 1, etc. neemt eenen onnoodigen strijt aen tegen Pharao Necho, 20. daer in hy doodelick gewondt wort, ende sterft, 23. hy wort seer beklaegt, 24. het besluyt sijner historie, 26.
1 DAerna hielt Iosia het Paesschen den HEERE te Ierusalem: ende sy slachteden het Pascha op den veertienden der eerster maent.
2 Ende hy stelde de Priesters op hare wachten: ende hy stercktese tot den dienst van het Huys des HEEREN.
3 Ende hy seyde tot de Leviten, die gantsch Israël onderwesen, die den HEERE heylich waren: Settet de heylige Arke in het Huys, ’twelcke Salomo de sone Davids des Conincks Israëls gebouwt heeft; Ghy en hebt geenen last op de schouderen: dient nu den HEERE uwen Godt, ende sijn volck Israël.
4 Ende bereydet u nae de huysen uwer vaderen, nae uwe verdeelingen, nae het voorschrift van David den Coninck Israëls, ende nae de beschrijvinge sijns soons Salomo.
5 Ende staet in het Heylichdom, nae de onderscheydinge der vaderlicke huysen, voor uwe broederen, het volck, ende [nae] de afdeelinge vande vaderlicke huysen der Leviten.
6 Ende slachtet het Pascha, ende heyliget u, ende bereydet [dat] voor uwen broederen , doende nae het woort des HEEREN door de hant Mose.
7 Ende Iosia gaf voor den volcke, van kleyn vee, lammeren, ende jonge geyten-bocken, die alle tot Paesch-offeren, nae alle ’tgene dat daer gevonden wert, in getale dertich duysent: maer van runderen, drie duysent: dit was van des Conincks have.
8 Oock gaven sijne Vorsten ten vrywilligen offer voor den volcke, voor den Priesteren, ende voor den Leviten: Hilkia, ende Zacharia, ende Iehiël de Overste van het Huys Godts, gaven den Priesteren tot Paesch-offeren, twee duysent, ende ses hondert [kleyn vee]: ende drie hondert runderen.
9 Daer-toe Conania, ende Semaia, ende Nethaneël sijne broederen; mitsgaders Hasabia, ende Iiël, ende Iosabad, de Overste der Leviten, gaven den Leviten tot Paesch-offeren, vijf duysent [kleyn vee]: ende vijf hondert runderen.
10 Alsoo wert de dienst toebereydt: ende de Priesteren stonden in hare stant-plaetse, ende de Leviten in hare verdeelingen nae het gebodt des Conincks.
11 Daer na slachtemen het Pascha, ende de Priesters sprengden [het bloet] uyt hare handen: ende de Leviten trocken de huyden af.
12 Ende sy namen het brand-offer daer af, op dat sy die, nae de verdeelingen der vaderlicke huysen, den volcke geven mochten, om den HEERE te offeren, gelijck geschreven is in het boeck Mose: ende alsoo met de runderen.
13 Ende sy koockten het Pascha by den vyere, nae het recht: maer de [andere] heylige dingen koockten sy in potten, ende in ketelen, ende in pannen: ende sy deelden ’t hastelick onder alle den volcke.
14 Daerna bereydden sy oock voor hen selven, ende voor den Priesteren: want de Priesters de sonen Aarons waren tot aen den nacht in het offeren der brand-offeren, ende des vets; daerom bereydden de Leviten voor hen selven, ende voor den Priesteren, den sonen Aarons.
15 Ende de Sangers, de sonen Asaphs, waren in hare stant-plaetse, nae den gebode Davids, ende Asaphs, ende Hemans, ende Ieduthuns des Sienders des Conincx, mitsgadsers de poortiers aen elcke poorte: sy en behoefden niet te wijcken van haren dienst, overmits hare broeders, de Leviten voor hen bereydden.
16 Also wert de gantsche dienst des HEEREN op den selven dach beschickt, om Paesschen te houden, ende brand-offeren op den altaer des HEEREN te offeren, nae den gebode des Conincks Iosia.
17 Ende de kinderen Israëls, dieder gevonden werden, hielden het Paesschen ter selver tijt, ende het Feest der ongesuerde [brooden], seven dagen.
18 Daer en was oock geen Paesschen als dat, in Israël gehouden, van de dagen Samuels des Propheten aen: ende geene Coningen Israëls hadden sulck Paesschen gehouden, gelijck dat Iosia hielt met de Priesters, ende de Leviten, ende gantsch Iuda, ende Israël, datter gevonden wert, ende de inwoonders van Ierusalem.
19 In het achtiende jaer des Coninckrijcks van Iosia wert dit Paesschen gehouden.
20 Na dit alles, doe Iosia het Huys toebereydt hadde, tooch Necho de Coninck van Egypten op, om te krijgen tegen Carchemis, aen den Phrath, ende Iosia tooch uyt hem te gemoete.
21 Doe sondt [hy] boden tot hem, seggende; Wat hebbe ick met u te doen, ghy Coninck Iuda? wat u aengaet, ick en ben heden tegen u niet, maer tegen een huys, dat oorloge voert tegen my, ende Godt heeft geseyt, dat ick my haesten soude: houdt u af van Godt, die met my is, op dat hy u niet en verderve.
22 Doch Iosia en keerde sijn aengesicht niet van hem, maer hy verstelde sich, om tegen hem te strijden, ende en hoorde niet nae de woorden van Necho uyt den mont Godts: maer hy quam om te strijden in het dal Megiddo.
23 Ende de schutters schoten den Coninck Iosia; doe seyde de Coninck tot sijne knechten: Voert my wech, want ick ben seer gewondt.
24 Ende sijne knechten namen hem wech, van den wagen, ende voerden hem op den tweeden wagen, dien hy hadde, ende brachten hem te Ierusalem; ende hy sterf, ende wert begraven in de graven sijner vaderen, ende gantsch Iuda ende Ierusalem bedreven rouwe over Iosia.
25 Ende Ieremia maeckte een klaech-liedt over Iosia; desgelijcks alle Sangers, ende sangerssen, spraken in hare klaech-lieden van Iosia, tot op desen dach: want sy gavense tot eene insettinge in Israël: ende siet, sy zijn geschreven inde klaech-lieden.
26 Het overige nu der geschiedenissen van Iosia, ende sijne goetdadicheden, nae dat geschreven is in de wet des HEEREN:
27 Sijne geschiedenissen dan, de eerste, ende de laetste; siet, die zijn geschreven in het boeck der Coningen Israëls, ende Iuda.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
