Na dat de Arke seven maenden by de Philistijnen geweest was, v. 1, etc. overleggen sy met hare Priesters, hoe sy de selve wederom sullen senden, 2. die raden datmense niet ledich, maer met een geschenck soude wederom senden, 3. namelick met vijf goudene spenen ende muysen, 4. op eenen nieuwen wagen, 7. alsoo deden de Philistijnen, 10. De koeyen die in den wagen gespannen waren, gingen regel-recht nae Beth-Semes, 12. Alwaer de Leviten des halven offerhande doen, 14. Wat Vorsten ende steden goudenen spenen ende muysen geoffert hebben, 17. De Beth-Semiters worden swaerlick van den Heere geslagen, om dat sy door nieusgiericheyt inde Arke sagen, 19. Sy versoecken aen die van Kiriath-Iearim, datse de Arke van daer in hare stadt halen wouden, 20.
1 ALs nu de Arke des HEEREN seven maenden in het lant der Philistijnen geweest was,
2 So riepen de Philistijnen de Priesters, ende de waerseggers, seggende, Wat sullen wy met de Arke des HEEREN doen? laett ons weten waer mede wyse aen hare plaetse senden sullen.
3 Sy dan seyden, Indien ghy de Arke des Godts Israëls wechsendet, en sendtse niet ledich wech, maer vergeldet hem gantschelick een schult-offer: dan sult ghy genesen worden, ende ulieden sal bekent worden waerom sijne hant van u niet af en wijckt.
4 Doe seyden sy, Welck is dat schult-offer dat wy hem vergelden sullen? ende sy seyden, Vijf goudene spenen, ende vijf goudene muysen, nae den getale der Vorsten der Philistijnen: want het is eenerley plage over u alle, ende over uwe Vorsten.
5 So maeckt dan beelden uwer spenen, ende beelden uwer muysen, die het lant verderven, ende geeft den Gode Israëls de eere: misschien sal hy sijne hant verlichten van over ulieden, ende van over uwen Godt, ende van over u lant.
6 Waerom doch soudet ghylieden u herte verswaren, gelijck de Egyptenaers ende Pharao haer herte verswaert hebben? en hebbense niet, doe hy [wonderlick] met haer gehandelt hadde, haer laten trecken, dat sy henen gingen?
7 Nu dan, neemt ende maeckt eenen nieuwen wagen, ende twee soogende koeyen, op de welcke geen jock gekomen en is, spant de koeyen aen den wagen, ende brengt hare kalveren van achter hen weder nae huys.
8 Neemt dan de Arke des HEEREN, ende setse op den wagen, ende legt de goudene kleynodien, die ghy hem ten schultoffer vergelden sult, in een kofferken aen hare zijde: ende sendtse wech, datse henen gae.
9 Siet dan toe, indiense den wech harer lant-pale opgaet nae Beth-Semes, so heeft hy ons dit groot quaet gedaen: maer so niet, so sullen wy weten, dat sijne hant ons niet geraeckt en heeft: het is ons een toe-val geweest.
10 Ende die lieden deden alsoo, ende namen twee soogende koeyen, ende spandense aen den wagen, ende hare kalveren slooten sy in huys.
11 Ende sy setteden de Arke des HEEREN op den wagen, ende het kofferken met de goudene muysen, ende de beelden harer spenen.
12 De koeyen nu gingen recht in dien wech, op den wech nae Beth-Semes op eene strate, sy gingen steets voort, al loeyende, ende en weken noch ter rechter noch ter slincker hant: ende de Vorsten der Philistijnen gingen achter de selve tot aen de lantpale van Beth-Semes.
13 Ende die van Beth-Semes maeyden den tarwen-oogst in het dal, ende als sy hare oogen ophieven, sagen sy de Arke, ende verblijdden haer als sy [die] sagen.
14 Ende de wagen quam op den acker Iosua des Beth-Semiters, ende bleef daer staende, ende daer was een groote steen: ende sy kloofden het hout des wagens, ende offerden de koeyen den HEERE ten brand-offer.
15 Ende de Leviten namen de Arke des HEEREN af, ende het kofferken dat daer by was, daer de goudene kleynodien in waren, ende settense op dien grooten steen: ende die lieden van Beth-Semes offerden brand-offeren, ende slachtten slachtofferen den HEERE, des selven daegs.
16 Ende als de vijf Vorsten der Philistijnen sulcx gesien hadden, so keerden sy wederomme des selven daechs nae Ekron.
17 Dit nu zijn de goudene spenen, die de Philistijnen aen den HEERE ten schultoffer vergolden hebben: voor Asdod eene, voor Gaza eene, voor Askelon eene, voor Gath eene, voor Ekron eene.
18 Oock goudene muysen, nae den getale aller steden der Philistijnen, onder de vijf Vorsten, van de vaste steden af, tot aen de lant-vlecken: ende tot aen Abel den grooten [steen], op den welcken sy de Arke des HEEREN neder gestelt hadden, die tot op desen dach is op den acker Iosua des Beth-Semiters.
19 Ende [de HEERE] sloech onder die lieden van Beth-Semes, om dat sy in de Arke des HEEREN gesien hadden: ja hy sloech van den volcke tseventich mannen, [ende] vijftich duysent mannen: doe bedreef het volck rouwe, om dat de HEERE eenen grooten slach onder den volcke geslagen hadde.
20 Doe seyden de lieden van Beth-Semes, Wie soude konnen bestaen voor het aengesichte des HEEREN, deses Heyligen Godts? ende tot wien van ons sal hy op-trecken?
21 So sonden sy boden tot de inwoonders van Kiriath-Iearim, seggende: De Philistijnen hebben de Arke des HEEREN weder gebracht, komt af, haeltse opwaerts tot u.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024