David hoorende dat Kehila belegert was, vers 1, etc. ontsetse, ende slaet de Philistijnen, uyt bevel Godes, 2. Daer komt Abjathar by David, mede brengende den Ephod, 6. Saul meynde David aldaer te besluyten, ende te vangen, 7. Daerom gaet hy om Kehila te belegeren, 8. David sich niet vertrouwende op die van Kehila, vraecht den Heere om raet door Abjathar, 9. De Heere geeft David te kennen, dat die van Kehila gesinnet waren hem in Sauls handen over te leveren , 11. Daerom vlucht hy van daer nae de woestijne Ziph, met die 600 mannen die by hem waren, 13. daer Ionathan by hem komt, ende vernieuwt het verbont van vrientschap met hem, 16. ende vertroost hem, 17. Die van Ziph verraden David by Saul, 19. daer voor Saul haer bedanckt, 21. ende vermaent haer neerstelick op alles te letten, 22. Hy vervolgt David met sijn leger in de woestijne Maon, 25. daer hy hem omcingelt, 26. Saul krijcht tydinge, dat hem de Philistijnen in’t lant gevallen waren, 27. daer door wort hy genootsaeckt David te verlaten, 28.
1 ENde men bootschapte David, seggende: Siet de Philistijnen strijden tegen Kehila, ende sy berooven de schueren.
2 Ende David vraechde den HEERE, seggende, Sal ick henen gaen ende dese Philistijnen slaen? ende de HEERE seyde tot David, Gaet henen, ende ghy sult de Philistijnen slaen, ende Kehila verlossen.
3 Doch de mannen Davids seyden tot hem, Siet, wy vreesen hier in Iuda: hoe veel te meer, als wy nae Kehila tegen der Philistijnen slachordenen gaen sullen.
4 Doe vraechde David den HEERE noch voorder, ende de HEERE antwoordde hem, ende seyde, Maeckt u op, treckt af nae Kehila, want ick geve de Philistijnen in uwe hant.
5 Also tooch David ende sijne mannen nae Kehila, ende hy streedt tegen de Philistijnen, ende dreef haer vee wech, ende hy sloech onder haer eenen grooten slach: also verloste David de inwoonders van Kehila.
6 Ende ’t geschiedde doe Abjathar de sone Achimelechs tot David vluchtte nae Kehila: dat hy af-quam met den Ephod in sijne hant.
7 Als Saul te kennen gegeven wert, dat David te Kehila gekomen was: so seyde Saul, Godt heeft hem in mijne hant overgegeven, want hy is besloten, komende in eene Stadt met poorten ende grendelen.
8 Doe liet Saul al het volck ten strijde roepen: dat sy aftogen nae Kehila, om David ende sijne mannen te belegeren.
9 Als nu David verstont dat Saul dit quaet tegen hem heymelick voor hadde, seyde hy tot den Priester Abjathar, Brengt den Ephod herwaerts.
10 Ende David seyde, HEERE Godt Israëls, uwe knecht heeft sekerlick gehoort, dat Saul soeckt nae Kehila te komen, ende de stadt te verderven om mijnent wille.
11 Sullen my oock de burgers van Kehila in sijne hant overgeven? sal Saul af-komen, gelijck als uwe knecht gehoort heeft? o HEERE Godt Israëls, geeft het doch uwen knecht te kennen! De HEERE nu seyde, Hy sal afkomen.
12 Daerna seyde David, Souden de burgers van Kehila my ende mijne mannen overgeven in de hant Sauls? ende de HEERE seyde, Sy souden [u] overgeven .
13 Doe maeckte hem David ende sijne mannen op, ontrent ses hondert man, ende sy gingen uyt Kehila, ende sy gingen henen waer sy konden gaen: doe Saul gebootschapt wert, dat David uyt Kehila ontkomen was, so hielt hy op uyt te trecken.
14 David nu bleef in de woestijne inde vestingen, ende hy bleef op den berch in de woestijne Ziph: ende Saul socht hem alle dage, doch Godt en gaf hem niet over in sijne hant.
15 Als David sach, dat Saul uytgetogen was, om sijn ziele te soecken: so was David in de woestijne Ziph in een wout.
16 Doe maeckte sich Ionathan de sone Sauls op, ende hy ginck tot David in’t wout: ende hy versterckte sijne hant in Godt.
17 Ende hy seyde tot hem: En vreest niet, want de hant Sauls mijnes vaders en sal u niet vinden, maer ghy sult Coninck worden over Israël, ende ick sal de tweede by u zijn; oock weet mijn vader Saul sulcx wel.
18 Ende die beyde maeckten een verbont voor het aengesichte des HEEREN, ende David bleef in het wout, maer Ionathan ginck nae sijn huys.
19 Doe togen de Ziphiten op tot Saul nae Gibea, seggende, Heeft sich niet David by ons verborgen in de vestingen in ’t wout, op den heuvel van Hachila die aen de rechterhant der wildernisse is?
20 Nu dan, o Coninck, komt spoedich af nae al de begeerte uwer ziele: ende ’t komt ons toe hem over te geven in de hant des Conincx.
21 Doe seyde Saul, Gesegent zijt ghylieden den HEERE, dat ghy u over my ontfermt hebt.
22 Gaet doch henen, ende bereydt [de sake] noch meer, dat ghy wetet ende besiet sijne plaetse, waer sijnen ganck is, wie hem daer gesien heeft: want hy heeft tot my geseyt, dat hy seer listichlick pleecht te handelen.
23 Daerom siet toe, ende verneemt nae alle schuylplaetsen in dewelcke hy schuylt, komt dan weder tot my met vast bescheyt, so sal ick met ulieden gaen: ende ’t sal geschieden, so hy in ’t lant is, so sal ick hem na-speuren onder alle duysenden van Iuda.
24 Doe maeckten sy haer op, ende sy gingen nae Ziph voor het aengesichte Sauls: David nu ende sijne mannen waren in de woestijne van Maon, in het vlacke velt, aen de rechter hant der wildernisse.
25 Saul ende sijne mannen gingen oock om te soecken: dat wert David gebootschapt, die van dien rotzsteen afgegaen was, ende bleef inde woestijne van Maon: doe Saul dat hoorde, jaegde hy David na in de woestijne van Maon.
26 Ende Saul ginck aen dese zijde des berchs, ende David ende sijne mannen aen gene zijde des berchs: ’t geschiedde nu dat sich David haestede om te ontgaen van het aengesichte Sauls, ende Saul ende sijne mannen omcingelden David ende sijne mannen, om die te grijpen.
27 Doch daer quam een bode tot Saul, seggende: Haest u, ende komt, want de Philistijnen zijn in het lant gevallen.
28 Doe keerde sich Saul van David na te jagen, ende hy tooch de Philistijnen te gemoete: daerom noemde men die plaetse Sela Machlekoth.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
