Na dat Samuel den volcke eenen Coninck gestelt hadde, v. 1, etc. So verhaelt hy hoe hy selfs geregeert hadde, 2. ende hy begeert daer van getuychenisse, 3. welcke hem het volck geeft, 4. Samuel stelt haer voor oogen de sonde die sy begaen hadden, mits verwerpende den Heere, ende eyschende eenen Coninck, 7. Doch hy troostse wederom, indien sy den HEERE souden gehoorsaem zijn, 14. ende dreygtse, indien sy hem niet gehoorsamen, 15. Door een onverwacht teecken verschrickt hyse alsoo, 16. dat sy bekennende hare misdaet, begeeren met den Heere versoent te worden, 19. Samuel troost het volck, 20. met belofte, dat hy voor haer bidden soude, 23. Daer wederom vermanende den Heere te vreesen ende te dienen, 24.
1 DOe seyde Samuel, tot gantsch Israël, Siet ick hebbe nae ulieder stemme gehoort, in alles dat ghy my geseyt hebt, ende ick hebbe eenen Coninck over u gesett.
2 Ende nu, siet daer treckt de Koninck voor u aengesichte henen, ende ick ben out ende grijs geworden, ende siet mijne sonen zijn by ulieden: ende ick hebbe voor uwe aengesichten gewandelt van mijner jeucht af tot desen dach toe.
3 Siet, [hier] ben ick, betuycht tegens my voor den HEERE, ende voor sijnen Gesalfden, wiens osse ick genomen hebbe, ende wiens esel ick genomen hebbe, ende wien ick verongelijckt hebbe, wien ick onderdruckt hebbe, ende van wiens hant ick een geschenck genomen hebbe, dat ick mijne oogen van hem soude verborgen hebben: so sal ick het ulieden weder geven.
4 Doe seyden sy: Ghy en hebt ons niet verongelijckt, noch ghy en hebt ons niet onderdruckt, noch ghy en hebt van niemants hant yet genomen.
5 Doe seyde hy tot hen, De HEERE zy een getuyge tegen ulieden, ende sijn Gesalfde zy te desen dage getuyge, dat ghy in mijne hant niet gevonden en hebt: ende [’t volck] seyde, Hy zy getuyge.
6 Voorder seyde Samuel tot den volcke: ’T is de HEERE, die Mose ende Aaron gemaeckt heeft, ende die uwe vaders uyt Egyptenlant op gebracht heeft.
7 Ende nu, stelt u [hier], dat ick met ulieden rechte voor het aengesichte des HEEREN, over alle de gerechticheden des HEEREN, die hy aen u ende aen uwen vaderen gedaen heeft.
8 Na dat Iacob in Egypten gekomen was: so riepen uwe vaders tot den HEERE, ende de HEERE sondt Mose ende Aaron, ende sy leydden uwe vaders uyt Egypten, ende dedense aen dese plaetse woonen.
9 Maer sy vergaten den HEERE haren Godt; so verkocht hyse in de hant van Sisera den krijchs-Oversten te Hazor, ende in de hant der Philistijnen, ende in de hant des Conincx der Moabiten, die tegen haer streden.
10 Ende sy riepen tot den HEERE ende seyden, Wy hebben gesondicht, dewijle wy den HEERE verlaten, ende de Baalim ende Astharots gedient hebben: ende nu, ruckt ons uyt de hant onser vyanden, ende wy sullen u dienen.
11 Ende de HEERE sondt Ierubbaal, ende Bedan, ende Iephtah, ende Samuel, ende hy ruckte u uyt de hant uwer vyanden rontom, also dat ghy seker woondet.
12 Als ghy nu saecht dat Nahas de Koninck der kinderen Ammons tegens u quam, so seydet ghy my, Neen, maer een Coninck sal over ons regeren: so doch de HEERE uwe Godt uwe Coninck was.
13 Ende nu, siet daer de Coninck dien ghy verkoren hebt, dien ghy begeert hebt: ende siet, de HEERE heeft eenen Coninck over ulieden gesett.
14 So ghy den HEERE sult vreesen, ende hem dienen, ende nae sijne stemme hooren, ende den monde des HEEREN niet wederspannich zijn: so sult ghylieden, soo wel ghy, als de Coninck die over u regeren sal, achter den HEERE uwen Godt zijn.
15 Doch so ghy nae de stemme des HEEREN niet en sult hooren, maer den monde des HEEREN wederspannich zijn: so sal de hant des HEEREN tegen u zijn, als tegen uwe vaders.
16 Oock stelt u nu [hier], ende siet die groote sake die de HEERE voor uwe oogen doen sal.
17 Ist niet van dage de tarwen-oogst? ick sal tot den HEERE roepen, ende hy sal donder ende regen geven: so wetet dan, ende siet, dat u quaet groot is, dat ghy voor de oogen des HEEREN gedaen hebt, dat ghy eenen Coninck voor u begeert hebt.
18 Doe Samuel den HEERE aenriep, so gaf de HEERE donder, ende regen te dien dage: daerom vreesde al het volck seer den HEERE, ende Samuel.
19 Ende al het volck seyde tot Samuel, Biddet voor uwe knechten den HEERE uwen Godt, dat wy niet en sterven: want boven alle onse sonden hebben wy dit quaet daer toe gedaen, dat wy voor ons eenen Coninck begeert hebben.
20 Doe seyde Samuel tot het volck, Vreest niet, ghy hebt al dit quaet gedaen: doch wijckt niet van achter den HEERE af, maer dient den HEERE met u gantsche herte.
21 Ende en wijckt niet af: want ghy soudt de ydelheden na [volgen], die niet voorderlick en zijn, nochte verlossen, want sy zijn ydelheden.
22 Want de HEERE en sal sijn volck niet verlaten, om sijnes grooten naems wille: dewijle het den HEERE belieft heeft ulieden sich tot een volck te maken.
23 Wat oock my aengaet, het zy verre van my, dat ick tegen den HEERE soude sondigen, dat ick soude aflaten voor ulieden te bidden: maer ick sal u den goeden ende rechten wech leeren.
24 Vreest slechts den HEERE, ende dient hem trouwelick met u gantsch herte: want siet hoe groote dingen hy by ulieden gedaen heeft.
25 Maer indien ghy voortaen quaet doet: so sult ghylieden, als oock uwe Coninck, ommekomen.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
