1 Ionathan vernieuwt het verbondt met de Romeynen ende Spartiaten. 5 Sijnen brief aen de Spartiaten. 19 ende der selver brief eertijdts aen den Hoogen-priester Onias geschreven. 24 De krijghs-macht van Demetrius meenende Ionathan te overvallen, vlucht uyt vreese, 30 ende wort van Ionathan vervolght. 33 Symon neemt Ioppe in. 35 Ionathan bouwt sterckten in Iudeen, ende sterckt Ierusalem. 39 Tryphon willende hem selven Coninck van Asien maken, vreest Ionathan , 43 ende lockt hem met bedrogh binnen Ptolomais. 48 alwaer hy hem besluyt. 49 Sendt sijn krijghs-volck na Galileen, om Ionathans volck te slaen, maer en recht niet uyt.
1 ENde Ionathan siende dat de gelegentheyt des tijdts hem dienstigh was, verkoos mannen, ende sond haer na Roomen, om de vriendtschap met haer te bevestigen, ende weder te vernieuwen.
2 Ende hy sond oock aen de Spartiaten, ende andere plaetsen, brieven van den selven inhoudt.
3 Ende sy reysden na Roomen, ende quamen in den Raedt, ende seyden, Ionathan de Hooge-priester, ende het volck der Ioden hebben ons gesonden, om weder voor haer te vernieuwen de vriendtschap ende gemeenschap van wapenen, gelijck te voren.
4 Ende sy gaven haer brieven aen de inwoonders van elcke plaetse, dat sy haer met vrede souden geleyden in het landt Iuda.
5 Ende dit is het af-schrift van de brieven die Ionathan geschreven heeft aen de Spartiaten:
6 Ionathan de Hooge-priester, ende de Raedt des volcks, ende de Priesters, ende het ander volck der Ioden wenschen den Spartiaten haren broederen voorspoet.
7 Alsoo oock te voren brieven zijn gesonden aen Onias den Hoogen-priester, van Areus die doe Coninck onder u was, dat ghy onse broederen zijt, gelijck het af-schrift hier onder gestelt [mede-brenght ],
8 Ende [alsoo ] Onias den man, die daer mede gesonden was, seer eerlick heeft ontfangen, ende de brieven aengenomen, in welcke verklaringe wierdt gedaen van gemeenschap van wapenen, ende vriendschap:
9 Hoewel wy dan dit nu niet van noode en hebben, als die tot onsen troost hebben de heylige boecken, die in onse handen zijn.
10 So hebben wy nochtans ons onderwonden aen u te senden, om de broederschap ende vriendtschap die wy met u hebben, weder te vernieuwen, op dat wy van u niet en souden vervremt worden: want daer is een lange tijdt tusschen gekomen, van dat ghy aen ons hebt gesonden.
11 Wy dan sullen in alle gelegentheyt sonder ophouden uwer gedencken, so op onse feest-dagen, als andere gevoeghlicke dagen, inde offeranden die wy offeren, ende oock in onse gebeden: gelijck het behoort ende betamelick is der broederen gedachtich te zijn.
12 Ende wy verheugen ons oock over uwe heerlickheyt.
13 Wat ons aengaet, vele verdruckingen ende vele oorlogen omringen ons: ende alle de Coningen die rontom ons zijn doen ons oorloge aen.
14 Wy en hebben dan u lieden ende onse andere bondtgenooten ende vrienden in dese oorlogen niet willen moeyelick zijn.
15 Want wy hebben hulpe uyt den hemel, die ons te hulpe komt, ende wy zijn verlost van onse vyanden, ende onse vyanden zijn vernedert.
16 Soo hebben wy dan verkoren Numenium Antiochi sone, ende Antipatrum Iasons sone, ende hebben’se gesonden aen de Romeynen, om de voorgaende vriendschap ende gemeenschap van wapenen met haer weder te vernieuwen.
17 Ende wy hebben dan haer gelast, dat sy oock tot u souden reysen, ende u groeten, ende u overleveren onse brieven van de vernieuwinge onses broederschaps.
18 Ende voorts sult ghy wel doen, dat ghy ons hier op antwoordt.
19 Ende dit is het afschrift der brieven die sy [aen Oniam ] gesonden hebben.
20 Areus de Coninck der Spartiaten wenscht den Hoogen-priester Onias alle voorspoedt.
21 Daer is in de schriften gevonden, aengaende de Spartiaten, ende de Ioden, dat’se broeders zijn, ende dat’se zijn uyt het geslachte Abrahams.
22 Ende nu na dat wy dese dingen verstaen hebben, so sult ghy wel doen dat ghy ons schrijft van uwen welstandt.
23 Ende wy schrijven u weder, uw’ vee ende al wat ghy hebt, is onse, ende al wat wy hebben, is uwe. Wy hebben dan eenige gelast dat’se u dit souden aenseggen, na desen inhoudt.
24 Ende Ionathan hoorende dat de Overste [des Conincks ] Demetrij weder quamen met een groote macht, meer als te voren, om tegen hem te strijden,
25 Vertrock uyt Ierusalem, ende hy ontmoetede haer in het landt Amathitis (want hy en gaf haer geenen tijdt om in sijn landt te vallen.)
26 Ende hy sondt verspieders in sijn leger, dewelcke wedergekeert zijnde boodtschapten hem, dat sy het also geschickt hadden, haer des nachts te overvallen.
27 Als nu de Sonne ondergegaen was, ordineerde Ionathan, dat de gene die met hem waren souden waken, ende in wapenen zijn, ende haer bereydt houden tot den strijdt, den geheelen nacht: ende hy stelde buyten-wachten rontom het leger.
28 Ende de vyanden hoorden dat Ionathan, ende die met hem waren, tot den strijdt bereydt waren, ende vreesden, ende wierden in haer herte verslagen, ende ontstaken vyeren in haer leger, [ende vertrocken ].
29 Ende Ionathan, ende die met hem waren, en wisten het niet tot den morgen stondt: want [doe ] sagen’se de vyeren branden.
30 Ende Ionathan vervolghde’se achter na, ende en achterhaelde’se niet: want sy waren al over de riviere Eleutherus getrocken.
31 Ende Ionathan weeck henen na de Arabiers genaemt Zabadeen, ende hy sloegh haer, ende kreegh haren buyt.
32 Ende optreckende, quam hy na Damascum, ende trock door het gantsche landt.
33 Ende Symon toogh uyt, ende door-trock het landt af tot Ascalon toe, ende tot de naeste sterckten, ende weeck henen na Ioppe, ende nam het in.
34 Want hoorende dat sy de sterckte wilden overgeven aen die het met Demetrius hielden, so stelde hy daer een besettinge in, om de selve te bewaren.
35 Ende Ionathan keerde weder, ende riep de Ouderlingen des volcks by een, ende hieldt met haer raedt, om sterckten te bouwen in Iudeen,
36 Ende om de mueren van Ierusalem hooger op te trecken, ende om een groote hoochte op te maken midden tusschen de burcht ende de stadt, om deselve van de stadt te scheyden, dat’se alleen soude zijn, ende op dat’se niet en souden konnen koopen, noch verkoopen.
37 Ende sy vergaderden om de stadt op te bouwen, ende hy quam by den muer aen de beke, die aen ’t oosten is, ende sy vermaeckten de plaetse genaemt Caphenatha.
38 Ende Symon bouwde Adida in Sephala, ende sterckte de deuren ende grendelen.
39 Ende Tryphon socht in Asien als Coninck te regeren, ende eenen Conincklicken hoedt op te setten, ende sijne hand te slaen aen den Coninck Antiochum.
40 Ende vreesende dat Ionathan hem [sulcks ] mogelick niet en soude toelaten, ende dat hy t’eeniger tijt tegen hem soude oorloogh aennemen, so socht hy middel om hem te krijgen, ende om te brengen.
41 Ende opbrekende quam hy tot Bethsan, ende Ionathan quam hem te gemoete met veertigh duysent mannen ten strijde uytgelesen: ende hy quam [oock ] tot Bethsan.
42 Ende Tryphon siende dat hy daer met een groote krijghs-macht was, vreesde tegen hem de handen uyt te strecken.
43 Maer ontfingh hem met groote eere, ende beval hem aen alle sijne vrienden, ende gaf hem geschencken, ende belaste alle sijne vrienden, dat’se hem souden gehoorsaem zijn als hem selven.
44 Ende hy sprack Ionathan aldus aen, Waerom hebt ghy alle dit volck so gequelt, daer tusschen ons geen oorloge en is ontstaen?
45 Nu dan sendt dese weder na hare huysen, ende verkiest u selven eenige weynige mannen, die met u sullen wesen, ende komt met my herwaerts tot Ptolomais, ende ick sal u overgeven die [stadt ] ende alle de andere sterckten, ende de andere krijghs-machten, ende alle dese die over de inkomsten gestelt zijn, ende ick sal weder keeren ende vertrecken: want om deser oorsake wille ben ick hier.
46 Ende hy hem geloovende dede gelijck hy seyde, ende hy sondt het krijghs-volck henen, ende sy trocken na het landt Iuda.
47 Ende hy liet by hem blijven dry duysent mannen, van welcke hy twee duysent liet gaen in Galileen, ende duysent trocken met hem.
48 Maer so haest als Ionathan binnen Ptolomais was gekomen, soo sloten die van Ptolomais de poorten toe, ende grepen hem, ende sy doodden met den sweerde alle die met hem ingekomen waren.
49 Ende Tryphon sondt krijghs-machten ende ruyterie na het landt van Galileen, ende na het groote vlacke velt, om te verdelgen alle die met Ionathan waren geweest.
50 Maer sy verstaen hebbende dat hy gegrepen, ende omgekomen was, ende die met hem waren, so vermaenden’se malkanderen, ende sy trocken dicht in een gesloten, bereydt om te strijden.
51 Ende de gene die haer vervolghden, siende dat het haer leven gold, zijn weder gekeert.
52 Ende sy quamen alle in het landt Iuda, ende beweenden Ionathan, ende die met hem waren geweest, ende sy vreesden seer, ende het gantsche Israël bedreef seer grooten rouwe.
53 Want alle Heydenen, die rontom haer waren, sochten haer te verdelgen.
54 Want sy seyden, Sy en hebben noch Overste, noch helper: laet ons nu dan haer bestrijden, ende laet ons hare gedachtenisse uyt de menschen uytroeyen.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
