De Israeliten versoecken van Rehabeam verlichtinge vande opgeleyde lasten, v. 1, etc. daerover beraedt hy hem eerst met de oude, 5. daer na met de jonge, welcker raet hy volgt, 8. uyt welcke oorsake tien Stammen van hem afvallen, 16. Hy soecktse weder aen hem te brengen, maer te vergeefs, 18. Ia Godt verbiedt hem sulcx, 22. Ierobeam Coninck van Israel, versekert sijn rijcke door bouwinge eeniger sterckten, 25. ende door instellinge van eenen nieuwen godes-dienst, 26.
1 ENde Rehabeam tooch nae Sichem: want het gantsche Israël was tot Sichem gekomen, om hem Coninck te maken.
2 Het geschiedde nu als Ierobeam de soon Nebats, [dit] hoorde, daer hy noch in Egypten was, (want hy was van het aengesichte des Conincks Salomons gevloden: ende Ierobeam woonde in Egypten.)
3 Dat sy henen sonden, ende lieten hem roepen; ende Ierobeam ende de gantsche Gemeynte Israëls quamen; ende spraken tot Rehabeam, seggende;
4 Uwe vader heeft ons jock hart gemaeckt: ghy dan nu maeckt uwes vaders harden dienst, ende sijn swaer jock, dat hy ons opgelecht heeft, lichter, ende wy sullen u dienen.
5 Ende hy seyde tot hen: Gaet henen tot aen den derden dach, komt dan weder tot my: ende het volck ginck henen.
6 Ende de Coninck Rehabeam hieldt raet met de Outste, die gestaen hadden voor het aengesichte sijnes vaders Salomo, als hy leefde, seggende: Hoe radet ghy-lieden datmen desen volcke antwoorden sal?
7 Ende sy spraken tot hem, seggende, Indien ghy heden deses volcks knecht wesen sult, ende hen dienen, ende hen antwoorden, ende tot hen goede woorden spreken sult: so sullen sy t’allen dagen uwe knechten zijn.
8 Maer hy verliet den raet der Outsten, dien sy hem geraden hadden: ende hy hielt raet met de jongelingen, die met hem opgewassen waren, die voor sijn aengesicht stonden.
9 Ende hy seyde tot hen: Wat radet ghy lieden, dat wy desen volcke antwoorden sullen; die tot my gesproken hebben, seggende, Maeckt het jock, dat uw’ vader ons opgelegt heeft, lichter.
10 Ende de jongelingen, die met hem opgewassen waren, spraken tot hem, seggende; Alsoo sult ghy seggen tot dat volck, die tot u gesproken hebben, seggende; Uwe vader heeft ons jock swaer gemaeckt, maer maeckt ghy ’t over ons lichter: alsoo sult ghy tot hen spreken; Mijn kleynste [vinger] sal dicker zijn dan mijns vaders lendenen.
11 Indien nu mijn vader een swaer jock op u heeft doen laden; so sal ick boven u jock noch daer toe doen: mijn vader heeft u met geesselen gekastijdt, maer ick sal u met Scorpioenen kastijden.
12 So quam Ierobeam, ende het gantsche volck tot Rehabeam op den derden dach, gelijck als de Coninck gesproken hadde, seggende; Comet weder tot my op den derden dach.
13 Ende de Coninck antwoordde den volcke hardelick: want hy verliet den raet der Outsten , diense hem geraden hadden .
14 Ende hy sprack tot hen nae den raet der jongelingen, seggende; Mijn Vader heeft u jock swaer gemaeckt, maer ick sal boven u jock noch daer toe doen: mijn vader heeft u met geesselen gekastijt, maer ick sal u met Scorpioenen kastijden.
15 Also en hoorde de Coninck nae het volck niet: want dese omwendinge was van den HEERE, op dat hy sijn woort bevestichde, het welcke de HEERE door den dienst van Ahia dë Siloniter gesproken hadde tot Ierobeam, den sone Nebats.
16 Doe gantsch Israël sach, dat de Coninck nae hen niet en hoorde, so gaf het volck den Coninck weder antwoorde, seggende, Wat deel hebben wy aen David? ja geene erve en [hebben wy] aen den sone van Isai; nae uwe tenten ô Israël; voorsiet nu u huys, ô David: so ginck Israel nae sijne tenten.
17 Doch aengaende de kinderen Israëls, die in de steden Iuda woonden; over die regeerde Rehabeam oock.
18 Doe sondt de Coninck Rehabeam Adoram, die over de schattinge was, ende het gantsche Israël steenichde hem met steenen dat hy sterf: maer de Coninck Rehabeam verkloeckte sich om op eenen wagen te klimmen, dat hy nae Ierusalem vluchtede.
19 Also vielen de Israëliten van den huyse Davids af, tot op desen dach.
20 Ende het geschiedde, als gantsch Israël hoorde dat Ierobeam weder gekomen was, datse henen sonden, ende hem in de vergaderinge riepen, ende hem over gantsch Israël Coninck maeckten: niemant en volgde het huys Davids dan de stam Iuda alleen.
21 Doe nu Rehabeam te Ierusalem weder gekomen was, vergaderde hy het gantsche huys van Iuda, ende den stam Benjamins, hondert ende tachtentich duysent uytgelesene, geoeffent ter oorloge: om tegen het huys Israëls te strijden , op dat hy het Coninckrijcke weder aen Rehabeam den sone Salomons brachte.
22 Doch het woort Godts geschiedde tot Semaja den man Godts, seggende:
23 Segt tot Rehabeam den sone Salomons, den Coninck van Iuda, ende tot het gantsche huys van Iuda, ende Benjamin; ende het overige des volcx, seggende:
24 Soo seyt de HEERE, Ghy en sult niet optrecken, nochte strijden tegens uwe broederen de kinderen Israëls; een yeder keere weder tot sijn huys, want dese sake is van my geschiet: ende sy hoorden het woort des HEEREN, ende keerden weder, om wech te trecken nae ’t woort des HEEREN.
25 Ierobeam nu bouwde Sichem op het geberchte Ephraims, ende woonde daer in, ende tooch van daer uyt, ende bouwde Penuel.
26 Ende Ierobeam seyde in sijn herte: Nu sal het Coninckrijcke weder tot het huys Davids keeren.
27 So dit volck opgaen sal om offerhanden te doen in het Huys des HEEREN te Ierusalem, so sal het herte deses volcks tot haren heere, tot Rehabeam den Coninck van Iuda wederkeeren: ja sy sullen my dooden, ende tot Rehabeam den Coninck van Iuda wederkeeren.
28 Daerom hielt de Coninck eenen raet, ende maeckte twee gouden Calveren: ende hy seyde tot hen, Het is ulieden te veel om op te gaen nae Ierusalem, Siet uwe Goden, ô Israël, die u uyt Egyptenlant opgebracht hebben.
29 Ende hy settede het eene te Bethel, ende het andere stelde hy te Dan.
30 Ende dese sake wert tot sonde: want het volck ginck henen voor het eene tot Dan toe.
31 Hy maeckte oock een huys der hoochten: ende maeckte Priesteren van den geringsten des volcks, die niet en waren uyt den sonen Levi.
32 Ende Ierobeam maeckte een Feest in de achtste maent, op den vijftienden dach der maent, gelijck het Feest, dat in Iuda was, ende offerde op den altaer; van gelijcken dede hy te Bethel, offerende den Calveren, die hy gemaeckt hadde: hy stelde oock te Bethel Priesteren der hoochten, die hy gemaeckt hadde.
33 Ende hy offerde op den altaer dien hy te Bethel gemaeckt hadde, op den vijftienden dach der achster maent, der maent, de welcke hy uyt sijn herte verdacht hadde: So maeckte hy den kinderen Israëls een Feest, ende offerde op dien altaer roockende.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
