1 Dat Godt sonder barmhertigheyt de godtloose sal straffen, gelijck hy de Egyptenaren gedaen heeft, om datse sijn volck wreedelick vervolghden. 6 Dat hy oock den vromen altijt sal goet doen, gelijck hy den Israëliten aen de roode zee, ende in de woestijne gedaen heeft. 18 ende daer toe wonderbaerlick sijne schepselen gebruyckt heeft.
1 MAer de toorn overviel den godtloosen sonder ontferminge tot aen ’t eynde.
2 Want Godt wiste van te voren oock hare toecomende dingen: dat sy haer souden toelaten te vertrecken, ende met haest voor henen gesonden hebbende berouw souden krijgen, ende haer souden vervolgen.
3 Want hebbende noch den rouwe in handen, ende klagende by de graven der doode, namen sy een ander dwaes voornemen, ende diese met smekingen hadden uytgestooten, deselve hebben sy als vluchtige vervolgt.
4 Want de nootsakelickheyt die sy weerdich waren, trock haer tot dit eynde, ende brachtse in een vergetenheyt der dingen die haer wedervaren waren, op dat sy vervullen souden de plage die aen hare pijnen noch ontbrack.
5 Ende op dat uw’ volck een zeer wonderlicke reyse doen soude, maer sy eenen vremden doot vinden.
6 Want het geheele schepsel wiert in sijnen aert wederom van nieuws herbeeldet, dienende uwe bysondere geboden: [ende ] op dat uwe kinderen souden onbeschadicht bewaert zijn, ende de wolcke overschaduwde de leger-plaetse.
7 Ende daer te voren water stont, sachmen droogh landt op comen, ende uyt de roode zee eenen wegh sonder verhinderinge, ende uyt een stercke vloet, een gras-dragend velt.
8 Waer door al het volck overgingh, die met uwe handt beschermt wierden, ende sagen wonderlicke wonder-wercken.
9 Want sy wierden als peerden geweydet, ende huppelden gelijck lammeren, prijsende u Heere, die haer verlost hadde.
10 Want sy waren noch gedachtich der dingen die geschiet waren in’t lant hares vremdelingschaps: hoe de aerde in plaetse van voort-teelinge van beesten , vliegen hadde voortgebracht, ende de riviere in plaetse van visschen, een menichte van vorsschen uytgebordelt.
11 Ende ten laetsten hebben sy oock gesien een nieuwe geboorte van vogelen, doe sy door lust gedreven zijnde leckere spijse begeerden.
12 Want tot haren troost quamen quackelen op uyt de zee: doch de straffen quamen over de sondaers,
13 Niet sonder voorgaende teeckenen van sekere geweldige blixemen: want sy leden rechtveerdelijck voor haer eygene boosheden: dewijle sy een swaerder vyantschap tegen de vremdelingen geoeffent hadden [als die van Sodoma ]: want dese en namen de onbekende die daer quamen niet aen, maer gene dwongen tot dienstbaerheyt de vremdelingen, die haer weldaden bewesen hadden.
14 Ende niet alleen dat, maer [en mochten oock niet lijden ] dat yemandt over haer opsicht hadde, om dat, sy de vremde vyandelick ontfingen.
15 Ende sy plaeghden met swaren arbeydt de gene, welcke sy met feesteringe ontfangen hadden, ende die nu alreede mede-genooten waren van hare rechten.
16 Maer sy wierden oock met blindtheyt geslagen, gelijckerwijs de gene die voor de deure des rechtveerdigen waren: want sy met dicke duysternisse omsettet zijnde, sochten elck den wegh van sijne deure.
17 Want de elementen worden gevoegelick door haer selven verandert, gelijckerwijs in een snarenspel de toonen den naem van de melodie veranderen, blijvende altijt in haren weerklanck, ’t welck men afnemen can uyt een neerstige opmerckinge der dingen die geschiet zijn.
18 Want de aerdsche [dieren ] veranderden, in water [dieren ], ende die gemaeckt waren om te swemmen gingen op de aerde.
19 Het vyer was crachtigh in’t water, hebbende sijne eygene kracht vergeten: ende het water vergat sijne uytblusschende nature.
20 Wederom de vlammen en deden niet verwelcken het vleesch der seer licht verderffelicke beesten, wandelende in’t midden der selve: noch die ijsachtige versmeltelicke aert der hemelsche spijse en versmolt niet.
21 Want, Heere, in allen hebt ghy uw’ volck groot ende heerlick gemaeckt, ende en hebt het niet verontweerdigt tot alle tijden, ende in [alle ] plaetsen by te staen.
Eynde van het Boeck der Wijsheyt.1 Dat Godt sonder barmhertigheyt de godtloose sal straffen, gelijck hy de Egyptenaren gedaen heeft, om datse sijn volck wreedelick vervolghden. 6 Dat hy oock den vromen altijt sal goet doen, gelijck hy den Israëliten aen de roode zee, ende in de woestijne gedaen heeft. 18 ende daer toe wonderbaerlick sijne schepselen gebruyckt heeft.
1 MAer de toorn overviel den godtloosen sonder ontferminge tot aen ’t eynde.
2 Want Godt wiste van te voren oock hare toecomende dingen: dat sy haer souden toelaten te vertrecken, ende met haest voor henen gesonden hebbende berouw souden krijgen, ende haer souden vervolgen.
3 Want hebbende noch den rouwe in handen, ende klagende by de graven der doode, namen sy een ander dwaes voornemen, ende diese met smekingen hadden uytgestooten, deselve hebben sy als vluchtige vervolgt.
4 Want de nootsakelickheyt die sy weerdich waren, trock haer tot dit eynde, ende brachtse in een vergetenheyt der dingen die haer wedervaren waren, op dat sy vervullen souden de plage die aen hare pijnen noch ontbrack.
5 Ende op dat uw’ volck een zeer wonderlicke reyse doen soude, maer sy eenen vremden doot vinden.
6 Want het geheele schepsel wiert in sijnen aert wederom van nieuws herbeeldet, dienende uwe bysondere geboden: [ende ] op dat uwe kinderen souden onbeschadicht bewaert zijn, ende de wolcke overschaduwde de leger-plaetse.
7 Ende daer te voren water stont, sachmen droogh landt op comen, ende uyt de roode zee eenen wegh sonder verhinderinge, ende uyt een stercke vloet, een gras-dragend velt.
8 Waer door al het volck overgingh, die met uwe handt beschermt wierden, ende sagen wonderlicke wonder-wercken.
9 Want sy wierden als peerden geweydet, ende huppelden gelijck lammeren, prijsende u Heere, die haer verlost hadde.
10 Want sy waren noch gedachtich der dingen die geschiet waren in’t lant hares vremdelingschaps: hoe de aerde in plaetse van voort-teelinge van beesten , vliegen hadde voortgebracht, ende de riviere in plaetse van visschen, een menichte van vorsschen uytgebordelt.
11 Ende ten laetsten hebben sy oock gesien een nieuwe geboorte van vogelen, doe sy door lust gedreven zijnde leckere spijse begeerden.
12 Want tot haren troost quamen quackelen op uyt de zee: doch de straffen quamen over de sondaers,
13 Niet sonder voorgaende teeckenen van sekere geweldige blixemen: want sy leden rechtveerdelijck voor haer eygene boosheden: dewijle sy een swaerder vyantschap tegen de vremdelingen geoeffent hadden [als die van Sodoma ]: want dese en namen de onbekende die daer quamen niet aen, maer gene dwongen tot dienstbaerheyt de vremdelingen, die haer weldaden bewesen hadden.
14 Ende niet alleen dat, maer [en mochten oock niet lijden ] dat yemandt over haer opsicht hadde, om dat, sy de vremde vyandelick ontfingen.
15 Ende sy plaeghden met swaren arbeydt de gene, welcke sy met feesteringe ontfangen hadden, ende die nu alreede mede-genooten waren van hare rechten.
16 Maer sy wierden oock met blindtheyt geslagen, gelijckerwijs de gene die voor de deure des rechtveerdigen waren: want sy met dicke duysternisse omsettet zijnde, sochten elck den wegh van sijne deure.
17 Want de elementen worden gevoegelick door haer selven verandert, gelijckerwijs in een snarenspel de toonen den naem van de melodie veranderen, blijvende altijt in haren weerklanck, ’t welck men afnemen can uyt een neerstige opmerckinge der dingen die geschiet zijn.
18 Want de aerdsche [dieren ] veranderden, in water [dieren ], ende die gemaeckt waren om te swemmen gingen op de aerde.
19 Het vyer was crachtigh in’t water, hebbende sijne eygene kracht vergeten: ende het water vergat sijne uytblusschende nature.
20 Wederom de vlammen en deden niet verwelcken het vleesch der seer licht verderffelicke beesten, wandelende in’t midden der selve: noch die ijsachtige versmeltelicke aert der hemelsche spijse en versmolt niet.
21 Want, Heere, in allen hebt ghy uw’ volck groot ende heerlick gemaeckt, ende en hebt het niet verontweerdigt tot alle tijden, ende in [alle ] plaetsen by te staen.
Eynde van het Boeck der Wijsheyt.
