De Psalmist klaecht over den elendigen stant der Kerkcke, dewyle de voorige menichvuldige weldaden van Godt aen haer bewesen, nu verandert waren in benaeutheden ende vervolgingen, biddende om verlossinge uyt de selve, met belofte van danckbaerheyt.
1 VOor den Opper-sang-meester op Schoschannim: een Getuygenisse, een Psalm Asaphs.
2 O Herder Israels, neemt ter ooren: die Ioseph als schapen leydet: die tusschen de Cherubim sittet, verschijnt blinckende.
3 Weckt uwe macht op voor het aengesichte van Ephraim, ende Benjamin, ende Manasse, ende komt tot onse verlossinge.
4 O Godt, brengt ons weder, ende laet u aenschijn lichten, so sullen wy verlost worden.
5 O HEERE, Godt der heyrscharen, hoe lange sult ghy roocken tegen ’t gebedt uwes volcks.
6 Ghy spijstse met tranen-broot: ende drencktse met tranen uyt een drielinck.
7 Ghy hebt ons onsen nae-bueren tot eenen twist gestelt, ende onse vyanden spotten onder haer.
8 O Godt der heyrscharen, brengt ons weder, ende laet u aengesichte lichten, so sullen wy verlost worden.
9 Ghy hebt eenen wijnstock uyt Egypten overgebracht, hebt de Heydenen verdreven, ende hebt den selven geplant.
10 Ghy hebt [de plaetse] voor hem bereyt, ende sijne wortelen doen in wortelen, so dat hy het lant vervult heeft.
11 De bergen zijn met sijne schaduwe bedeckt geweest, ende sijne rancken waren [als] cederboomen Godes.
12 Hy schoot sijne rancken uyt tot aen de Zee, ende sijne scheuten tot aen de Riviere.
13 Waerom hebt ghy sijne mueren doorgebroken, so dat alle die den wech voorbygaen, hem plucken?
14 Het swijn uyt den woude heeft hem uytgewroett: ende ’t wilt des velts heeft hem afgeweydet.
15 O Godt der heyrscharen, keert doch weder, aenschouwt uyt den hemel, ende siet, ende besoeckt desen wijnstock.
16 Ende de stamme die uwe rechter-hant geplant heeft, ende dat om den Sone [dien] ghy u gesterckt hebt:
17 Sy is met vyere verbrant, sy is afgehouwen: Sy komen omme van ’t schelden uwes aengesichts.
18 Uwe hant zy over den man uwer rechter-hant, over des menschen sone, [dien] ghy u gesterckt hebt.
19 So en sullen wy van u niet te rugge keeren: behoudt ons in’t leven, so sullen wy uwen Name aenroepen.
20 O HEERE, Godt der heyrscharen, brengt ons weder, laet u aenschijn lichten, so sullen wy verlost worden.
De Psalmist klaecht over den elendigen stant der Kerkcke, dewyle de voorige menichvuldige weldaden van Godt aen haer bewesen, nu verandert waren in benaeutheden ende vervolgingen, biddende om verlossinge uyt de selve, met belofte van danckbaerheyt.
1 VOor den Opper-sang-meester op Schoschannim: een Getuygenisse, een Psalm Asaphs.
2 O Herder Israels, neemt ter ooren: die Ioseph als schapen leydet: die tusschen de Cherubim sittet, verschijnt blinckende.
3 Weckt uwe macht op voor het aengesichte van Ephraim, ende Benjamin, ende Manasse, ende komt tot onse verlossinge.
4 O Godt, brengt ons weder, ende laet u aenschijn lichten, so sullen wy verlost worden.
5 O HEERE, Godt der heyrscharen, hoe lange sult ghy roocken tegen ’t gebedt uwes volcks.
6 Ghy spijstse met tranen-broot: ende drencktse met tranen uyt een drielinck.
7 Ghy hebt ons onsen nae-bueren tot eenen twist gestelt, ende onse vyanden spotten onder haer.
8 O Godt der heyrscharen, brengt ons weder, ende laet u aengesichte lichten, so sullen wy verlost worden.
9 Ghy hebt eenen wijnstock uyt Egypten overgebracht, hebt de Heydenen verdreven, ende hebt den selven geplant.
10 Ghy hebt [de plaetse] voor hem bereyt, ende sijne wortelen doen in wortelen, so dat hy het lant vervult heeft.
11 De bergen zijn met sijne schaduwe bedeckt geweest, ende sijne rancken waren [als] cederboomen Godes.
12 Hy schoot sijne rancken uyt tot aen de Zee, ende sijne scheuten tot aen de Riviere.
13 Waerom hebt ghy sijne mueren doorgebroken, so dat alle die den wech voorbygaen, hem plucken?
14 Het swijn uyt den woude heeft hem uytgewroett: ende ’t wilt des velts heeft hem afgeweydet.
15 O Godt der heyrscharen, keert doch weder, aenschouwt uyt den hemel, ende siet, ende besoeckt desen wijnstock.
16 Ende de stamme die uwe rechter-hant geplant heeft, ende dat om den Sone [dien] ghy u gesterckt hebt:
17 Sy is met vyere verbrant, sy is afgehouwen: Sy komen omme van ’t schelden uwes aengesichts.
18 Uwe hant zy over den man uwer rechter-hant, over des menschen sone, [dien] ghy u gesterckt hebt.
19 So en sullen wy van u niet te rugge keeren: behoudt ons in’t leven, so sullen wy uwen Name aenroepen.
20 O HEERE, Godt der heyrscharen, brengt ons weder, laet u aenschijn lichten, so sullen wy verlost worden.
