Wee, harde dienstbaerheyt, ende verdrijvinge uyt Canaan, over de moetwillige geweldenaers, roovers ende straetschenders onder den volcke, versen 1, 2, 3, 5, 8, 9, 10. klaech-liedt over het vyantlick uyt-deylen haers lants, 4. Godt scheldt heftichlick de walginge sijns volcks van de bestraffinge sijner Propheten, ende haren sotten lust tot de pluymstrijckende valsche Propheten, 6, 11. Prophetie van de vergaderinge ende herstellinge der kercke door haren Coninck Christum, 12, 13.
1 WEe dien die ongerechticheyt bedencken, ende quaet wercken op hare legeren: in’t licht van den morgen-stont doen sy het, dewijle het in de macht van haer-lieder hant is:
2 Ende sy begeeren ackeren, ende roovense, ende huysen, ende nemense wech: also doen sy gewelt aen den man ende sijn huys, ja aen een yegelick ende sijne erffenisse.
3 Daerom, alsoo seyt de HEERE; Siet ick dencke een quaet over dit geslachte; waer uyt ghy-lieden uwe halsen niet en sult uyttrecken, ende soo recht op niet gaen; want het sal een boose tijt zijn.
4 Te dien dage salmen een spreeckwoort over ulieden opnemen; ende men sal eene klagelicke klage klagen, [ende] seggen, Wy zijn teenemael verwoest; Hy verwisselt mijns volcks deel: hoe ontwendt hy my! hy deelt uyt, afwendende onse ackeren.
5 Daerom en sult ghy niemant hebben, die’t snoer werpe in’t lot; in de Gemeynte des HEEREN.
6 En propheteert ghylieden niet, [seggen sy], laet [die] propheteren: sy en propheteren niet als die; men en wijckt niet af [van] smaetheden.
7 O ghy die Iacobs huys geheeten zijt, Is dan de Geest des HEEREN verkort? zijn dat sijne wercken? En doen mijne woorden geen goet by dien die recht wandelt?
8 Maer gisteren, stelde sich mijn volck op, tot vyant, tegen over een kleet; ghy stroopet eenen mantel van de gene die seker voor by gaen, wederkomende van den strijt.
9 De wijven mijns volcks verdrijvet ghy, elck eene uyt het huys harer vermakingen: van hare kinderkens neemt ghy mijnen cieraet in eeuwicheyt.
10 Maket u [dan] op, ende gaet henen; want dit [lant] en sal de ruste niet zijn: om dat het verontreynicht is, sal ’t [u] verderven, ende dat, [met] eene geweldige verdervinge.
11 So daer yemant is die met wint omgaet, ende valschlick liecht, [seggende]; Ick sal u propheteren voor wijn ende voor stercken drank; dat is een propheet deses volcks.
12 Voor seker sal ick u, ô Iacob, gantsch versamelen; voorseker sal ick Israëls overblijfsel vergaderen; ick sal het te samen setten als schapen van Bozra: als eene kudde in’t midden harer koye sullense van menschen deunen.
13 De door-breker sal voor haer aengesichte optrecken; sy sullen door-breken, ende door de poorte gaen, ende door de selve uyt-trecken: ende haer Coninck sal voor haer aengesichte henen gaen; ende de HEERE in hare spitze.
Wee, harde dienstbaerheyt, ende verdrijvinge uyt Canaan, over de moetwillige geweldenaers, roovers ende straetschenders onder den volcke, versen 1, 2, 3, 5, 8, 9, 10. klaech-liedt over het vyantlick uyt-deylen haers lants, 4. Godt scheldt heftichlick de walginge sijns volcks van de bestraffinge sijner Propheten, ende haren sotten lust tot de pluymstrijckende valsche Propheten, 6, 11. Prophetie van de vergaderinge ende herstellinge der kercke door haren Coninck Christum, 12, 13.
1 WEe dien die ongerechticheyt bedencken, ende quaet wercken op hare legeren: in’t licht van den morgen-stont doen sy het, dewijle het in de macht van haer-lieder hant is:
2 Ende sy begeeren ackeren, ende roovense, ende huysen, ende nemense wech: also doen sy gewelt aen den man ende sijn huys, ja aen een yegelick ende sijne erffenisse.
3 Daerom, alsoo seyt de HEERE; Siet ick dencke een quaet over dit geslachte; waer uyt ghy-lieden uwe halsen niet en sult uyttrecken, ende soo recht op niet gaen; want het sal een boose tijt zijn.
4 Te dien dage salmen een spreeckwoort over ulieden opnemen; ende men sal eene klagelicke klage klagen, [ende] seggen, Wy zijn teenemael verwoest; Hy verwisselt mijns volcks deel: hoe ontwendt hy my! hy deelt uyt, afwendende onse ackeren.
5 Daerom en sult ghy niemant hebben, die’t snoer werpe in’t lot; in de Gemeynte des HEEREN.
6 En propheteert ghylieden niet, [seggen sy], laet [die] propheteren: sy en propheteren niet als die; men en wijckt niet af [van] smaetheden.
7 O ghy die Iacobs huys geheeten zijt, Is dan de Geest des HEEREN verkort? zijn dat sijne wercken? En doen mijne woorden geen goet by dien die recht wandelt?
8 Maer gisteren, stelde sich mijn volck op, tot vyant, tegen over een kleet; ghy stroopet eenen mantel van de gene die seker voor by gaen, wederkomende van den strijt.
9 De wijven mijns volcks verdrijvet ghy, elck eene uyt het huys harer vermakingen: van hare kinderkens neemt ghy mijnen cieraet in eeuwicheyt.
10 Maket u [dan] op, ende gaet henen; want dit [lant] en sal de ruste niet zijn: om dat het verontreynicht is, sal ’t [u] verderven, ende dat, [met] eene geweldige verdervinge.
11 So daer yemant is die met wint omgaet, ende valschlick liecht, [seggende]; Ick sal u propheteren voor wijn ende voor stercken drank; dat is een propheet deses volcks.
12 Voor seker sal ick u, ô Iacob, gantsch versamelen; voorseker sal ick Israëls overblijfsel vergaderen; ick sal het te samen setten als schapen van Bozra: als eene kudde in’t midden harer koye sullense van menschen deunen.
13 De door-breker sal voor haer aengesichte optrecken; sy sullen door-breken, ende door de poorte gaen, ende door de selve uyt-trecken: ende haer Coninck sal voor haer aengesichte henen gaen; ende de HEERE in hare spitze.
