1 Holophernes veracht Godt. 5 dreycht Achior, ende laet hem wech brengen na Bethulien. 10 Die van Bethulien ontfangen hem. 13 ende verstaen uyt hem de dreygementen van Holophernes. 14 waerom sy haer begeven tot den gebede. 16 ende vertroosten Achior.
1 ENde als het gemurmel der mannen die rontom die vergaderinge waren ophield, so seyde Holophernes de Overste des heyr-legers der Assyriers tot Achior, voor het gantsche volck der uytlanderen, ende tot alle kinderen Moab.
2 Wie zijt ghy doch Achior, ende ghy die van Ephraim gehuert zijt, dat ghy huyden onder ons also gepropheteert ende geseght hebt, dat wy het geslachte Israëls niet en souden bekrijgen, om dat haren Godt haer sal beschermen: ende wie is Godt, dan Nebuchodonosor?
3 Dese sal sijne macht af senden ende haer verdelgen van [het aenschijn ] des aertbodems, ende haer Godt en sal’se niet verlossen, maer wy die sijne knechten zijn sullen’se slaen als eenen man, ende sy en sullen de kracht van onse peerden niet wederstaen: maer wy sullen’se met de selve vertreden.
4 Ende hare bergen sullen droncken worden in haer bloedt, ende hare vlacke velden sullen vervult worden met hare doode: ende niet een voetstap harer voeten en sal bestaen voor ons aenschijn, maer sy sullen gantschelick omkomen. So segt Nabuchodonosor de Heere des geheelen aertrijcx: want hy heeft het gesegt, ende de woorden sijner reden en sullen niet ydel zijn.
5 Ende ghy Achior, ghy huerlinck der Ammoniten, die dese woorden gesproken hebt, in den dagh uwer ongerechticheyt, ghy en sult mijn aengesicht niet meer sien, van desen dagh aen, tot dat ick sal wrake gedaen hebben over dat gheslachte der gener, die uyt Egypten gekomen zijn, ende alsdan sal het sweert mijns heyrlegers, ende het volck mijner dienstknechten tusschen uwe zijden gaen, ende ghy sult vallen onder hare gequetste: als ic [tot u ] sal wedergekeert zijn.
6 Ende mijne knechten sullen u brengen op het geberchte, ende sullen u stellen in eene der steden van hare opgangen, ende ghy en sult niet sterven tot dat ghy met haer verdelght wordt. Indien ghy nu met uw’ herte vertrouwt dat sy niet en sullen gevangen worden, so en laet u aengesicht niet vervallen, ick hebbe het gesproken, ende geen mijner woorden en sal ontvallen.
7 Ende Holophernes beval sijnen knechten, die by hem in sijne tente stonden, dat sy Achior souden grijpen, ende na Bethulien henen voeren, ende hem overleveren in de handen der kinderen Israëls.
8 Ende sijne knechten grepen hem, ende brochten hem buyten het leger in het vlacke velt, ende trocken van het midden des vlacken velts na het geberghte: ende quamen tot aende fonteynen die onder Bethulia waren: ende als de mannen der Stadt haer op het spitse des berghs sagen, namen sy hare wapenen ende trocken buyten de Stadt na de spitse des berghs toe: ende alle die met de slinger wierpen beletteden hare opkomste, ende wierpen op haer met steenen.
9 Maer sy bedecktelick onder aen den bergh komende, bonden Achior, ende na dat sy hem aen den voet des bergs geworpen hadden, lieten hem daer liggen: ende keerden weder tot haren Heere.
10 Maer de kinderen Israëls quamen nederwaert tot hem uyt hare Stadt, ende maeckten hem los: ende brochten hem binnen Bethulien.
11 Ende stelden hem voor de Overste van hare Stadt: welcke op dien tijdt waren Ozias de sone Mica uyt de stamme Simeon, ende Abris de sone Gothoniel, ende Charmis de sone Malchiel.
12 Ende sy riepen alle de Outste der Stadt by een, ende alle hare jongelingen, ende de vrouwen liepen t’samen tot de vergaderinge. Ende sy stelden Achior in ’t midden van al haer volck, ende Ozias vraeghde wat hem overgekomen was.
13 Ende hy antwoordende verhaelde haer de woorden van den Raedt Holophernis, ende alle de woorden die hy gesproken hadde in’t midden van de Overste der kinderen Assur: wat hooghmoedige sprake Holofernes hadde gehouden tegen het huys Israëls.
14 Ende het volck neder-vallende baden Godt aen, ende riepen seggende,
15 Heere, ghy Godt des Hemels, siet op haren hooghmoet, ende ontfermt u over de vernedertheyt van ons’ geslachte: ende siet ten desen dage aen, het aenschijn van de gene die u geheylight zijn.
16 Ende sy vertroosteden Achior, ende presen hem zeer.
17 Ende Ozias nam hem mede uyt de vergaderinge in sijn huys, ende bereydde een maeltijt voor de Outste.
18 Ende riepen den Godt Israëls aen om hulpe, dien geheelen nacht.
1 Holophernes veracht Godt. 5 dreycht Achior, ende laet hem wech brengen na Bethulien. 10 Die van Bethulien ontfangen hem. 13 ende verstaen uyt hem de dreygementen van Holophernes. 14 waerom sy haer begeven tot den gebede. 16 ende vertroosten Achior.
1 ENde als het gemurmel der mannen die rontom die vergaderinge waren ophield, so seyde Holophernes de Overste des heyr-legers der Assyriers tot Achior, voor het gantsche volck der uytlanderen, ende tot alle kinderen Moab.
2 Wie zijt ghy doch Achior, ende ghy die van Ephraim gehuert zijt, dat ghy huyden onder ons also gepropheteert ende geseght hebt, dat wy het geslachte Israëls niet en souden bekrijgen, om dat haren Godt haer sal beschermen: ende wie is Godt, dan Nebuchodonosor?
3 Dese sal sijne macht af senden ende haer verdelgen van [het aenschijn ] des aertbodems, ende haer Godt en sal’se niet verlossen, maer wy die sijne knechten zijn sullen’se slaen als eenen man, ende sy en sullen de kracht van onse peerden niet wederstaen: maer wy sullen’se met de selve vertreden.
4 Ende hare bergen sullen droncken worden in haer bloedt, ende hare vlacke velden sullen vervult worden met hare doode: ende niet een voetstap harer voeten en sal bestaen voor ons aenschijn, maer sy sullen gantschelick omkomen. So segt Nabuchodonosor de Heere des geheelen aertrijcx: want hy heeft het gesegt, ende de woorden sijner reden en sullen niet ydel zijn.
5 Ende ghy Achior, ghy huerlinck der Ammoniten, die dese woorden gesproken hebt, in den dagh uwer ongerechticheyt, ghy en sult mijn aengesicht niet meer sien, van desen dagh aen, tot dat ick sal wrake gedaen hebben over dat gheslachte der gener, die uyt Egypten gekomen zijn, ende alsdan sal het sweert mijns heyrlegers, ende het volck mijner dienstknechten tusschen uwe zijden gaen, ende ghy sult vallen onder hare gequetste: als ic [tot u ] sal wedergekeert zijn.
6 Ende mijne knechten sullen u brengen op het geberchte, ende sullen u stellen in eene der steden van hare opgangen, ende ghy en sult niet sterven tot dat ghy met haer verdelght wordt. Indien ghy nu met uw’ herte vertrouwt dat sy niet en sullen gevangen worden, so en laet u aengesicht niet vervallen, ick hebbe het gesproken, ende geen mijner woorden en sal ontvallen.
7 Ende Holophernes beval sijnen knechten, die by hem in sijne tente stonden, dat sy Achior souden grijpen, ende na Bethulien henen voeren, ende hem overleveren in de handen der kinderen Israëls.
8 Ende sijne knechten grepen hem, ende brochten hem buyten het leger in het vlacke velt, ende trocken van het midden des vlacken velts na het geberghte: ende quamen tot aende fonteynen die onder Bethulia waren: ende als de mannen der Stadt haer op het spitse des berghs sagen, namen sy hare wapenen ende trocken buyten de Stadt na de spitse des berghs toe: ende alle die met de slinger wierpen beletteden hare opkomste, ende wierpen op haer met steenen.
9 Maer sy bedecktelick onder aen den bergh komende, bonden Achior, ende na dat sy hem aen den voet des bergs geworpen hadden, lieten hem daer liggen: ende keerden weder tot haren Heere.
10 Maer de kinderen Israëls quamen nederwaert tot hem uyt hare Stadt, ende maeckten hem los: ende brochten hem binnen Bethulien.
11 Ende stelden hem voor de Overste van hare Stadt: welcke op dien tijdt waren Ozias de sone Mica uyt de stamme Simeon, ende Abris de sone Gothoniel, ende Charmis de sone Malchiel.
12 Ende sy riepen alle de Outste der Stadt by een, ende alle hare jongelingen, ende de vrouwen liepen t’samen tot de vergaderinge. Ende sy stelden Achior in ’t midden van al haer volck, ende Ozias vraeghde wat hem overgekomen was.
13 Ende hy antwoordende verhaelde haer de woorden van den Raedt Holophernis, ende alle de woorden die hy gesproken hadde in’t midden van de Overste der kinderen Assur: wat hooghmoedige sprake Holofernes hadde gehouden tegen het huys Israëls.
14 Ende het volck neder-vallende baden Godt aen, ende riepen seggende,
15 Heere, ghy Godt des Hemels, siet op haren hooghmoet, ende ontfermt u over de vernedertheyt van ons’ geslachte: ende siet ten desen dage aen, het aenschijn van de gene die u geheylight zijn.
16 Ende sy vertroosteden Achior, ende presen hem zeer.
17 Ende Ozias nam hem mede uyt de vergaderinge in sijn huys, ende bereydde een maeltijt voor de Outste.
18 Ende riepen den Godt Israëls aen om hulpe, dien geheelen nacht.