1 Simon sendt sijne twee oudste sonen Iudam ende Ioannem tegen Cendebeum , 5 die hem in ’t vlacke velt aentastende in de vlucht slaen. 9 Iudas wort gequetst, ende Ioannes vervolght de vyanden. 11 Ptolomeus , Overste van Iericho, de schoon-sone van Simon , noodt sijn schoon-vader te gaste op het casteel Dock , 17 ende vermoort hem met twee van sijne sonen. 18 ende schrijft aen den Coninck om hulpe. 19 Sendt na Gazara om oock Ioannem om te brengen: desgelijcks om Ierusalem in te nemen. 21 Ioannes gewaerschouwt zijnde, doodt de gene die gesonden waren om hem te dooden. 23 ende wort hooge-priester in sijns vaders plaetse.
1 ENde Ioannes quam van Gazara, ende verhaelde sijnen vader Simon, wat Cendebeus uytrichtede.
2 Ende Simon riep sijne twee oudste sonen Iudas ende Ioannes ende seyde tot haer, Ick ende mijne broeders, ende het huys mijnes vaders hebben de vyanden van Israël beoorlooght van der jonckheyt aen, tot op den huydigen dagh toe: ende het heeft ons wel geluckt, dat wy Israël door onse handen dickwils verlost hebben.
3 Maer ick ben nu oudt geworden, ende ghy zijt nu in dese uwe jaren bequaem tot dit werck der barmherticheyt. Zijt dan ghy in mijne ende mijns broeders plaetse, ende treckt op ende strijdt voor ons volck. Ende de hulpe uyt den hemel zy met u lieden.
4 Ende hy verkoor uyt het landt twintigh duysent strijdt-bare mannen, ende eenige ruyters, ende trocken tegen Cendebeum, ende sliepen tot Modin.
5 Ende des morgens vroegh opstaende, trocken sy na het vlacke velt; ende siet een groote macht te voet ende te peerde ontmoetede haer, ende tusschen haer beyden was een beke.
6 Ende hy ende sijn volck legerden haer recht tegen haer over: ende als hy sagh dat het volck vreesde over de beke te trecken, trock hy selve eerst over: ende de mannen het siende trocken oock over achter hem.
7 Ende hy deelde het volck, ende [stelde ] de ruyters in’t midden van het voet-volck: Doch de ruyterie van de vyanden was zeer vele.
8 Ende hy liet de trompetten blasen, ende Cendebeus met sijn leger wierdt in de vlucht geslagen, ende daer vielen van deselve vele gewondde: ende de overgeblevene vluchteden na de sterckte.
9 Doe wierdt Iudas de broeder van Ioannes gequetst: maer Ioannes vervolgde haer, tot dat hy quam tot Cedron, welcke [Cendebeus ] gebouwt hadde.
10 Ende sy vluchteden tot in de torens, die in het landt van Azoten waren: en hy stack de stadt met vyer in brandt, ende van deselve vielen tot twee duysent mannen, ende hy keerde weder na het lant Iuda met vrede.
11 Ende Ptolomeus de sone van Abubus was gestelt tot een Overste over het vlacke landt van Iericho: ende hy hadde veel silver ende goudt.
12 Want hy was de schoon-soon van den Hoogen-priester.
13 Ende sijn herte wierdt verhooveerdight, ende hy wilde het landt bemachtigen, ende hy wilde bedrogh gebruycken tegen Simon, ende sijne sonen, om haer om te brengen.
14 Ende Simon was treckende door de steden van het landt, om te besorgen watse van noode hadden, ende hy quam tot Iericho, hy ende sijne sonen Mattathias ende Iudas, in het hondert ende seven-en-tseventichste jaer, in de elfste maendt: dese is de maendt Sabat.
15 Ende de sone van Abubus ontfingh haer met bedrogh, in een cleyne sterckte, genaemt Dock, welcke hy gebouwt hadde: ende bereydde haer een groote maeltijdt, ende verberghde aldaer mannen.
16 Ende als Simon ende sijne sonen wel gedroncken hadden, stondt Ptolomeus op, ende die met hem waren, ende hare wapenen nemende overvielen sy Simon in de maeltijdt, ende doodden hem, ende sijne twee sonen, ende eenige van sijne knechten.
17 Ende begingh [alsoo ] een groote ontrouwe, ende vergoldt quaet voor het goet.
18 Ende Ptolomeus schreef dese dingen, ende sondt aen den Coninck, dat hy hem crijghs-volck te hulpe wilde senden, ende dat hy hem het landt ende de steden soude overleveren.
19 Ende hy sondt andere na Gazara, om Ioannem om te brengen: ende hy sondt brieven aen de Overste over duysent, dat’se by hem souden comen, op dat hy haer silver, ende goudt, ende geschencken soude geven.
20 Ende hy sondt andere om Ierusalem in te nemen, ende den bergh des tempels.
21 Ende een voor uyt loopende boodschapte aen Ioannes tot Gazara, dat sijn vader was omgebracht, ende sijne broeders, ende dat hy gesonden hadde om hem oock om te brengen.
22 Ende hy dit hoorende wierd zeer onstelt, ende hy greep de mannen die gecomen waren om hem om te brengen, ende doodde’se: want hy verstondt dat’se hem sochten te dooden.
23 Het gene nu Ioannes voorder gedaen heeft, ende sijne oorlogen, ende sijne mannelijcke daden, die hy mannelijck uytgericht heeft, ende het opbouwen der mueren, die hy opgebouwt heeft, ende sijne andere daden,
24 Siet deselve zijn geschreven in de boecken van de dagen sijnes Hooge-priesterdoms, van den tijdt af dat hy na sijnen vader Hooge-priester is geworden.
Eynde des eersten Boecks der Machabeen.1 Simon sendt sijne twee oudste sonen Iudam ende Ioannem tegen Cendebeum , 5 die hem in ’t vlacke velt aentastende in de vlucht slaen. 9 Iudas wort gequetst, ende Ioannes vervolght de vyanden. 11 Ptolomeus , Overste van Iericho, de schoon-sone van Simon , noodt sijn schoon-vader te gaste op het casteel Dock , 17 ende vermoort hem met twee van sijne sonen. 18 ende schrijft aen den Coninck om hulpe. 19 Sendt na Gazara om oock Ioannem om te brengen: desgelijcks om Ierusalem in te nemen. 21 Ioannes gewaerschouwt zijnde, doodt de gene die gesonden waren om hem te dooden. 23 ende wort hooge-priester in sijns vaders plaetse.
1 ENde Ioannes quam van Gazara, ende verhaelde sijnen vader Simon, wat Cendebeus uytrichtede.
2 Ende Simon riep sijne twee oudste sonen Iudas ende Ioannes ende seyde tot haer, Ick ende mijne broeders, ende het huys mijnes vaders hebben de vyanden van Israël beoorlooght van der jonckheyt aen, tot op den huydigen dagh toe: ende het heeft ons wel geluckt, dat wy Israël door onse handen dickwils verlost hebben.
3 Maer ick ben nu oudt geworden, ende ghy zijt nu in dese uwe jaren bequaem tot dit werck der barmherticheyt. Zijt dan ghy in mijne ende mijns broeders plaetse, ende treckt op ende strijdt voor ons volck. Ende de hulpe uyt den hemel zy met u lieden.
4 Ende hy verkoor uyt het landt twintigh duysent strijdt-bare mannen, ende eenige ruyters, ende trocken tegen Cendebeum, ende sliepen tot Modin.
5 Ende des morgens vroegh opstaende, trocken sy na het vlacke velt; ende siet een groote macht te voet ende te peerde ontmoetede haer, ende tusschen haer beyden was een beke.
6 Ende hy ende sijn volck legerden haer recht tegen haer over: ende als hy sagh dat het volck vreesde over de beke te trecken, trock hy selve eerst over: ende de mannen het siende trocken oock over achter hem.
7 Ende hy deelde het volck, ende [stelde ] de ruyters in’t midden van het voet-volck: Doch de ruyterie van de vyanden was zeer vele.
8 Ende hy liet de trompetten blasen, ende Cendebeus met sijn leger wierdt in de vlucht geslagen, ende daer vielen van deselve vele gewondde: ende de overgeblevene vluchteden na de sterckte.
9 Doe wierdt Iudas de broeder van Ioannes gequetst: maer Ioannes vervolgde haer, tot dat hy quam tot Cedron, welcke [Cendebeus ] gebouwt hadde.
10 Ende sy vluchteden tot in de torens, die in het landt van Azoten waren: en hy stack de stadt met vyer in brandt, ende van deselve vielen tot twee duysent mannen, ende hy keerde weder na het lant Iuda met vrede.
11 Ende Ptolomeus de sone van Abubus was gestelt tot een Overste over het vlacke landt van Iericho: ende hy hadde veel silver ende goudt.
12 Want hy was de schoon-soon van den Hoogen-priester.
13 Ende sijn herte wierdt verhooveerdight, ende hy wilde het landt bemachtigen, ende hy wilde bedrogh gebruycken tegen Simon, ende sijne sonen, om haer om te brengen.
14 Ende Simon was treckende door de steden van het landt, om te besorgen watse van noode hadden, ende hy quam tot Iericho, hy ende sijne sonen Mattathias ende Iudas, in het hondert ende seven-en-tseventichste jaer, in de elfste maendt: dese is de maendt Sabat.
15 Ende de sone van Abubus ontfingh haer met bedrogh, in een cleyne sterckte, genaemt Dock, welcke hy gebouwt hadde: ende bereydde haer een groote maeltijdt, ende verberghde aldaer mannen.
16 Ende als Simon ende sijne sonen wel gedroncken hadden, stondt Ptolomeus op, ende die met hem waren, ende hare wapenen nemende overvielen sy Simon in de maeltijdt, ende doodden hem, ende sijne twee sonen, ende eenige van sijne knechten.
17 Ende begingh [alsoo ] een groote ontrouwe, ende vergoldt quaet voor het goet.
18 Ende Ptolomeus schreef dese dingen, ende sondt aen den Coninck, dat hy hem crijghs-volck te hulpe wilde senden, ende dat hy hem het landt ende de steden soude overleveren.
19 Ende hy sondt andere na Gazara, om Ioannem om te brengen: ende hy sondt brieven aen de Overste over duysent, dat’se by hem souden comen, op dat hy haer silver, ende goudt, ende geschencken soude geven.
20 Ende hy sondt andere om Ierusalem in te nemen, ende den bergh des tempels.
21 Ende een voor uyt loopende boodschapte aen Ioannes tot Gazara, dat sijn vader was omgebracht, ende sijne broeders, ende dat hy gesonden hadde om hem oock om te brengen.
22 Ende hy dit hoorende wierd zeer onstelt, ende hy greep de mannen die gecomen waren om hem om te brengen, ende doodde’se: want hy verstondt dat’se hem sochten te dooden.
23 Het gene nu Ioannes voorder gedaen heeft, ende sijne oorlogen, ende sijne mannelijcke daden, die hy mannelijck uytgericht heeft, ende het opbouwen der mueren, die hy opgebouwt heeft, ende sijne andere daden,
24 Siet deselve zijn geschreven in de boecken van de dagen sijnes Hooge-priesterdoms, van den tijdt af dat hy na sijnen vader Hooge-priester is geworden.
Eynde des eersten Boecks der Machabeen.
