Iob bewijst sijn onschult, eernstelick vertoonende sijne wercken , als dat hy kuysch was geweest ontrent de maechden, v. 1, etc. rechtveerdich in contracten, 5. kuysch ontrent andere vrouwen, 9. gerechtich tegen sijn dienstvolck, 13. weldadich tegen de arme, 16. onschuldich tegen de weesen, 21. niet steunende op sijnen rijckdom, 24. geen afgodendienaer, 26. sich niet verblijdende in sijns vyants ongeluck, 29. nochte hem vloeckende, 30. herbergich, 31. waerachtich, ende oprecht in’t bekennen van sijne gebreken, 33. niemant ongelijck doende, 34. wenschende dat van sijn spreken, ende doen kennisse genomen wierde, 35. hy verhaelt oock sijnen oprechtigen handel, 38. begeert qualick te varen, so hy de waerheyt niet en spreeckt, 40.
1 ICk hebbe een verbont gemaeckt met mijne oogen: hoe soude ick dan acht gegeven hebben op eene maecht?
2 Want wat is het deel Godts van boven? ofte de erve des Almachtigen uyt de hoochten?
3 Is niet het verderf voor den verkeerden, ja wat vreemts voor de werckers der ongerechticheyt?
4 Siet hy niet mijne wegen? ende telt hy niet alle mijne treden?
5 So ick met ydelheyt omgegaen hebbe; ende heeft mijn voet gesnelt tot bedriegerye;
6 Hy wege my op, in eene rechte weech-schale: ende Godt sal mijne oprechticheyt weten:
7 So mijn ganck uyt den wech geweken is, ende mijn herte mijne oogen nagevolgt is, ende aen mijne handen yet aenkleeft:
8 So moet ick zaeyen, maer een ander eten; ende mijne spruyten moeten uytgewortelt worden.
9 So mijn herte verlockt is geweest tot eene vrouwe, ofte ick aen mijnes naesten deure geloert hebbe:
10 So moet mijne huysvrouwe met eenen anderen malen; ende andere sich over haer krommen.
11 Want dat is een schendelicke daet: ende ’tis eene misdaet [by] de Richteren.
12 Want dat is een vyer, ’t welck tot de verdervinge toe verteert; ende al mijn inkomen uytgewortelt soude hebben.
13 So ick versmaet hebbe het recht mijns knechts, ofte mijner dienst-maecht, als sy geschil hadden met my:
14 (Want wat soude ick doen als Godt opstonde? ende als hy besoeckinge dede, wat soude ick hem antwoorden?
15 Heeft hy niet, die my inden buyck maeckte, hem [oock] gemaeckt? ende een ons inde baer-moeder bereydt?)
16 So ick den armen [hare] begeerte onthouden hebbe, ofte de oogen der weduwe hebbe laten versmachten:
17 Ende mijne bete alleen gegeten hebbe; so dat de weese van die niet gegeten en heeft:
18 (Want van mijne jonckheyt aen is hy by my opgetogen, als [by] een vader: ende van mijnes moeders buyck aen heb’ ick haer geleydt:)
19 So ick yemant hebbe sien omkomen , om dat hy sonder cleedinge was, ende dat de nootdurftige geen decksel en hadde:
20 So sijne lendenen my niet gesegent en hebben; doe hy vande vellen mijner lammeren verwarmt wiert:
21 So ick mijne hant tegen den weese bewogen hebbe; om dat ick inde poorte mijne hulpe sach:
22 Mijn schouder valle van het schouder-been, ende mijn arm breke van sijne pijpe af.
23 Want het verderf Godts was by my een schrick; ende ick en vermocht niet van wegen sijne hoocheyt.
24 So ick het gout tot mijne hope geset hebbe; ofte tot het fijn gout geseyt hebbe, Ghy zijt mijn vertrouwen:
25 So ick blijde ben geweest, om dat mijn vermogen groot was; ende om dat mijne hant geweldich veel verkregen hadde:
26 So ick het Licht aengesien hebbe wanneer het scheen, ofte de Mane heerlick voortgaende;
27 Ende mijn herte verlockt is geweest in’t verborgen, dat mijne hant mijnen mont gekust heeft:
28 Dat ware oock een misdaet [by] den Richter: want ick soude den Godt van boven versaeckt hebben.
29 So ick verblijdt ben geweest inde verdruckinge mijnes haters; ende my opgeweckt hebbe, als het quaet hem vondt:
30 (Oock en hebbe ick mijn gehemelte niet toegelaten te sondigen, mits door eenen vloeck sijne ziele te begeeren.)
31 So de lieden mijner tente niet en hebben geseyt; Och of wy van sijn vleesch hadden ! wy en souden niet versadiget werden .
32 De vreemdelinck en overnachtede niet op de strate: mijne deuren opende ick nae den wech.
33 So ick, gelijck Adam, mijne overtredingen bedeckt hebbe; door eygene liefde mijne misdaet verbergende!
34 Seker ick konde wel eene groote menichte geweldelick onderdruckt hebben; maer de verachtste der huysgesinnen soude my afgeschrickt hebben; so dat ick geswegen soude hebben, ende ter deuren niet uytgegaen zijn.
35 Och of ick eenen hadde, die my hoorde! siet, mijn oog-merck is, dat de Almachtige my antwoorde; ende dat mijn tegenpartye een boeck schrijve.
36 Soude ick het niet op mijnen schouder dragen? ick soude het op my binden [als] eene kroone.
37 Het getal mijner treden soude ick hem aenwijsen: als een Vorst soude ick tot hem naderen.
38 So mijn lant tegen my roept, ende sijne voren t’samen weenen:
39 So ick sijn vermogen gegeten hebbe sonder gelt; ende de ziele sijner acker-lieden hebbe doen hygen:
40 Dat voor tarwe distelen voortkomen, ende voor gerste stinck-kruyt. De woorden Iobs hebben een eynde.
Job bewijst zijn onschuld
1 Ik heb een verbond gemaakt met mijn ogen; hoe zou ik dan acht gegeven hebben op een maagd?
2 Want wat is het deel Gods van boven, of de erve van de Almachtige uit de hoogten?
3 Is niet het verderf voor de verkeerde, ja, wat vreemds voor de werkers der ongerechtigheid?
4 Ziet Hij niet mijn wegen, en telt Hij niet al mijn treden?
5 Zo ik met ijdelheid omgegaan heb, en mijn voet gesneld heeft tot bedriegerij;
6 Hij wege mij op, in een rechte weegschaal, en God zal mijn oprechtheid weten.
7 Zo mijn gang uit de weg geweken is, en mijn hart mijn ogen nagevolgd is, en mijn handen iets aankleeft;
8 Zo moet ik zaaien, maar een ander eten, en mijn spruiten moeten ontworteld worden!
9 Zo mijn hart verlokt is geweest tot een vrouw, of ik aan de deur van mijn naaste geloerd heb;
10 Zo moet mijn vrouw met een ander malen, en anderen zich over haar krommen!
11 Want dat is een schandelijke daad, en het is een misdaad bij de rechters.
12 Want dat is een vuur, hetwelk tot de verderving toe verteert, en al mijn inkomen ontworteld zou hebben.
13 Zo ik versmaad heb het recht van mijn knecht, of van mijn dienstmaagd, toen zij geschil hadden met mij;
14 (Want wat zou ik doen, als God opstond? En als Hij bezoeking deed, wat zou ik Hem antwoorden?
15 Heeft Hij niet, Die mij in de buik maakte, hem ook gemaakt en heeft Eén ons niet in de baarmoeder bereid?)
16 Zo ik de armen hun begeerte onthouden heb, of de ogen der weduwe heb laten versmachten;
17 En mijn bete alleen gegeten heb, zodat de wees daarvan niet gegeten heeft;
18 (Want van mijn jonkheid af is hij bij mij opgegroeid, als bij een vader, en van de buik van mijn moeder af heb ik haar geleid;)
19 Zo ik iemand heb zien omkomen, omdat hij zonder kleding was, en dat de nooddruftige geen bedekking had;
20 Zo zijn lendenen mij niet gezegend hebben, toen hij door de vellen van mijn lammeren verwarmd werd;
21 Zo ik mijn hand tegen de wees bewogen heb, omdat ik in de poort mijn hulp zag;
22 Mijn schouder valle van het schouderbeen, en mijn arm breke van zijn pijp af!
23 Want het verderf Gods was bij mij een schrik, en ik vermocht niet vanwege Zijn hoogheid.
24 Zo ik het goud tot mijn hoop gezet heb, of tot het fijn goud gezegd heb: Gij zijt mijn vertrouwen;
25 Zo ik blijde ben geweest, omdat mijn vermogen groot was, en omdat mijn hand geweldig veel verkregen had;
26 Zo ik het licht aangezien heb, wanneer het scheen, of de maan heerlijk voortgaande;
27 En mijn hart verlokt is geweest in het verborgen, dat mijn hand mijn mond gekust heeft;
28 Dat ware ook een misdaad bij de rechter; want ik zou de God van boven verzaakt hebben.
29 Zo ik verblijd ben geweest in de verdrukking van mijn hater, en mij opgewekt heb, toen het kwaad hem vond;
30 (Ook heb ik mijn gehemelte niet toegelaten te zondigen, om door een vloek zijn ziel te begeren).
31 Zo de lieden van mijn tent niet hebben gezegd: Och, of wij van zijn vlees hadden, wij zouden niet verzadigd worden;
32 De vreemdeling overnachtte niet op de straat; mijn deuren opende ik naar de weg;
33 Zo ik, gelijk Adam, mijn overtredingen bedekt heb, door eigenliefde mijn misdaad verbergende!
34 Zeker, ik kon wel een grote menigte met geweld onderdrukt hebben; maar de verachtste der huisgezinnen zou mij afgeschrikt hebben; zodat ik gezwegen zou hebben, en de deur niet uitgegaan zijn.
35 Och, of ik er een had, die mij hoorde! Zie, mijn oogmerk is, dat de Almachtige mij zou antwoorden, en dat mijn tegenpartij een boek zou schrijven.
36 Zou ik het niet op mijn schouder dragen? Ik zou het op mij binden als een kroon.
37 Het getal mijner treden zou ik hem aanwijzen; als een vorst zou ik tot hem naderen.
38 Zo mijn land tegen mij roept, en zijn voren tesamen wenen;
39 Zo ik zijn vermogen gegeten heb zonder geld, en de ziel van zijn akkerlieden heb doen hijgen;
40 Dat voor tarwe distels voortkomen, en voor gerst stinkkruid! De woorden van Job hebben een einde.
