Genesis 50

Ioseph beweent sijnen vader, ende doet hem balsemen, v. 1 etc. Na dat de Egyptenaers hem beweent hadden, voert hem Ioseph met Pharaos oorlof, ende statelick geselschap, nae Canaan, 4. alwaer hy, na gehoudene groote rouwe, begraven wort in Abrahams graf-stede, 10. Ioseph, in Egypten weder-gekomen zijnde, wort van sijne broeders demoedichlick versocht om vergevinge, 14. Sijn ouderdom, ende nacomelingen in’t derde ende vierde Lit, 22. Sterckt, ende be-eedigt sijne broeders, aengaende het wech-voeren sijner gebeenten: sterft ende wort gebalsemt, 24.
1 DOe viel Ioseph op sijns vaders aengesicht: ende hy weende over hem, ende kuste hem.
2 Ende Ioseph geboodt sijnen knechten, den Medicijnmeesters, datse sijnen vader balsemen souden: ende de Medicijnmeesters balsemden Israël.
3 Ende veertich dagen werden aen hem vervult: want alsoo werden vervult de dagen der gener, die gebalsemt werden: ende de Egyptenaers beweenden hem tseventich dagen.
4 Als nu de dagen sijns beweenens over waren , so sprack Ioseph tot den huyse Pharaos, seggende; Indien ick nu genade gevonden hebbe in uwe oogen, spreeckt doch voor de ooren Pharaos, seggende;
5 Mijn vader heeft my doen sweeren, seggende; Siet, ick sterve; in mijn graf, dat ick my in ’t lant Canaan gegraven hebbe, daer sult ghy my begraven: nu dan laet my doch optrecken, dat ick mijnen vader begrave, dan sal ick weder komen.
6 Ende Pharao seyde; Treckt op, ende begraeft uwen vader, gelijck als hy u heeft doen sweeren.
7 Ende Ioseph tooch op, om sijnen vader te begraven, ende met hem togen op alle Pharaos knechten, de Outste van sijn huys, ende alle de Outste des lants van Egypten.
8 Daer toe het gantsche huys Iosephs, ende sijne broeders, ende het huys sijnes vaders: alleen hare kleyne kinderen, ende hare schapen, ende hare runderen lieten sy inden lande Gosen.
9 Ende met hem togen op, so wagenen, als ruyteren: ende het was een seer swaer heyr.
10 Doe sy nu aende pleyne vanden Doornbosch quamen, die aen gene zijde der Iordane is, hielden sy daer eene groote, ende seer sware rouw-klage: ende hy maeckte sijnen vader eene rouwe van seven dagen.
11 Als de inwoonders des lants, de Canaaniten, dien rouwe sagen in de pleyne van den doornbosch, so seyden sy; Dit is eene sware rouwe der Egyptenaren: daerom noemdemen haren naem, Abel Mizraim, die aen het veyr der Iordane is.
12 Ende sijne sonen deden hem, soo gelijck als hy hen geboden hadde.
13 Want sijne sonen voerden hem in het lant Canaan, ende begroeven hem inde speloncke des ackers Machpela: dewelcke Abraham met den acker gekocht hadde tot eene erf-begraeffenisse van Ephron den Hethiter, tegen over Mamre.
14 Daerna keerde Ioseph weder in Egypten, hy, ende sijne broeders, ende alle die met hem opgetogen waren, om sijnen vader te begraven; na dat hy sijnen vader begraven hadde.
15 Doe Iosephs broeders sagen dat haer vader doot was, so seyden sy; Misschien sal ons Ioseph haten: ende hy sal ons gewisselick vergelden al het quaet, dat wy hem aengedaen hebben.
16 Daerom ontboden sy aen Ioseph, seggende; Uwe vader heeft bevolen voor sijn doot, seggende,
17 Soo sult ghy tot Ioseph seggen, Ey, vergeeft doch de overtredinge uwer broederen, ende hare sonde, want sy u quaet aengedaen hebben, maer nu vergeeft doch de overtredinge der dienaren des Godts uwes vaders: ende Ioseph weende, als sy tot hem spraken.
18 Daerna quamen oock sijne broeders, ende vielen voor hem neder, ende seyden; Siet, wy zijn u tot knechten.
19 Ende Ioseph seyde tot hen; En vreeset niet, want ben ick in de plaetse van Godt?
20 Ghylieden wel, ghy hebt quaet tegen my gedacht: [doch] Godt heeft dat ten goede gedacht; op dat hy dede, gelijck het te desen dage is, om een groot volck in ’t leven te behouden.
21 Nu dan en vreeset niet; ick sal u ende uwe kleyne kinderen onderhouden: So troostede hy hen, ende sprack nae haer herte.
22 Ioseph dan woonde in Egypten, hy, ende sijnes vaders huys: ende Ioseph leefde hondert, ende tien jaren.
23 Ende Ioseph sach van Ephraim kinderen, des derden gelits: oock werden de sonen Machirs, des soons Manasses, op Iosephs knien geboren.
24 Ende Ioseph seyde tot sijne broederen; Ick sterve: maer Godt sal u gewisselick besoecken, ende hy sal u doen optrecken uyt desen lande, in het lant, ’t welck hy Abraham, Isaac, ende Iacob gesworen heeft.
25 Ende Ioseph dede de sonen Israëls sweeren, seggende: Godt sal u gewisselick besoecken, so sult ghy mijne beenderen van hier opvoeren.
26 Ende Ioseph sterf, hondert ende tien jaren out zijnde: ende sy balsemden hem, ende men leyde hem in eene kiste in Egypten.
FINIS
Begrafenis van Jakob
1 Toen viel Jozef op het aangezicht van zijn vader, en hij weende over hem, en kuste hem.
2 En Jozef gebood zijn knechten, de medicijnmeesters, dat zij zijn vader balsemen zouden; en de medicijnmeesters balsemden Israël.
3 En veertig dagen werden aan hem vervuld; want alzo werden vervuld de dagen van hen, die gebalsemd werden; en de Egyptenaars beweenden hem zeventig dagen.
4 Toen nu de dagen van het bewenen van hem over waren, zo sprak Jozef tot het huis van Faraö, zeggende: Indien ik nu genade gevonden heb in uw ogen, spreekt toch voor de oren van Faraö, zeggende:
5 Mijn vader heeft mij doen zweren, zeggende: Zie, ik sterf; in mijn graf, dat ik mij in het land Kanaän gegraven heb, daar zult gij mij begraven! Nu dan, laat mij toch optrekken, dat ik mijn vader begrave, dan zal ik weerkomen.
6 En Faraö zeide: Trek op en begraaf uw vader, zoals hij u heeft doen zweren.
7 En Jozef trok op, om zijn vader te begraven; en met hem trokken op al Faraö’s knechten, de oudsten van zijn huis, en al de oudsten van het land Egypte;
8 Daartoe het ganse huis van Jozef, en zijn broeders, en het huis van zijn vader; alleen hun kleine kinderen, en hun schapen, en hun runderen lieten zij in het land Gosen.
9 En met hem trokken op, zo wagens als ruiters; en het was een zeer zwaar heer.
10 Toen zij nu aan het plein van het doornbos kwamen, dat aan gene zijde van de Jordaan is, hielden zij daar een grote en zeer zware rouwklacht; en hij maakte zijn vader een rouw van zeven dagen.
11 Toen de inwoners des lands, de Kanaänieten, die rouw zagen op het plein van het doornbos, zo zeiden zij: Dit is een zware rouw der Egyptenaars; daarom noemde men zijn naam Abel-Mizráïm, die aan het veer van de Jordaan is.
12 En zijn zonen deden hem, zoals hij hun geboden had;
13 Want zijn zonen voerden hem in het land Kanaän, en begroeven hem in de spelonk van de akker van Machpéla, die Abraham met de akker gekocht had tot een erfbegrafenis van Efron, de Hethiet, tegenover Mamre.
14 Daarna keerde Jozef weer in Egypte, hij en zijn broeders, en allen, die met hem opgetrokken waren, om zijn vader te begraven, nadat hij zijn vader begraven had.
15 Toen Jozefs broeders zagen, dat hun vader dood was, zo zeiden zij: Misschien zal Jozef ons haten, en hij zal ons gewis vergelden al het kwaad, dat wij hem aangedaan hebben.
16 Daarom ontboden zij aan Jozef, zeggende: Uw vader heeft bevolen voor zijn dood, zeggende:
17 Zo zult gij tot Jozef zeggen: Ei, vergeef toch de overtreding van uw broeders, en hun zonde; want zij hebben u kwaad aangedaan; maar nu vergeef toch de overtreding van de dienaren van de God van uw vader! En Jozef weende, toen zij tot hem spraken.
18 Daarna kwamen ook zijn broeders, en vielen voor hem neer, en zeiden: Zie, wij zijn u tot knechten!
19 En Jozef zeide tot hen: Vreest niet; want ben ik in de plaats van God?
20 Gij wel, gij hebt kwaad tegen mij gedacht; doch God heeft dat ten goede gedacht; opdat Hij deed, gelijk het te dezen dage is, om een groot volk in het leven te behouden.
21 Nu dan, vreest niet! Ik zal u en uw kleine kinderen onderhouden. Zo troostte hij hen, en sprak naar hun hart.
Dood van Jozef
22 Jozef dan woonde in Egypte, hij en het huis van zijn vader; en Jozef leefde honderd tien jaren.
23 En Jozef zag van Efraïm kinderen, van het derde geslacht; ook werden de zonen van Machir, de zoon van Manasse, op Jozefs knieën geboren.
24 En Jozef zeide tot zijn broeders: Ik sterf; maar God zal u gewis bezoeken, en Hij zal u doen optrekken uit dit land, in het land, dat Hij Abraham, Izak en Jakob gezworen heeft.
25 En Jozef deed de zonen van Israël zweren, zeggende: God zal u gewis bezoeken, zo zult gij mijn beenderen van hier opvoeren!
26 En Jozef stierf, honderd tien jaren oud zijnde; en zij balsemden hem, en men legde hem in een kist in Egypte.
Parallelbijbel SV|HSV
Parallelbijbel SV|HSV

De Parallelbijbel SV|HSV bevat twee vertalingen naast elkaar: de tekst van de hele Bijbel in de Statenvertaling in de linkerkolom en de Herziene Statenvertaling in de rechterkolom. Hierdoor is het mogelijk om een vergelijking te maken tussen de verschillende teksten. Bestel deze uitgave via onze webshop!

Naar de webshop
Parallelbijbel SV|HSV
Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap
    © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024