1 De jonge Tobias soeckt een man die hem na Meden soude geleyden. 5 ende vindt den Engel Raphael. 15 die seght dat hy Azarias was, een man van sijn geslachte. 25 Sy beyde nemen de reyse aen, waer over de moeder bedroeft is. 28 ende wort van haren man getroost.
1 ENde Tobias antwoordende seyde, Vader, alles wat ghy my geboden hebt, sal ick doen.
2 Maer hoe sal ick dat gelt konnen ontfangen, daer ick hem niet en kenne?
3 Ende [doe ] gaf hy hem het hantschrift, ende seyde tot hem,
4 Soeckt u selven eenen man, die met u trecke, dewijle ick leve, ende ick sal hem loon geven: ende treckt henen, ontfanckt het gelt.
5 Ende hy ginck om eenen man te soecken, ende hy vondt Raphaël,
6 Welcke was een Engel, maer hy en wist het niet.
7 Ende hy seyde tot hem, soudt ghy met my konnen trecken tot Rages in Meden?
8 Ende zijt ghy oock in die plaetsen ervaren?
9 Ende de Engel seyde tot hem, Ick sal met u trecken, ende hebbe by Gabaël onsen broeder geherberght.
10 Ende Tobias seyde tot hem: wacht op my, ick sal’t mijn vader aenseggen: ende hy sprack tot hem, Gaet henen, ende en vertoeft niet.
11 Ende in gegaen zijnde, seyde hy tot sijn vader, Siet ick hebbe eenen ghevonden die met my reysen sal. Ende hy sprack, Roept hem tot my, op dat ick mach verstaen, van wat stamme hy zy, ende of hy trouw’ is om met u te reysen: ende hy riep hem.
12 Ende hy quam in, ende sy groeteden malkanderen.
13 Ende Tobias seyde tot hem, Broeder, uyt wat stamme ende uyt wat gheslachte zijt ghy? geeft het my te kennen.
14 Ende hy seyde tot hem, Soeckt ghy een stamme ofte geslachte, ofte eenen die om loon met uwen sone henen reyse? Ende Tobias seyde tot hem, Broeder, ick wilde uw’ geslachte ende name wel weten.
15 Hy dan seyde, Ick ben Azarias des grooten Ananie soon, eens uwer broederen.
16 Ende Tobias seyde, Wel moet ghy gekomen zijn, Broeder.
17 Ende wilt over my niet gram worden, om dat ick gesocht hebbe uwe stamme ende geslachte te weten.
18 Oock ghy zijt mijn broeder, uyt een eerlick ende goet geslachte. Want ick kenne Ananiam ende Ionathan de sonen des grooten Samei wel.
19 Als die wy te samen getrocken zijn na Ierusalem om te aen bidden, [daer henen ] brengende de eerst-geboorne [des vees ] ende de thienden der vruchten.
20 Ende sy en zijn niet verleydt geworden tot de af-dwalinge onser broederen.
21 Broeder, ghy zijt van een groot geslachte. Maer seght my, wat loon sal ick u geven? een dragme des daeghs: ende ’t gene u noodich zijn sal, gelijck als mijnen sone: ende ick sal boven den loon u noch [wat ] toeleggen, indien ghylieden gesont wederkeert.
22 Ende sy zijn also over een gekomen.
23 Ende hy seyde tot Tobiam, Maeckt u gereet tot den wegh, ende het gae u lieden wel.
24 Ende sijn sone bereydde ’t gene tot de reyse noodigh was, ende sijn vader seyde tot hem, Treckt met desen man henen, ende Godt die inden hemel woont sal uwen wegh voorspoedich maken, ende de Engel Godts trecke met u lieden.
25 Ende sy gingen beyde uyt om wech te gaen, ende de hondt des jongelincks [ginck ] met haer. Ende Anna sijn moeder schreyde, ende sprack tot Tobiam, Waerom hebt ghy ons kindt wech gesonden, en is hy niet de stock van onse handt, als hy uyt ende ingaet voor ons?
26 Och of dat gelt noyt voor gekomen en ware, maer dat ’tgene wy by een geschrabt hebben, onses Soons zijn mochte.
27 Want sulcks als ons vanden Heere gegeven is om te leven, dat is ons genoech.
28 Ende Tobias seyde tot haer, En hebt geen sorge, suster, hy sal gesont [weder ] komen, ende uwe oogen sullen hem sien.
29 Want eenen goeden Engel sal met hem trecken, ende sijne reyse sal voorspoedigh zijn, ende sal gesont wederkeeren: ende sy hielt op van schreyen.
1 De jonge Tobias soeckt een man die hem na Meden soude geleyden. 5 ende vindt den Engel Raphaël. 15 die seght dat hy Azarias was, een man van sijn geslachte. 25 Sy beyde nemen de reyse aen, waer over de moeder bedroeft is, 28 ende wort van haren man getroost.
1 ENde Tobias antwoordende seyde, Vader, alles wat ghy my geboden hebt, sal ick doen.
2 Maer hoe sal ick dat gelt konnen ontfangen, daer ick hem niet en kenne?
3 Ende [doe ] gaf hy hem het hantschrift, ende seyde tot hem,
4 Soeckt u selven eenen man, die met u trecke, dewijle ick leve, ende ick sal hem loon geven: ende treckt henen, ontfanght het gelt.
5 Ende hy gingh om eenen man te soecken, ende hy vond Raphaël,
6 Welcke was een Engel, maer hy en wist het niet.
7 Ende hy seyde tot hem, Soudt ghy met my konnen trecken tot Rages in Meden?
8 Ende zijt ghy oock in die plaetsen ervaren?
9 Ende de Engel seyde tot hem, Ick sal met u trecken, ende hebbe by Gabaël onsen broeder geherberght.
10 Ende Tobias seyde tot hem: Wacht op my, ick sal het mijn vader aenseggen: ende hy sprack tot hem, Gaet henen, ende en vertoeft uiet.
11 Ende in gegaen zijnde, seyde hy tot sijn vader, Siet ick hebbe eenen gevonden die met my reysen sal. Ende hy sprack, Roept hem tot my, op dat ick mach verstaen, van wat stamme hy zy, ende of hy trouw’ is om met u te reysen: ende hy riep hem.
12 Ende hy quam in, ende sy groeteden malkanderen.
13 Ende Tobias seyde tot hem, Broeder, uyt wat stamme ende uyt wat geslachte zijt ghy? geeft het my te kennen.
14 Ende hy seyde tot hem, Soeckt ghy een stamme ofte geslachte, ofte eenen die om loon met uwen sone henen reyse? Ende Tobias seyde tot hem, Broeder, ick wilde uw’ geslachte ende name wel weten.
15 Hy dan seyde, Ick ben Azarias des grooten Ananie soon, eens uwer broederen.
16 Ende Tobias seyde, Wel moet ghy gekomen zijn, broeder.
17 Ende wilt over my niet gram worden, om dat ick gesocht hebbe uwe stamme ende geslachte te weten.
18 Oock ghy zijt mijn broeder, uyt een eerlick ende goet geslachte. Want ick kenne Ananiam ende Ionathan de sonen des grooten Samei wel.
19 Als die wy te samen getrocken zijn na Ierusalem om te aenbidden, [daer henen ] brengende de eerstgeborene [des vees ] ende de tienden der vruchten.
20 Ende sy en zijn niet verleyt geworden tot de af dwalinge onser broederen.
21 Broeder, ghy zijt van groot geslachte. Maer seght my, wat loon sal ick u geven? een draghme des daeghs: ende het gene u noodigh zijn sal, gelijck als mijnen sone: ende ick sal boven den loon u noch [wat ] toe leggen, indien ghylieden gesont weder keert.
22 Ende sy zijn alsoo over een gekomen.
23 Ende hy seyde tot Tobiam, Maeckt u gereet tot den wegh, ende het gae u-lieden wel.
24 Ende sijn sone bereydde het gene tot de reyse noodigh was, ende sijn vader seyde tot hem, Treckt met desen man henen, ende Godt die in den Hemel woont sal uwen wegh voorspoedigh maken, ende d’Engel Godts trecke met u-lieden.
25 Ende sy gingen beyde uyt om wech te gaen, ende de hont des jongelinghs [gingh ] met haer. Ende Anna sijn moeder schreyde, ende sprack tot Tobiam, Waerom hebt ghy ons kint wech gesonden, en is hy niet de stock van onse hant, als hy uyt ende in gaet voor ons?
26 Och of dat gelt noyt voor gekomen en ware, maer dat het gene wy by een geschrapt hebben, onses soons zijn mochte.
27 Want sulcks als ons van den Heere gegeven is om te leven, dat is ons genoegh.
28 Ende Tobias seyde tot haer, En hebt geen sorge, suster, hy sal gesont [weder ] komen, ende uwe oogen sullen hem sien.
29 Want eenen goede Engel sal met hem trecken, ende sijne reyse sal voorspoedigh zijn, ende sal gesont weder keeren: ende sy hielt op van schreijen.
