1 De wonderlicke werckinge van Sonne. 6 Mane. 10 Sterren. 12 Regen-boge. 14 Blixem, ende hagel. 18 Windt, ende sneeuw. 21 Rijm, ende ijs. 24 Nevel, ende dauw. 25 Zee, ende hare gedierten. 29 Doch Godt selve is heerlick ende wonderlick boven alle dese. 31 Ende volgens dien onbegrijpelick.
1 HEt suyvere firmament is een roem der hoochte: de gedaente des hemels is heerlick om aen te sien.
2 De Sonne wanneer men’se aenschouwt, verkondight [Godt ] in haren opganck: sy is een wonderlick instrument, een werck des Allerhooghsten.
3 Als sy op den middach is, verdrooght sy het landt, ende wie sal tegen hare hitte bestaen?
4 Men blaest eenen oven aen tot wercken der hitte, maer de Sonne [verhittet ] drymael meer, die de bergen aensteeckt, ende vyerige dampen uytblaest, ende met het glinsteren van hare stralen de oogen verduystert.
5 Het is een groot Heere die de selve gemaeckt heeft, ende die hare reyse door woorden heeft doen stille staen.
6 Oock heeft hy de Maen gemaeckt datse staen soude in haren tijt: tot een aenwijsinge der tijden, ende tot een teecken der eeuwe.
7 Ende van de Maen heeftmen een teecken des feests, sy is een licht dat geheel afneemt.
8 De maendt heeft sijnen naem na haer: wassende is sy wonderbaer in hare veranderinge.
9 Sy is een vat ’t welck leger-plaetse heeft in de hoochte, schijnende in het uytspansel des hemels.
10 De schoonheyt des hemels is dat heerlicke Gesternte, een cieraet lichtende in de hoochste plaetsen des Heeren.
11 Door de woorden des Heyligen worden sy gestelt tot een veroordeelinge, ende en worden niet verhindert in hare wacht.
12 Siet den [Regen- ]boge, ende looft hem die den selven gemaeckt heeft, die seer schoon is in sijn schijnsel.
13 Hy omgaet den hemel met een heerlicke omringinge: de handen des Allerhooghsten spannen hem uyt.
14 Door sijn bevel doet hy de sneeuw ophouden, ende haestight de blixemen sijns oordeels.
15 Daerom worden de schatten geopent, ende de wolcken vliegen uyt, gelijck de vogelen.
16 Door sijne groote heerlickheyt versterckt hy de wolcken, ende de hagel-steenen worden verbroken.
17 De stemme sijnes donders brenght de aerde in barens noodt, ende door sijn aenschouwen worden de bergen beweeght.
18 Door sijnen wille blaest de zuyde-windt, ende de buyige noorde-wint, ende draey-windt.
19 Hy verspreyt de sneeuw gelijck vogelen die nederwaerts vliegen, ende de selve daelt af gelijck de sprinckhanen die haer nedersetten [op eenich landt ].
20 De ooge is verwondert over de schoonheydt van hare witticheyt: ende het herte wort onstelt over sijnen regen.
21 Ende hy giet den rijm op de aerde gelijck sout, welcke bevrosen zijnde wort gelijck de punten der palen.
22 Wanneer de koude noorde-windt blaest, ende het water tot ys bevriest, so set hy hem op alle vergaderinge des waters neder, ende treckt het water gelijck als een pantsier aen.
23 Hy verteert de bergen ende verbrandt de woestijne, ende bluscht het groene gras uyt, gelijck het vyer.
24 Maer een haestige genesinge aller deser dingen is de nevel, de dauw die van de hitte ontmoet, verblijdtse.
25 Door den raedt [des Heeren ] staet de afgrondt stille, ende die heeft daer eylanden in geplant.
26 Die de zee bevaren vertellen het perijkel van deselve, ende wy zijn verwondert als wy ’t met onse ooren hooren.
27 Want aldaer zijn ongelooflicke ende wonderlicke wercken: verscheydenheyt van alle gedierte, ende onderscheyt der walvisschen.
28 Ende door hem is sijn bode voorspoedich, ende door sijn woort bestaen alle die dingen.
29 Wy souden wel vele dingen seggen, maer wy en soudense niet konnen bereycken, ende op dat ick mijne woorden voleyndige, hy is het Al.
30 Willen wy hem verheerlicken, waer sullen wy ’t vermogen? want hy is groot boven alle sijne wercken.
31 Verschrickelick is de Heere, ende zeer groot, ende sijne vermogentheyt is wonderbaerlick.
32 Verheerlickt den Heere ende verhooght hem soo veel ghy kondt: want evenwel sal hy noch overtreffen.
33 Ende verhooght he m ende brenght veel sterckte by: doch en vermoeyt u niet, want ghy en sult het niet bereycken.
34 Wie heeft hem gesien, ende sal ’t vertellen? ende wie sal hem groot maken gelijck hy is?
35 Daer zijn noch vele verborgene dingen meerder dan dese: wy hebben sijner wercken weynige gesien.
36 Want de Heere heeft alle dingen gemaeckt, ende heeft de godtvreesende wijsheyt gegeven.
1 De wonderlicke werckinge van sonne, 6 mane, 10 sterren, 12 regenboge, 14 blicksem, ende hagel, 18 wint, ende sneeuw, 12 [21] rijm, ende ys, 24 nevel, ende dauw, 25 zee, ende hare gedierten. 29 Doch Godt selve is heerlick ende wonderlick boven alle dese, 31 ende volgens dien onbegrijpelick.
1 HEt suyvere firmament is een roem der hooghte: de gedaente des hemels is heerlick om aen te sien.
2 De sonne wanneermen’se aenschouwt, verkondight [Godt ] in haren opgangh: sy is een wonderlick instrument, een werck des Allerhooghsten.
3 Als sy op den middagh is, verdrooght sy het lant, ende wie sal tegen hare hitte bestaen?
4 Men blaest eenen oven aen tot wercken der hitte, maer de sonne [verhittet ] drie mael meer, die de bergen aensteeckt, ende vyerige dampen uytblaest, ende met het glinsteren van hare stralen de oogen verduystert.
5 Het is een groot Heere die deselve gemaeckt heeft, ende die hare reyse door woorden heeft doen stille staen.
6 Oock heeft hy de maen gemaeckt datse staen soude in haren tijt: tot een aenwijsinge der tijden, ende tot een teecken der eeuwe.
7 Ende van de maen heeft men een teecken des feests, sy is een licht dat geheel af neemt.
8 De maent heeft sijnen naem na haer: wassende is sy wonderbaer in hare veranderinge.
9 Sy is een vat het welck legerplaetse heeft in de hooghte, schijnende in het Uytspansel des hemels.
10 De schoonheyt des hemels is dat heerlicke gesternte, een cieraet lichtende in de hooghste plaetsen des Heeren.
11 Door de woorden des Heyligen worden sy gestelt tot een veroordeelinge, ende en worden niet verhindert in hare wacht.
12 Siet den [regen- ] boge, ende looft hem die den selven gemaeckt heeft, die seer schoon is in sijn schijnsel.
13 Hy omgaet den hemel met een heerlicke omringinge: de handen des Allerhooghsten spannen hem uyt.
14 Door sijn bevel doet hy de sneeuw ophouden, ende haestight de blicksemen sijns oordeels.
15 Daerom worden de schatten geopent, ende de wolcken vliegen uyt, gelijck de vogelen.
16 Door sijne groote heerlickheyt versterckt hy de wolcken, ende de hagelsteenen worden verbroken.
17 De stemme sijnes donders brenght de aerde in barens noodt, ende door sijn aenschouwen worden de bergen beweeght.
18 Door sijnen wille blaest de zuyde wint, ende de buyige noorde wint, ende draeywint.
19 Hy verspreyt de sneeuw gelijck vogelen die nederwaerts vliegen, ende deselve daelt af gelijck de sprinckhanen die haer neder setten [op eenigh lant .]
20 De ooge is verwondert over de schoonheyt van hare wittigheyt: ende het herte wort ontstelt over sijnen regen.
21 Ende hy giet den rijm op d’aerde gelijck sout, welcke bevrosen zijnde wort gelijck de punten der palen.
22 Wanneer de koude noorde wint blaest, ende ’t water tot ys bevriest, soo set hy hem op alle vergaderinge des waters neder, ende treckt het water gelijck als een pansier aen.
23 Hy verteert de bergen ende verbrant de woestijne, ende bluscht het groene gras uyt, gelijck het vyer.
24 Maer een haestige genesinge aller deser dingen is de nevel, de dauw die van de hitte ontmoet, verblijdtse.
25 Door den raet [des Heeren ] staet de afgront stille, ende die heeft daer eylanden in geplant.
26 Die de zee bevaren vertellen het perijckel van deselve, ende wy zijn verwondert als wy ’t met onse ooren hooren.
27 Want aldaer zijn ongeloovelicke ende wonderlicke wercken: verscheydenheyt van alle gedierte, ende onderscheyt der walvisschen.
28 Ende door hem is sijn bode voorspoedigh, ende door sijn woort bestaen alle die dingen.
29 Wy souden wel vele dingen seggen, maer wy en soudense niet konnen bereycken, ende op dat ick mijne woorden voleyndige, hy is het Al.
30 Willen wy hem verheerlicken, waer sullen wy het vermogen? Want hy is groot boven alle sijne wercken.
31 Verschricklick is de Heere, ende seer groot, ende sijne vermogentheyt is wonderbaerlick.
32 Verheerlickt den Heere ende verhooght hem soo veel ghy kondt: want evenwel sal hy noch overtreffen.
33 Ende verhooght hem ende brenght veel sterckte by: doch en vermoeyt u niet, want ghy en sult het niet bereycken.
34 Wie heeft hem gesien, ende sal ’t vertellen? ende wie sal hem groot maken gelijck hy is?
35 Daer zijn noch vele verborgene dingen meerder dan dese: wy hebben sijner wercken weynige gesien.
36 Want de Heere heeft alle dingen gemaeckt, ende heeft de Godtvreesende wijsheyt gegeven.